Category: Breekijzer

Nine Inch Nails – As Alive As You Need Me To Be

Met een vlekkeloze show in de Ziggo bewees Nine Inch Nails onlangs nog niets aan relevantie te hebben ingeboet. Dat de band een kleine 40 jaar na oprichting ‘s lands grootste concerthal tot de nok weet te vullen zegt ook wel iets over de status van de band van Trent Reznor en Atticus Ross.

Meestal komt een act met nieuwe muziek voor hun tour, maar om de een of andere reden heeft NIN even gewacht met het uitbrengen van nieuw materiaal. Dat begint nu dan toch binnen te druppelen. Te beginnen met de single As Alive As You Need Me To Be. De nieuwe single is weer in de knijprockstijl waarmee NIN furore maakte in de nineties. Een vertrouwde mix dus van rock en electro, van duistere beats en dansbare ritmes, van Alice Cooper en Depeche Mode. As Alive As You Need Me To Be is het eerste nieuwe nummer van NIN in vijf jaar. Het is afkomstig van de in september te verschijnen soundtrack van een nieuwe TRON film. Meestal maken de mannen filmmuziek onder hun eigen namen, maar deze keer wordt het een officiële release van Nine Inch Nails. Als je single hoort begrijp je waarom.

Deftones – My Mind Is A Mountain

Deftones wist eerder dit jaar niet alleen de oude fans te bekoren met hun set op BKS25 maar ook heel wat jonge zieltjes te winnen.

Na een serie shows is er nu ook weer nieuw plaatwerk van de alternatieve metalband uit California die over een paar jaar 40 wordt! Zowel op podium als op plaat is Deftones een gevalletje wilde haren. De kruinen mogen dan kalen, de decibellen die ze produceren, de energie die ze uitstralen en de potentie van hun songs is onverminderd groot. My Mind Is A Mountain is het eerste nieuwe nummer van Deftones in zo’n vijf jaar. Maar de band stelt niet teleur. De nieuwe single heeft weer die unieke combi van volume en vernuft die ze het predikaat ‘Radiohead of metal ‘ opleverde.

Nieuwe single = nieuw album = tournee. Deftones album 10 heet ‘private music’ (22/8) en je kunt de band gaan lijfelijk ondergaan in de AFAS Live op 10/2/26.

Humour – In the Paddies

Glasgow-artrockers Humour hebben hun nieuwste single In The Paddies uitgebracht, als voorbode op hun debuutalbum Learning Greek, dat op 8 augustus uitkomt via So Young Records. Frontman Andreas Christoloudis (hey, dat klinkt Grieks!) licht toe dat het nummer vanuit het perspectief van een personage is geschreven dat geesten uit het verleden oproept in een modderig veld en hen vraagt wat nodig is om hun rust te vinden.

Muzikaal balanceert de single op het snijvlak van post-punk, gothic en experimentele klanken, met invloeden in de lijn van bands als Squid maar dan heftiger. Iemand op Youtube schrijft alsof System of a Down en Interpol samen een baby zouden hebben. Stereogum profileert Humour als één van de meest intrigerende hedendaagse bands – ze omschrijven de band als “infectiously abrasive”. Left Of The Dial boekte Humour al in 2022.

De single verschijnt kort voor hun Europese albumtour, die onder meer langs een aantal festivals gaat zoals Loose Ends op 23 augustus in Utrecht. Twee dagen ervoor kan je de Schotten gaan zien in Vera Groningen.

Turnstile – LOOK OUT FOR ME

Net nu we ons erbij neer hebben gelegd dat Turnstile het iets rustiger aandoet komen ze met een nieuwe single waar de vonken weer van afslaan. Hoewel?

In de eerste drie minuten van LOOK OUT FOR ME herkennen we de relschoppers van vroeger. Maar na die vliegende start krijgen we een best wel lang stuk dat we als dromerig (dreampunk?) zouden willen omschrijven. Wie hoopt op een reprise van de rock-eruptie van het begin heeft pech. Het outro heeft nog het meest weg van een drums ‘n’ bass track. Ruim zes en halve minuut duurt LOOK OUT FOR ME dat we nog wel wat keer vaker moeten horen om te kunnen bepalen wat voor vleesch er nou precies in de kuip zit. Nou, dat komt goed deze week als Breekijzer op Pinguin On The Rocks. Intrigerend is het wel. Nieuw album NEVER ENOUGH is nu uit.

YUNGBLUD – Lovesick Lullaby

YUNGBLUD is een polyamoreuze sprokkelrocker uit Engeland met uitslaand succes in vier van de vijf werelddelen. Maar als hij zijn zinnen erop zet gaat Afrika ook nog wel eens voor de bijl. De man is namelijk onweerstaanbaar charmant en aanstekelijk energiek. Zijn stijl is een mix van pop, punk, hip hop, metal, EDM ETC. Als de UK YUNGBLUD zou afvaardigen naar het Eurovisie Songfestival zou hij gegarandeerd winnen.

Dominic Richard Harrison – zoals hij heet volgens de burgerlijke stand- heeft de gevaarlijke leeftijd van 27 jaar. Op zijn nieuwe album Idols doet hij het gelukkiger wat kalmer aan dus de 30 gaat hij wel halen. Lovesick Lullaby is van dat album en niet echt een slaapliedje zoals de titel suggereert, maar een midtempo rocksong door Dom in lekker plat Engels gezongen/gerapt. Stel je een fusie voor van Red Hot Chili Peppers en Duran Duran. De productie is state of the art. Volgende maand begin een tour YUNGBLUD  hem tot eind van het jaar van straat zal houden. In The Netherlands is hij te zien, horen en voelen op 4 oktober. Scene of The Crime is de AFAS te Amsterdam. 

PLAIINS – Row She Said

De vurige punk/indierockband PLAIINS brengt op 15 augustus hun langverwachte debuutalbum Happy Faces uit via Long Branch Records. Als voorproefje verscheen vandaag de derde single ‘Row She Said’, een gelaagde protestsong tegen rechts-nationalisme.

Britse frontman maar tegenwoordig Hamburger Chris Reardon vertelt: “We wilden een nummer schrijven dat niet plat of eendimensionaal is, maar poëtisch en open voor interpretatie. ‘She’ staat symbool voor het thuisland dat zijn burgers oproept om een idee van soevereiniteit te verdedigen. Voor mij ging dat over het Verenigd Koninkrijk na Brexit, maar het geldt net zo goed voor andere landen.”

Sinds hun oprichting in 2020 timmeren PLAIINS stevig aan de weg. Ze deelden het podium met onder andere ITCHY, Press Club en LEAP, en mengen Britse punk, indie en rock in een stijl die doet denken aan IDLES, Soft Play en The Streets. Met meer dan twintig uitgebrachte tracks, Spotify-playlistvermeldingen en airplay op BBC Radio 1 is de opmars van PLAIINS niet te stoppen.

“We wilden een album maken dat tijdloos is, karaktervol en een eigen stem heeft binnen de rockgeschiedenis,” aldus Reardon. Happy Faces belooft precies dat te worden.

PRESIDENT – Fearless

Het is bijna een politieke daad om je band in deze tijd PRESIDENT te noemen en dan ook nog eens met hoofdletters te schrijven zoals die andere president pleegt te doen in zijn social media posts.

Onze PRESIDENT is een twee singles oude ‘modern metalband’ uit de UK. We houden het even op ‘modern metal’ omdat het nieuwe subgenre dat PRESIDENT beoefent samen met bands als maar ook Sleep Token, Ghost en misschien wel TURNSTILE nog geen eigen vlag heeft. Het is een mix van pop, punk, urban en dus metal: snoeihard maar toch radiovriendelijk. En gemaakt om op te moshen, te head bangen, stage diven etc. Fearless is dus eigenlijk een allegaartje, een samengeraapt zooitje, maar het werkt. En hoe! Veel is er niet bekend over PRESIDENT. De band hult zich in nevels, de bandleden (lid?) verschuilen zich achter maskers. Ook dat lijkt een stijlkenmerk van de ‘modern metal’-mannen. Wat ook niet helemaal uit te sluiten valt is dat hier een A.I. Bot aan het werk is gezet. Maar dan wel een hele slimme.

Dinosaur Pile-up – Big Dogs

‘Big Dogs is een log nummer over het feit dat als je rijk en beroemd bent je alles voor niks krijgt, maar als je geen cent te makken hebt je de kolere kunt krijgen’. Dat is -vrij vertaald- het thema van de nieuwe Dinosaur Pile-up single.

Dat roept natuurlijk de vraag op; hoe rijk zijn de leden van het Britse alt-rock trio? Niet echt, maar als ze verstandig met hun geld omgaan hoeven ze geen baantje naast de band te hebben. Ruim 330 k luisteraars per maand is geen vetpot, maar ook geen droog brood. Zeker niet omdat ze ook een paar vette hits hebben. Dinosaur Pile Up is even uit de running geweest. Frontman Matt Bigland is herstellende van een ziekte waarvan we alleen weten dat die levensbedreigend kan zijn. Dat verklaart het gat van zes jaar tussen het nieuwe en het vorige album. Het lekker primitief rockende Big Dogs (cowbell!) is single 3 van album 5 en een uitstekende smaakmaker. Het gaat inmiddels weer de goede kant op met Bigland. Het nieuwe album heet niet voor niets ‘I’ve Never Felt Better’. Eind augustus komt-ie uit, In september gaat de band ook weer op tournee. 

Carne – J.U.M.

Carne is een nieuwe chille (sorry) Britse rockband die zich als doel heeft gesteld de huidige rockscene een schop onder de kont te geven en weer net zo spannend, vooruitstrevend en intenst te maken als die van de jaren negentig.

Toen heerste de grunge, schalde de nu-metal en werd er huisgehouden door de riot grrls. Gouden tijden die de bandleden van Carne zelf niet hebben meegemaakt. Carmen, Milo, Emia en Joe debuteren met J.U.M. , een  spannende, vooruitstrevende en intens klinkende single die eh..niet erg 90’s klinkt. Tenminste niet op zo’n manier dat je denkt van dat hebben ze van Smashing Pumkins, dat van Helmet en dat van PJ Harvey. Desondanks of misschien juist wel daarom is J.U.M. een eerste klap die de aandacht meer dan waard is.

House Of Protection – I Need More Than This

Met nieuwe single I Need More Than This slaat House Of Protection een brug tussen mainstream rock en ouderwetse EMD.

Dat klinkt weinig opwindend, maar is het dus wel. Zeker als de gitaren in gevecht gaan met de computers vliegen de vonken in het rond en moet je vrezen voor het meubilair. En dat terwijl ze maar met zijn tweeën zijn! Aric Improta en Stephen Harrison uit L.A. heulen nog niet zo heel lang samen. Maar na twee EP’s en wat singles komt er zeer binnenkort (23/5) eindelijk een eerste album uit. Outrun You All is de titel. Dat dat even heeft geduurd komt omdat de heren ook nog in andere band zitten. Aric drumt in Night Verses en Stephen speelt gitaar in The Chariot. Die bands staan nu even on hold zodat het duo zich volledig kan concentreren op House Of Protection, Dat is namelijk geen band die je er even bij doet. Ga ze zien op Jera On Air in het Limburgse Ysselsteyn op 27 juni of op 7 oktober in de Ziggo Dome als support van Architects.