Category: Clip van de dag

Paceshifters – Different Man

Different Man is de tweede single van het langverwachte nieuwe album van Paceshifters en beschrijft het gevoelige onderwerp van je vader verliezen en herinneringen ophalen wanneer je zelf vader wordt.

In deze moeilijke en onzekere tijden hebben we allemaal behoefte aan samenzijn met je geliefden en nieuwe herinneringen maken.

Al meer dan tien jaar is de band onderweg, toerend langs festivals en podia in binnen en buitenland. Ze stonden onder andere op Pinkpop, SXSW, Exit Festival, The Great Escape en Woodstock Polen en brachten daarnaast vier full length albums uit. Maar na 10 jaar gaat het roer om, het is tijd voor een nieuw plan. Dat komt er in de vorm van een compleet fris studioalbum, geproduceerd door Ian Clement van Vlaamse rockers Wallace Vanborn, dat in 2021 het licht zal zien. Seb (vocals/gitaar), Paul (bas/vocals) en Jesper (drums/vocals) besloten te gaan voor een nieuwe benadering en een andere sound en imago.

Paceshifters kunnen niet wachten om weer on the road te gaan. Als snack om de grote honger tijdelijk te stillen speelden ze een aantal Coronaproof shows in het najaar en organiseerden ze afgelopen zomer een succesvolle camping tour in Nederland. Met campers, tentjes en een kleine backline trok Paceshifters als echte troubadours langs campings door heel het land.

De indrukwekkende tourlijst van de band staat vol met nationale en internationale festivals en ze deelden het podium al met bands als Deep Purple, Wolfmother, Therapy?, Triggerfinger en Perry Farrel, maar “we spelen overal en met iedereen die hun publiek met ons wil delen”. Paceshifters hebben altijd al bekend gestaan om hun energieke en excessieve live optredens, “dat is het enige dat nooit zal veranderen, zodra we het podium op stappen, geven we onze fans alles dat we hebben.”

TV Priest – Press Gang

Press Gang is geïnspireerd op het levenswerk van frontman Charlie Drinkwater’s grootvader als fotojournalist en oorlogscorrespondent in de Britse Fleet Street van de jaren vijftig tot begin jaren tachtig. Het nummer gaat over de veranderende rol in de verspreiding van informatie en ideeën, en hoe het heersende verhaal dat de “Death of Print Media” heeft bijgedragen aan een “post-truth” wereld. Of dit het geval is valt te bediscussiëren, dat de video vandaag ONLINE komt is een feit.

London Grammar – Lose Your Head

Lose Your Head is na Baby It’s You en Graadmeterhit Californian Soil de derde single van aankomende album Californian Soil van London Grammar. Het wordt het derde album van het triphoptrio en verschijnt 9 april. Op de single schittert weer de mooie stem van Hannah Reid. De titel lijkt trouwens wel een verwijzing naar een eerder nummer van London Grammar; Help Me Lose My Mind met Disclosure.

Tame Impala – Breathe Deeper

The Slow Rush, het vierde album van Tame Impala, werd in februari 2020 uitgebracht en kreeg brede bijval. Kevin Parker scoorde zijn tweede nummer 1-positie in Australië, zijn hoogste album tot nu toe in zowel de VS als het VK én behaalde veertien wereldwijde top 10-noteringen (waaronder een nummer 2-positie in de Nederlandse Album Top 100).

De nieuwe limited edition kleurenversie van The Slow Rush – voor het eerst sinds de release opnieuw gedrukt – komt op crèmewit vinyl en bevat o.a. de singles Lost In Yesterday, Borderline, It Might Be Time en Is It True. En er is een nieuwe videoclip; Breathe Deeper!

Dope Lemon – Kids Fallin’ In Love

Iedere ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag Kids Fallin’ In Love van Dope Lemon aka Angus Stone van inderdaad het duo Angus & Julia Stone. Een zomers, fris lied van de Australische singer/songwriter, je krijgt meteen zin in vakantie. Tja……. helaas gaat dat niet.

Clip van de Dag: Nilüfer Yanya – Same Damn Luck

Na single Crash maakt Nilüfer Yanya twee dingen duidelijk met de nieuwe single Same Damn Luck. Ze heeft geen last van het moeilijke tweede album syndroom. En ze blijft zich ontwikkelen.

De nieuwe single van de Brits-Turkse zangeres heeft een paar draaibeurten nodig voordat alles op zijn plaats valt. Crash was wet heftiger, deze ligt iets rustiger in het gehoor.

Arab Strap – Compersion Pt.1

Afgelopen week heeft de Schotse post-rock band Arab Strap hun zevende studio-album As Days Get Dark aangekondigd. De plaat komt op 5 maart uit en is geluid met de nieuwe single Compersion Pt 1. De groep, vooral in de jaren ’90 een relevante act binnen het genre, laat nog steeds het karakteristieke geluid horen van soundscapes, subtiele elektronica en aanzwellende strijkers, maar heeft ook gekozen voor een meer ‘groovende’ benadering.

King Gizzard & The Lizard Wizard – If Not Now, Then When?

Het is algemeen bekend dat King Gizzard & The Lizard Wizard in een moordend tempo muziek opneemt en uitbrengt, zonder dat de producties daar onder lijden. Na de release van hun album K.G. komt de band – binnen een maand – alweer met de nieuwe single If Not Now, When? Het lichtvoetige nummer is een knipoog naar jaren ’70 funk en bestaat uit gelaagde vocalen die het drumwerk begeleiden.

Indigo Pastel – Faith

Gloednieuwe Rotterdams/Zeeuws-Vlaamse indie/bedroompop band Indigo Pastel lanceert een mooie videoclip behorende bij de debuutsingle Faith die twee weken geleden is uitgekomen en vorige week te horen was in de 2minutenshow.

Zanger Tim Roos schreef Faith tijdens een burn-out en omschrijft de single als een ongezond liefdesliedje die je idealiter aangeschoten, op een verlaten strand, tijdens een lome zomernacht, luistert.

Clipprimeur: Anne-Fay – White Woman (Akweley)

Op 29 januari verschijnt Reaspora, het debuutalbum van Anne-Fay op haar eigen label Onyx & Ivory. Reaspora werd met meerdere producers gemaakt zoals Kwame Yeboah (Stevie Wonder, Shaggy), Jeremia Jones (Damian Marley, Ed Sheeran) en Morgan Avenue (Willem, S10). De nieuwe single afkomstig van het album White Woman (Akweley) gaat vandaag bij ons in première.

Hoe verhoud je je tot de huidige maatschappij, culturele toe-eigening en het koloniale verleden van Nederland als je zwarte roots hebt maar ook wit privilege? Zangeres Anne-Fay reisde de diaspora van haar familie af langs Aruba, Curaçao, Suriname en Ghana om muziek te maken over haar roots. Een fysieke en mentale reis die sterk beïnvloed is door de transatlantische slavenhandel. Anne-Fay is een gemixte vrouw met een witte huid en een zwarte moeder.

De teksten van Reaspora variëren van zacht poëtisch tot hard en direct. Geïnspireerd door de koloniale geschiedenis en slavernij, maar ook door belevenissen in een recenter verleden. Zoals het racisme dat haar moeder als zwarte vrouw ervaart. Ook zingt Anne-Fay over haar persoonlijke struggles. ‘I’ve got thighs the size of Africa’ is de eerste zin in de track Thighs en gaat over haar ervaringen als vrouw met Afro-Surinaamse lichaamsvormen op een Nederlandse dansacademie. In I Am Racist zingt Anne-Fay heel eerlijk over het racisme dat ze ook bij zichzelf bespeurt.

De albumnaam Reaspora is afgeleid van het woord ‘diaspora’, wat verspreiding van een volk over delen van de wereld betekent. De verspreiding van tot slaaf gemaakten zorgde ervoor dat Afrikaanse muziekstijlen van grote invloed zijn geweest op muziekstromingen als de Surinaamse volksmuziek Kawina, het Antilliaanse Tambú maar ook soul en hip-hop uit Amerika.

Anne-Fay werkte tijdens de reizen samen met verschillende locale producers, zoals met Kwame Yeboah in Ghana. Op de voormalig Nederlandse kolonie Aruba, werkte ze aan My Me met Michael Lampe, beter bekend als Fellow. Met de Nederlands-Surinaamse producer Jeremia Jones, maakte Anne-Fay de rauwe duistere electro track Titanic Noir en de pop-track met Caribische invloeden So Many Days. Morgan Avenue is samen met Jeremia Jones verantwoordelijk voor het afproduceren van het album. Anne-Fay produceerde zelf ook twee tracks en schreef vrijwel alle teksten samen met haar broer Felix Kops (regisseur) waarmee ze de reis samen maakte. De intieme track Spanish Goat schreef ze met Britse songwriter Will Knox, die ook mede-verantwoordelijk is voor Arcade van Duncan Lawrence.

Persoonlijke quote van Anne-Fay:
“We (mijn broer Felix en ik) waren bij Elmina Castle, een slavenfort in Ghana wat 2,5 eeuw van Nederland is geweest. Na een heftige en emotionele rondleiding met alle verhalen over de geschiedenis die zich daar had afgespeeld liepen we tegen een geschreven tekst op de muur aan; de zin ‘for those who return to find their roots’ emotioneerde mij intens. Het besef dat mijn voorouders ooit hier door ‘the door of no return’ zijn gedwongen en hoe dit verleden verzwegen wordt. Hier sta ik, eeuwen later, hier besef ik hoe gewichtig dit verleden is. ‘S avonds in een muziekstudio in Accra schreven we White Woman- Akweley. Dit nummer is een dankwoord aan Ghana voor alles wat ze me heeft geleerd, laten zien en laten voelen.”