Popwarmer: Florence + The Machine – My Love

Zo poppy als op My Love hebben we Florence + The Machine volgens mij nog nooit gehoord. Florence + The Machine is al een poos niet echt meer indie, maar die stem blijft natuurlijk fantastisch. My Love is een hele frisse song en extreem dansbaar. Niet zo verrassend dus dat het nieuwe vijfde album Dance Fever gaat heten. De release daarvan is 13 mei.

Donna Blue – Solitaire

Vintage pop band Donna Blue kondigt hun debuutalbum ‘Dark Roses’ aan, dat 13 mei zal uitkomen op Snowstar Records. Met deze aankondiging brengt de band ook de tweede single van het album uit, ‘Solitaire’. Dit nummer is de opvolger van de eerder dit jaar uitgebrachte titel track ‘Dark Roses’. ‘Solitaire’ komt samen met een video, opgenomen in de bergen en baaien van Mallorca, en is nu overal beschikbaar.

Na drie veelgeprezen EP’s kondigt Donna Blue haar debuut album ‘Dark Roses’ aan, dat de luisteraar een filmisch beeld schetst. Ergens tussen droomstaat en zwoele spanning, speelt het album met het bestaan in een zorgvuldig geschapen parallel universum. Wie ervoor kiest ze daar naartoe te volgen, staat een prikkelende ervaring vol twangy gitaren en sensuele vocalen te wachten. De sound doet denken aan artiesten als Nancy & Lee, Serge Gainsbourg en Julee Cruise – tegelijkertijd wordt ook inspiratie geput uit klassieke film componisten als Ennio Morricone, Piero Piccioni en John Barry. Aan romantische ideeën over muziek en cinema geen gebrek bij dit duo, en zo bloeit het album uit tot een geheel dat niet zou misstaan als soundtrack van een spionage- of Franse new wave film uit de jaren ’60.

De tweede single van het komende debuut album, ‘Solitaire’, is geïnspireerd door Franse yé yé en de film componist John Barry. Twee geliefden op zee die stuurloos drijven richting een donkere lucht, en als de wind het overneemt, is alles wat ze kunnen doen zich overgeven, een schietgebedje naar de maan sturen en wachten tot ‘t voorbij gaat. Deels gaat het nummer over de apathie die kan ontstaan wanneer er teveel slecht nieuws op je af komt. ‘Solitaire’ zou goed onderdeel kunnen zijn van een ‘60s film soundtrack, en de bijbehorende video deelt dat nostalgische gevoel. Het duo legt uit: “Voor deze video wilden we ons meer verdiepen in het maken van een verhaallijn. We stelden ons verveling op een paradijselijke plek voor, enigszins als Godard’s ‘Pierrot Le Fou’, die vonden we in de bergen en baaien van Mallorca. Onze kleding is rood, wit en blauw, een soort ode aan de Franse tekst. Dat vulden we aan met een beetje magisch realisme, en een blauwharige zeemeermin geïnspireerd door ‘Rusalochka’.”

Donna Blue speelt de volgende shows in Nederland:
17-05 Melkweg, Amsterdam (NL)
18-05 Paard, Den Haag (NL)
19-05 Hedon, Zwolle (NL)
26-05 Mezz, Breda (NL)
27-05 Ekko, Utrecht (NL)
29-05 Patronaat, Haarlem (NL)
02-06 Luxor Live, Arnhem (NL)
05-06 Rotown, Rotterdam (NL)

Phoebe Green – Make It Easy

De Britse Phoebe Greenis de stijlvolle indie diva die in eigen land getipt is als Manchester’s Next Big Thing en beschouwd wordt als een van de meest opwindende nieuwkomers. Maar Pinguinluisteraars kennen haar natuurlijk al lang.

Op 29 augustus verschijnt het nieuwe album van dit aanstormende indiepop talent en dat luidt ze in met de single Make It Easy.

Weird Nightmare – Searching for You

Weird Nightmare (Alex Edkins van METZ) toont een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting, met een rauwe, zoete explosie van distorted pop. Het nieuwe album vertoont alles wat je van zijn belangrijkste band kent, maar dan met een onverwachte doch volledig bevredigende zoetheid. Stel je The Amps voor die Big Star coveren, of de glorieuze, sissende, epic tracks van Guided by Voices in miniatuur die het bombast van Sugar Blue uit het Copper Blue-tijdperk. De rode draad blijft eigenlijk gewoon dat Weird Nightmare met het spannende type tunecraft komt dat je oren doet trillen zodra je het de speakers uitknalt.

Over de eerste single, “Searching For You”, deelt Edkins mee, “het is een leuk, no-nonsense rock-‘n-rollnummer. Het gaat over het zoeken naar betekenis en inspiratie overal om ons heen. In mijn gedachten verwijst de ‘jij’ in het refrein naar iets dat groter is dan kameraadschap of liefde, het is dat ongrijpbare waar we allemaal naar zoeken maar nooit vinden.” Geregisseerd door Ryan Thompson en geanimeerd door Jordan “Dr. Cool” Minkoff, is het tijd om een ​​wereld van ultieme gekte vol warme rock-‘n-roll-video-verrukking te betreden in de nieuwe video voor ‘Searching for You’.

De tien nummers op het album laten een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting zien, maar hoewel het grootste deel van Weird Nightmare werd opgenomen tijdens de COVID-19-pandemie, dateren sommige van de nummers terug tot 2013 in demovorm. “Hooks en melodie zijn altijd een groot deel van mijn schrijven geweest, maar deze keer werden ze echt de belangrijkste focus”, legt hij uit. “Het ging erom te doen wat natuurlijk voelde.”

Voor alle duidelijkheid: Weird Nightmare is geen ‘pandemisch album’, maar een album dat toevallig tijdens de pandemie werd opgenomen. “Ik was altijd van plan om deze nummers af te maken, maar het feit dat ik niet met METZ kon touren en gedwongen werd te stoppen, gaf me echt een duwtje.” Na een tijdje thuisonderwijs te hebben gegeven aan zijn zoon, reed Edkins naar de METZ-repetitieruimte en sleutelde hij diep in de nacht aan de bedrieglijk eenvoudige structuren van deze nummers en de rijke, met statische elektriciteit beladen texturen. “Het was een uitkomst voor mij”, zegt hij over het creatieve proces. “De uren vlogen voorbij en ik verdwaalde in de muziek en het opnemen. Het was een mooie ontsnapping.”

Een paar gasten doen mee aan Weird Nightmare: het Canadese alt-popgenie Chad VanGaalen voegt zijn onmiskenbare toets toe aan het steeds verder escalerende “Oh No”, terwijl Alicia Bognanno van Bully haar kenmerkende strot leent aan het dreunende “Wrecked”. “Ik had het bijna niet op het album gezet omdat ik dacht dat er iets ontbrak”, legt Edkins uit. “Ik heb het naar Alicia gestuurd en zij heeft het omhoog getild.”

En risico’s nemen en uit de comfortzone van Edkins treden, was the name of the game als het ging om het maken van Weird Nightmare. “Ik merkte dat ik nieuwe dingen deed waar ik voorheen niet het lef voor had, alles zelf opnam en op al mijn muzikale instincten vertrouwde”, zegt hij. “Ik denk dat wanneer muziek zich snel manifesteert, er automatisch een zekere mate van eerlijkheid mee gepaard gaat. Als het een puur instinctieve creatie is, is er geen mogelijkheid om de waarheid te verdoezelen.”

Iguana Death Cult – Future Monuments

De Rotterdamse band Iguana Death Cult brengt vandaag de nieuwe single Future Monuments uit. Volgende week, op 15 maart, zal een 7” verschijnen met daarop ook het nummer Artificial Afterlife. Beide nummers werden in de PAF! studio met Marcel Fakkers opgenomen. De 7” zal via het Rotterdamse label Spazz Records uitkomen en digitaal via het Amerikaanse label Innovative Leisure.

Begin 2020 leek alles voor de wind te gaan voor Iguana Death Cult. Het tweede album Nude Casino was verschenen via Innovative Leisure en kreeg lovende kritieken, een volle festivalzomer stond op de planning met aanvullend een Amerikaanse tour van 7 weken. Tot de pandemie roet in het eten gooide. “Toen de pandemie begon heeft het een tijd geduurd voor we onszelf konden motiveren weer muziek te gaan maken. Na onszelf het creatieve vacuüm uit te hebben getrokken, zijn we op zoek gegaan naar een voortzetting van onze muzikale identiteit.” – aldus gitarist Tobias Opschoor.

Future Monuments en Artificial Afterlife zijn de eerste nummers waarbij toetsenist/percussionist Jimmy de Kok actief betrokken werd bij het schrijfproces sinds zijn toetreden tot de band in 2019. Deze inmenging heeft er voor gezorgd dat in beide nummers synthesizer partijen intensief aanwezig zijn, wat voor de band nieuw is.

De nieuwe single Future Monuments gaat over de vraag wie onze toekomstige helden zullen zijn en hoe lang het weer duurt voor hun standbeelden worden afgebroken. Frontman Jeroen Reek voegt toe: “In een wereld die zo gepolariseerd is als deze, is dit met geen mogelijkheid te zeggen. Er zijn veel valse, maar toch overtuigende ‘messiassen’ die hun weg prediken in de hoofde van mensen die op zoek zijn naar antwoorden. Op zoek naar iets om aan vast te houden in deze voor velen verwarrende tijd. Het is moeilijk om niet ten prooi te vallen aan deze charlatans en om het kaf van het koren te scheiden als het gaat om het kiezen van onze leiders. Dit baart ons zorgen. We hebben dit nummer groots en heroïsch laten klinken, zodat het voelt als een echt epos.”

“De videoclip gaat over de drang om te transcenderen en een erfenis na te laten. Waarom worden we niet allemaal een portret? Waarom zeggen we niet allemaal onze baan op en volgen we onze dromen? Waarom worden we niet allemaal een standbeeld? Het vergt lef om het wiel waarin we leven te stoppen. Ondanks de velden aan beton, zien we niet verder dan één blok. Misschien wordt het tijd dat we allen terug de bossen in gaan.” – zegt Hector Garcia Martin, die de clip maakte. Bekijk de video hieronder.

Iguana Death Cult doet in maart een aantal shows in Frankrijk.
België en Nederland zullen nog heel even moeten wachten tot de band weer live te zien is.

Beachdog brengt ‘Good Morning ft. Robin Piso’ uit, de tweede single van hun aankomende debuutalbum

Nieuwe rock band Beachdog brengt vandaag de nieuwe single ‘Good Morning ft. Robin Piso’ uit. Het is de tweede single van het aankomende self-titled debuut album van de band, welke eerste single ‘Dog’ opvolgt. Het debuut album komt uit op 29 april. Op ‘Good Morning’ is DeWolff’s Robin Piso op orgel te horen. De single komt samen met een video.

‘Good Morning ft. Robin Piso’ is nu overal online te beluisteren. Het debuut album is te pre-orderen in de Snowstar Records webshop. De band gaat ook op een album release tour, waarvan de eerste drie shows al uitverkocht zijn. Ga naar www.snowstar.nl/shows voor meer info en tickets.

“Terwijl de wereld tot stilstand kwam, scherpte Beachdog de klauwen” schreef DaMusic (BE) naar aanleiding van de allereerste 7” van Beachdog. Eindelijk weer een nieuwe hárde rockband met genoeg toegankelijke songs om een groot publiek aan te spreken. Een publiek dat het gemist heeft om in bezwete zaaltjes met vrienden een vuist omhoog te steken en los te gaan. Dit jaar wordt deze eerste 7 inch opgevolgd door het self-titled debuut album van de band, welke uitkomt op 29 april.

De tweede single van dit debuut album is nu uit, en heet ‘Good Morning ft. Robin Piso’. Het is een nummer over het vinden van vrede met de zinloosheid van het leven, met Robin Piso van DeWolff die het orgel bespeelt. Bij het nummer komt ook een video uit, die nu te bekijken is op YouTube.
‘Good Morning’ en eerste single ‘Dog’ laten goed horen wat je kunt verwachten van het komende album van de band. Een selftitled rockplaat die van hard tot heel hard gaat, maar genoeg dynamiek heeft om van te genieten. Frisse neo-grunge, punk en post-hardcore met aan de ene kant referenties aan Foo fighters en Soundgarden en aan de andere kant bands als Turnstile en Touché Amoré. Een geluid dat een gat vult in de Nederlandse bandscene dat al jaren opgevuld had moeten worden.

Beachdog gaat op een album release tour, welke volgende maand van start gaat:
09.04 Eureka, Zwolle (SOLD OUT) 12.05 Cul de Sac, Tilburg (SOLD OUT)
10.04 Volt, Sittard 20.05 Burgerweeshuis, Deventer
28.04 EKKO, Utrecht (SOLD OUT) 27.05 Merleyn, Nijmegen
30.04 De Helling, Utrecht (EXTRA SHOW) 29.05 Melkweg, Amsterdam
06.05 Vera, Groningen

Kevin Morby – This is a Photograph

Vandaag kondigt Kevin Morby ‘This Is A Photograph’ aan, zijn nieuwe album dat op 13 mei uitkomt op Dead Oceans, en deelt het titelnummer en de bijbehorende video. Bovendien heeft Morby tourdata over de hele wereld aangekondigd. Op This Is A Photograph, Morby’s 7e album, maakt hij een Americana-lofzang, een diepgeworteld leven en dood, bloed op het canvas dat stroomt. De creatief sterker geworden songwriter is erin geslaagd om zijn beste liedjes, zijn beste vocale uitvoeringen, zijn meest indringende teksten en zijn meest weelderige arrangementen op elkaar af te stemmen en ze allemaal op ‘This Is A Photograph’ te zetten. Dit is zonder twijfel zijn magnum opus tot nu toe.

Het verhaal begint in januari 2020 met Kevin Morby die afwezig door een doos met oude familiefoto’s bladert in de kelder van zijn ouderlijk huis in Kansas City. Een paar uur eerder, tijdens een familiediner, was zijn vader voor zijn ogen in elkaar gezakt en moest hij met spoed naar het ziekenhuis worden gebracht. Die nacht voelde Morby nog steeds de schok en angst door zijn lijf gieren. Dus staarde hij naar de beelden tot bij een van de foto’s hem te binnen schoot: zijn vader als jonge man, trots en sterk en vol zelfvertrouwen, poserend op een grasveld met zijn shirt uit. “Op de foto ziet hij er jong en zelfverzekerd uit, zijn borst naar de camera puffend alsof hij op zoek was naar een gevecht”, legt Morby uit. “Het was me niet ontgaan dat dit dezelfde borstkas was die ik een paar uur eerder zag in de ambulance, was een stethoscoop tegenaan werd gezet terwijl hij op de keukenvloer van het huis van mijn zus lag.” Terwijl zijn vader weer op krachten kwam, mediteerde Morby op deze ideeën. En toen ging hij naar Memphis. Hij nam zijn intrek in het Peabody Hotel en bracht zijn dagen door met het aanbidden en eer brengen aan de dromers die hij bewonderde; hij zou naar de oevers van de Mississippi gaan, naar de plek waar Jeff Buckley aan zijn einde kwam. Hij dwaalde door de buurt waar Jay Reatard zijn laatste dag doorbracht en reed hierna langs de Stax-tent voor een korte oppepper. Cruisend richting Graceland, voordat je Highway 61 oversteekt, liet Morby de geesten tot hem komen om zijn eigen dromen vorm te geven. ‘s Avonds keerde hij terug naar zijn kamer en documenteerde zijn ideeën op een geïmproviseerde opname-opstelling, met alleen zijn gitaar en een microfoon. De liederen, elegisch van aard, die pasten bij alles wat hij had gezien, stroomden uit hem.

Opnieuw stond Sam Cohen (die Singing Saw en Oh My God ook produceerde) aan het hoofd van het project. Ze begonnen in Cohens studio in de staat New York die op dat moment nog in bouw-fase zat, samen met drummer Nick Kinsey werkten ze langzaam aan de nummers terwijl de reis van de opname overeenkwam met de start-stop-kwaliteit van 2021 zelf, met magische momenten die in de precaire navigaties werden gestrooid. Na verloop van tijd begon de cast gevuld te raken. Voormalig touring pianist Oliver Hill en zijn moeder Meg en zus Charlotte verzorgden de strijkers. Tourende landgenoten Cochemea Gastelum (saxofoon), Jared Samuel (orgel) en Alecia Chakour (zang, tamboerijn) namen deel aan de sessies, evenals Eric Johnson (banjo). En nieuwe bandleden zoals drummer Josh Jaeger (drums, percussie), Brandee Younger (harp), Makaya McCraven (drums), Cassandra Jenkins (zang) en zelfs Tim Heidecker en Alia Shawkat (de losgeslagen lach op “Rock Bottom”) toegevoegd aan de beeld ontwikkelingen. En passend, uiteindelijk werden de laatste sessies live gehouden in Memphis bij Sam Philip’s Recording Co., aan het roer van zijn zoon Jerry Philips, die de erfenis van de oorspronkelijke Sun Records-studio voortzet.

Ze werkten die laatste dag aan het nummer “This Is A Photograph”, waarbij recente Stax Academy of Music-alumni de achtergrondharmonieën zongen. Iets zo eenvoudigs dat vorig jaar zo ongrijpbaar was geweest: mensen die samenkwamen om een paar uur muziek te maken en een droom vorm te geven. Terwijl het nummer verder speelde, bereikte Morby’s stem een koortsachtige toon: “this is what I’ll miss about being alive.” “Sam Cohen en ik wilden met deze alles tegen de muur gooien”, zegt Morby. “Het gaat over de strijd waarmee elk gezin wordt geconfronteerd, die van het najagen van de klok, om ons leven te leiden en elkaar zo lang mogelijk vast te houden. Dat, en de dromen die horen bij het zijn van een jong gezin in Amerika en waar die dromen uiteindelijk terechtkomen.” De bijbehorende video is geregisseerd door Chantal Anderson en gefilmd in een afgelegen stadje in Californië, bewerkt met Morby-familiefoto’s en gearchiveerde foto’s uit de Peter J. Cohen Collection.

De wereldse tour komt op 29 mei aan bij TivoliVredenburg.

Primeur: Lucius – Heartbursts

Het nieuwe nummer ‘Heartbursts’ van de veelgeprezen indiepopband Lucius, krijgt vandaag de allereerste airplay op Pinguin Radio! Zie de bijbehorende video hieronder.

De video is het regiedebuut van de veelgeprezen internationale choreografe en bewegingsregisseur Teresa “Toogie” Barcelo. Bekend om haar werk met artiesten als Harry Styles, Dua Lipa, Alicia Keys, Christina Aguilera en St. Vincent, heeft Barcelo ook grootschalige uitvoeringen gechoreografeerd voor de GRAMMY’s, BRIT Awards en American Music Awards, evenals grote commerciële projecten met Nike en Pepsi.

Terugkijkend op de video zegt Lucius’ Jess Wolfe: “We wilden al jaren met Toogie samenwerken nadat we haar dynamische werk hadden gezien met een diverse cast van artiesten, van Perfume Genius tot Dua Lipa. Omdat het nummer gaat over het vinden van je vreugde en het aanboren ervan, dachten we, hoe kunnen we dat beter benadrukken dan met een groep mensen in hun dagelijkse levensmomenten, uitgedrukt in beweging?!”

“Heartbursts” is het derde nummer dat is onthuld van het verwachte nieuwe album van Lucius, Second Nature, dat op 8 april uitkomt. Het album is een portret van zangeres en songwriters Holly Laessig en Jess Wolfe’s gedeelde reflectie, die elkaars seismische levensveranderingen – moederschap, echtscheiding, ongeplande carrièrepauzes – te boek stellen en op muziek zetten. Voorafgaand aan de release, debuteerden onlangs twee albumtracks, “White Lies” en “Next To Normal”, waarvoor het Amerikaanse Paste magazine ze al prees met de woorden; “hyper-catchy refreinen … met een tijdloze dansgroove die meer dan welkom is.”

Om het album te vieren, begint de band dit voorjaar aan een Noord-Amerikaanse headline-tour, gevolgd door een reeks Europese shows in september, waarbij Paradiso Noord in Amsterdam op 29 september aan de beurt is. Tickets zijn hier verkrijgbaar.