Category: De IJsbreker

Cardinals – Big Empty Heart

Maak je klaar om op de dansvloer te walsen met een donker, hartstochtelijk nieuw nummer uit Cork. Het Ierse vijftal Cardinals keert terug met “Big Empty Heart”, een intense, melancholische song geïnspireerd op een wals die zowel rauw als verfijnd voelt en waarvan de melodie al is geschreven op een Korg-synthesizer op 12-jarige leeftijd door gitarist Oskar Gudinovic.

Vanaf de eerste maten word je een mix van dansbare bas en weerbare gitaren ingeduwd – geen pompende rock, maar eerder een gracieuze, elegante wals met punk en shoegaze elementen. Daarbovenop schittert de accordeon: charmant, bijna theatrale folkklank die de song in één klap herkenbaar maakt.

Vocalist Euan Manning brengt de emotie in elk woord over: zijn intensiteit geeft die ‘lege hart’-thema’s extra gewicht. “Big Empty Heart is a love song written from beyond the grave”, zegt hij zelf – een liefdeslied dat nog nazindert lang nadat het laatste woord vervaagd is.

De combinatie van donkere, echoënde gitaren, gedempte drums en de nostalgische accordeon bouwt een dramatische spanning op. Het resultaat is een nummer dat prikkelt en kietelt – een moderne heruitvinding van post-punk en indiefolk in één pakkend (leren)jasje.

Met het nummer bouwt Cardinals voort op hun succes na Graadmeterhit “Get It” en legt de band de basis voor een druk najaar: als support van Fontaines D.C. in Finsbury Park op 5 juli, met daarna shows in Dublin met Wunderhorse, een Amerika-tour met The Pogues, en vooral hun eerste headline‑tour in het VK deze september.

Panic Shack – Girl Band Starter Pack

Girl Band Starter Pack begon zijn bestaan als titel van een Spotify playlist, een lijst liedjes die diende ter lering, vermaack ende inspiratie voor funpunkband Panic Shack uit Cardiff.

Er staan inkoppertjes in de lijst: soortgenoten als X Ray Specs, ESG en The Slits, tijdgenoten als Viagra Boys, Amyl & The Sniffers, The Chats. En verassingen, wat te denken Los Del Rio (Macarena)!? En nu is er dus het nummer Girl Band Starter Pack. De single weer zo’n vrolijk makend moppie partypunk waarin de meiden grossieren. De song doet ook dienst als ‘mission statement’ annex waarschuwing. Begeef je je in het domein van Panic Shack dan staat je het volgende te wachten:  ‘we get naughty, we get silly, we get loud, we get freaky!’

Debuutalbum 18 juli. Concert: 20 mei Melkweg, Amsterdam.

Winter – Just Like A Flower pts 1& 2

Vlak voor de zomer een nieuwe single van Winter!

Je zou haar nog kunnen kennen van Graadmeterhitje The Lonely Girl en/of van  Hear A Whiser, haar duet met Terraplane. De Amerikaans/Braziliaanse Samira Winter rockt harder op haar nieuwe single dan we van haar zijn gewend. Sporen van shoegaze/dreampop zijn nog wel aanwezig op Just Like A Flower, maar het tempo ligt een stuk hoger dan gangbaar in het genre. Vertrouwd zijn het tapijt van gitaren en de (zucht)meisjeszang van de zangeres-componiste. Miss Winter is al even bezig. Ze is al aan haar vijfde album toe, maar dit keer staan de sterren echter gunstiger dan ooit. Nog een paar juweeltjes als Just Like A Flower en haar kostje is gekocht.

De release van Adult Romantrix staat gepland voor 8 augustus.  

Jerskin Fendrix – Sk1  

Jerskin Fendrix (echte naam Joscelin Dent-Pooley (1995)) is een componist met hoofdletter C. Hij speelt piano en viool en is afgestudeerd in Cambridge in klassieke muziek.

Fendrix componeerde voor toneel en film en werkte o.a. samen met Black Midi. In 2020 bracht hij zijn eerste album uit, een experimenteel popalbum met de titel Winterreise, naar een liederencyclus van Franz Schubert. Zijn score voor de film ‘Poor Things’ leverde hem meerdere prestigieuze nominaties op o.a. voor een Oscar, Gold Globe en BAFTA. De Ivor Novello Award voor beste compositie sleepte hij wel in de wacht.

Dit alles roept de vraag op wat doet die man hier? Luister naar Sk1 en je vraag wordt beantwoord. Zijn nieuwe single en waarschijnlijke voorloper van een nieuw album is een Iggy Pop/Lou Reed achtige postpunkpraatsong waarin verstilde gesproken passages ruw worden onderbroken door woeste uitbarstingen op gitaar en elektronica. Prachtig en helemaal in ons straatje. Een Sk1 is een scooter, die verder niet in de schijnbaar autobiografische tekst voorkomt, maar mogelijk symbool staat voor vertrek en verandering. Het is niet ondenkbaar dat Sk1 de eerste en laatste keer is dat je Jerskin Fendrix in onze biotoop gaat tegenkomen, maar dit fraaie nummer wilden we je niet onthouden. En als je geest ruimte biedt voor experimentele muziek die raakvlakken vertoont met jazz, punk en klassiek en Jerskin je man!

Rosa Damask – Adore You

In een van de schaarse reviews van Adore You wordt Nastia Riegel alias Rosa Damask opgevoerd als ‘goth techno meesteres’.

Dat is een rake omschrijving van de uit St Petersburg, maar naar Berlijn uitgeweken producer-zangeres. Met minimale middelen; een drummachine en twee basgitaren legt Rosa Damask een basis van strenge, sobere en donkere postpunk met echo’s uit de jaren 80. Daaroverheen croont ze zacht een tekst over obsessieve liefde. Adore You is het titelnummer van haar eind vorige jaar verschenen debuutalbum. Dat is verschenen op het Engelse dance-label Downwards. Van Adore You bestaan ook twee door de vermaarde Britse dj Dave Clarke vervaardigde remixes.

Mocht je je toch nog afvragen waar je eigenlijk naar zit te luisteren bezoek Rosa Damask dan eens op Youtube, gegarandeerd dat het muntje alsnog valt. Tenzij je niet gevoelig bent voor de muziek van Depeche Mode, The Cure en andere darkwave pioniers.

The Royston Club – Shivers

Er is iets met bands met een Keltische achtergrond waardoor het lijkt alsof ze net iets meer geven dan hun Engelse collega’s. Denk aan oude U2, vroege Simple Minds en aan relatieve nieuwkomers The Royston Club uit Wales.

Dit viertal bracht twee jaar geleden een eerste album uit. In januari 2024 zagen we ze op Eurosonic en de vorige single The Patch Where Nothing Grows draait sinds vorig jaar zomer lekker mee op Pinguin maar heeft de Graadmeter niet gehaald.. Als smoes hebben we dat de nieuwste single Shiver het beste nummer van de band is tot nu toe. En als goedmakertje hebben we de nieuwe Club single maar uitgeroepen tot IJsbreker!

The Royston Club maakt no nonsense indierock; muziek zonder opsmuk, zonder ballast, zonder gladstrijkerij. Wat je hoort is wat je krijgt als je de band live gaat zien: bas, drums twee gitaren en geëngageerde zang. Thema van Shiver is ‘time flies when you’re in love’. Zanger/gitarist/tekstschrijver Ben Matthias schreef het nummer onder invloed van The Cure, maar knappe jongen (m/v) die dat hoort. Hij heeft zijn inspiratie weten te verwerken in een bruisende song waarmee The Royston Club heel veel vrienden (m/v) gaat maken.

Ben je in de buurt ga ze dan zien  op Vestrock (31/5) in de EKKO (20/6) en/of op Pinkpop (21/6).

Ugly (UK) – Next To Die 

Het is verleidelijk om met superlatieven te gaan strooien, maar laten we volstaan te zeggen dat de nieuwe single van Ugly (UK), de makers van Hand’s Of Man en oud IJsbreker Shepherd’s Carol niet tegenvalt.

Voor een band die vaak meer ideeën stopt in één liedje dan menig collega in een heel album is Next To Die relatief simpel. En de songtitel ten spijt ook opvallend opbeurend. Ugly (UK) is een van die vooralsnog voornamelijk Britse bands* die zich niets aantrekken van trends en genres en gewoon hun muze volgen waarheen die hen ook moge leiden. In geval van Next To Die is dat niet ver van de Amerikaanse West-Coast. De semi-akoestische begeleiding is folkrock, de koortjes puur sunshine pop en de compositie lekker psychedelisch. Ook hoor je dat de band er een jaar lang toeren op heeft zitten. Er wordt vaardig, met gemak en vooral met plezier gemusiceerd. Ugly album twee laat nog even op zich wachten maar belooft een sensatie te worden.

* Black Country New Roads, Squid, Black Midi etc.

Greet Death – Country Girl

Greet Death is een Amerikaanse rockband uit de orde van de doomgazers en familie van de shoegaze-achtigen.

Het vijftal brengt binnenkort hun derde album uit, hun eerste in zes jaar. De langspeler heet Die In Love (27/6) en verschijnt op het Deathwish label. Country Girl is uitverkoren om het releasepad te effenen. Over de single zegt zangeres Harper Boythari: (it’s) a song that tackles “identity, alienation, and detachment. It’s like trying to solve a murder mystery and finding out you were the killer the whole time”.

Country Girl is een van de meer optimistische songs op het album dat verder titels telt als Emptiness Is Everywhere, Small Town Cemetery en Love Me When You Leave. Het leven van jongeren in ‘small town U.S.A’. (Davisburg-Michigan) gaat duidelijk niet over rozen. Al ver voordat Trump begon met de afbraak van de laatste restanten van het sociale vangnet was het al kommer en kwel op veel plaatsen: werkeloosheid, drugs, misdaad etc. De vijf leden van Greet Death -wat je zou kunnen vertalen als memento mori/gedenk te sterven- boffen dat ze een uitlaatklep hebben in de band en de droom misschien ooit nog eens te kunnen doorbreken. Die droom zou met het nieuwe album best wel eens een stuk dichterbij kunnen komen. Greet Death is dus een serieuze band, maar ook een serieus goede band. Met Country Girl als bewijs.

Florry – First it was a movie, then it was a book

We beschreven een oudere single van Florry als ‘sloppy’ country. First it was a movie, then it was a book is ietsje minder slordig – blijkbaar heeft oefening ook hier kunst gebaard- en ook iets minder country.

Southern rock is het etiket dat we op de nieuwe single van de band uit Philadelphia zouden willen plakken. Dat genre ontstond in de vroege jaren 70 in het zuiden van de V.S. en kenmerkt zich o.a. door de aanwezigheid van meerdere sologitaristen en vaak ook twee drummers. Florry heeft maar één drummer, maar wel drie gitaristen. Een daarvan speelt pedal-steel, een country-instrument bij uitstek. Florry heeft ook twee vrouwen in de opstelling. Die zingen allebei maar Francie Medosch het meest. Zij schrijft dan ook de songs. First it was a movie, then it was a book wordt door één van de door ons geraadpleegde sites omschreven als ‘a brilliant mess’ en daar hebben we weinig aan toe te voegen. Behalve dan dat bijbehorend album, Sounds Like werd geproduceerd door de van zijn werk met MJ Lenderman bekende Colin Miller en op 23 mei wordt verwacht.

 

Bria Salmena – Rags

Voor ons is Bria Salmena een nieuwe naam, maar in Canada is ze beroemd in de punkscene als als voormalig frontvrouw van de band FRIGS en in de post-countryscene kent men haar als als zangeres in de band van Orville Peck.

Nu staat Bria op eigen benen en mogen we de eerste vruchten proeven van haar ‘harde’ leerschool. Kwaliteitslabel Subpop bracht eind vorige maand haar debuutalbum uit, Big Dog met daarop een dozijn groeidiamantjes. Net als met haar oude band maakt Bria poppy punk, meer Blondie dan Patti zeg maar. Denk echter niet dat het licht amusement is wat ze maakt, tekstueel wordt ze soms zeer persoonlijk en muzikaal toont ze haar goede smaak en brede kennis door invloeden te verwerken zo divers als krautock, shoegaze en darkwave. En wie in Bria Salmena een goth herkent heeft geen ongelijk. Single Rags is een goede instapper, spannend en sensueel met een lekker stukje venijn in de staart.

Concerten: 16 mei London Calling. Paradiso, Amsterdam. 17 mei Roodkapje, Rotterdam.