Category: De IJsbreker

The Beths – Watching The Credits 

Het gaat goed met The Beths, sterker nog het gaat uitstekend met de Nieuw Zeelandse indierockers!

De band van Elisabeth Stokes en haar getrouwen kwam verder dan ooit met hun vorig jaar verschenen Expert In A Dying Field album en de gelijknamige single. The Beths maakt nu gebruik van het verworven momentum door uitgebreide tournee op tournee te gaan. Eerst door Europa daarna door de VS. Pas eind oktober kunnen de bandleden weer in hun eigen bedje kruipen.

In ons land zal The Beths maar liefst drie tussenstops maken, op 14 juli in Ekko, Utrecht, de 15e in Rotown, Rotterdam en de 16e op het Valkhof Festival in Nijmegen.

Er is nog meer goed nieuws. De band heeft een uitstekend Tiny Desk Concert opgenomen die deze week op Youtube is verschenen en….last but not least is er deze week een fonkelnieuwe single uitgekomen. Watching The Credits is The Beths op haar best, een knisperende rocksong met bevlogen zang van miss Beth en geïnspireerd gitaarwerk van Jonathan Pierce.   

Bar Italia – Nurse!

Nurse! is de nieuwe single van Bar Italia, een intrigerende band die we eind vorig jaar in de smiezen kregen met de single Poly Amour, een nummer dat je niet kunt beluisteren zonder aan The Cure te denken.

Nurse! lijkt wel van een andere band. Het is een veel oorspronkelijker werkstuk zonder directe verwijzingen of traceerbare invloeden. Nadere bestudering van ouder werk van Bar Italia leert dat de band nogal ongrijpbaar is. Hun songs zoals te vinden op twee albums zijn stuk voor stuk trippy, arty en glossy, maar schieten stilistisch gezien alle kanten op.  Bar Italia lijkt de zaken graag wat mysterieus te houden. Een foto waarop de leden herkenbaar staan afgebeeld is er niet. Er bestaat zelfs onzekerheid over de bezetting die varieert van drie tot vijf leden.

Nurse! telt twee leadvocalisten: Nina Cristante neemt de coupletten voor haar rekening, gitarist Jezmi Tarik Femi de refreinen. Uniek aan Nurse! is de vervormde gitaar. De eerste keer dat die in de mix opduikt ben je geneigd om even te checken of het geluid niet van buiten komt.

Anders dan de twee albums die op een obscuur label zitten, wordt het nieuwe album van Bar Italia uitgebracht door een gerenommeerde platenmaatschappij. Je hooft dan ook geen profeet te zijn om te voorspellen dat we nog wel het een en ander van de band gaan horen.

CVC – Sophie

Sophie van CVC draaien we al sinds begin december. Toen was het een lekker nummer waar nog bijna niemand naar luisterde. Nu is het nog steeds een lekker nummer dat hard op weg is een dikke hit te worden.

Niet vanwege een Tik Tok rage of steun van een kapitaalkrachtige platenmaatschappij, maar gewoon omdat het zo’n lekker niks aan de hand liedje is. Voordat Sophie echt ontploft willen we toch even ons vindersloon claimen, dus hebben we er maar IJsbreker van gemaakt. En omdat er verder niet veel soeps is uit gekomen de laatste tijd.

 CVC staat voor Church Village Collective. Denk echter niet dat we hier te maken hebben met een kerkkoor met popambities. De band is genoemd naar Church Village hun dorpje van herkomst in Zuid Oost Wales. Pentre’r Eglwys in het Welch. Zo hadden ze zich dus ook kunnen noemen, maar dat zou commercieel gezien niet erg verstandig zijn.  

Sophie is een pure op Amerikaanse leest geschoeide popsong met een klassieke gitaarsolo en lekker lang outro dat roept om uit volle borst te worden meegebruld. Sophie is een ode aan de vriendin van de toetsenist. Volgens hem kan ze heel goed zingen, maar weigert ze dat te doen waar anderen bij zijn. Haar bijdrage is een aanstekelijk gegiechel aan het begin van het nummer.

Het debuutalbum van CVC heet Get Real en is al uit. CVC staat ook de 19e of 20ste mei op London Calling.   

Ratboys – Black Earth, WI

‘Wel eens gehoord van Tik Tok?’ Je hoort het de platenbaas van Ratboys zeggen toen hij voor het eerst Black Earth, WI hoorde. De Chinese site is momenteel een van de invloedrijkste kanalen als het gaat om het promoten van muziek.

Alleen moet een nummer dan niet langer zijn dan een minuut of twee. De nieuwe single van Ratboys klokt een dikke acht minuten waarvan bijna tweederde in beslag wordt genomen door een gitaarsolo. Alsof het 1973 is in plaats van 2023! Bands die hun kont tegen de krib gooien, daar houden we van.

Toch is Ratboys alles behalve oubollig of ouderwets. De band is zelfs nauwelijks retro. De sound van dit moment, naast post punk is zacht zingende meiden omgeven door stevig rockende gitaren (folk noir) en dat is wat Ratboys serveert met Black Earth, WI.

Ratboy komt uit Chicago zingt over een dorp in de staat Wisconsin en nam het nummer live in één take op in het Paleis van Justitie in Seattle. Amerikaanser kan bijna niet. Beter ook niet op dit moment.

Slow Pulp – Cramps

4 jaar geleden alweer scoorde Slow Pulp IJsbreker met High. Naar nu blijkt liep de band ver op de muziek vooruit met hun combi van harde gitaren en zachte meisjeszang.

Stil blijven staan is de band uit Chicago echter geenszins. Cramps is harder, heter, sneller en gruiziger om Daft Punk te parafraseren. Sinds de release van hun debuutlangspeler 2 jaar geleden heeft Slow Pulp ook heel wat vrienden gemaakt. Ook bij ons. De fans mogen zich in hun handjes knijpen, want Emily Massey en haar compagnons zullen zeer binnenkort niet 1 maar 2 keer te zien zijn in den lande.

Vrijdag 10e al zullen Emily & the boys hun gezicht laten zien in de Tilburgse 013, een avond later treedt de band aan in de Paradiso. Beiden keren als support van Death Cab For Cutie. 2 topbands voor de prijs van 1 dus. Paradiso is uitverkocht, voor het concert in 013 zijn op moment van schrijven nog een paar tickets verkrijgbaar.

bdrmm – It’s Just A Bit Of Blood

bdrmm gaat verder op het ingeslagen shoegaze pad. De nieuwe single van de Britten is een duister werkje dat veel goeds belooft voor hun tweede album.

It’s Just A Bit Of Blood is er ook in een kortere single versie. Een beetje overbodig dunkt ons, want de radiostations die het nummer überhaupt gaan draaien  zullen zeker opteren voor de volledige uitvoering, al is maar om de door  grommende gitaren opgewekte roes zo lang mogelijk te rekken.

Dat nieuwe bdrmm album gaat ‘I Don’t Know’ heten en zal in juni verschijnen op het Rock Action label van het ons welbekende Mogwai.

Daughter – Party

Was vorige single Be On Your Way Daughter zoals we haar kennen, op Party wijkt het Britse folk-noir trio ietwat af van hun beproefde formule van het introverte, luxueus georchestreerde luisterlied.

Dat wil niet zeggen dat Party is wat de titel suggereert, een feestnummer. Verre van, maar de song heeft een ander soort spanning dan we van Daughter gewend zijn, een broeierige, suggestieve lading die wordt gevoed door herhaling. Anders ook is dat Party wordt gedragen door een elektrische gitaar i.p.v. de gebruikelijke keyboards. Ook de drummer heeft het deze keer drukker dan voorheen. Party heeft geen duidelijk refrein, geen verlossende solo en geen happy end. Na vierenhalve minuut blijft de luisteraar een beetje bungelend achter. En dat is precies de bedoeling van Tonna, Igor en Remi.

Even voor de boekhouding. Party is de tweede single van het derde album van Daughter. Het eerste Daughter album in zeven jaar heet Stereo Mind Games en moet 7 april gaan uitkomen.

Geese – Cowboy Nudes

Wilden vorige nummers van Geese nog wel eens mank gaan aan de behoefte van de bandleden om te laten horen hoe goed ze wel niet kunnen spelen, op Cowboy Nudes staat alles in dienst van het liedje.

En wat voor liedje! Sterke spanningsboog, mooi arrangement, en een solide productie. Mocht er gemopperd worden over de nieuwe single van de boys uit Brooklyn dat zal dat komen door de ietwat oubollige stijl. Cowboy Nudes rockt op zijn ‘early seventies’ inclusief een achtergrondkoortje dat op de gospeltoer is. Denk Joe Cocker ten tijde van Mad Dog & English Men. Ook de percussie break hebben we deze eeuw nog niet vaak gehoord. Wat Cowboy Nudes toch zeer de moeite waard is is de positieve energie, die het nummer uitstraalt en het aanstekelijke spelplezier.

The Nude Party – Ride On

Ride On, de nieuwe single van The Nude Party klinkt zoals Lou Reed zou hebben geklonken als zijn wieg niet in New York, maar in Boone, North Carolina zou hebben gestaan*.

Het diepe zuiden van de V.S. dus. De landerige drive, de nasale zang tot en met het dameskoortje komen rechtstreeks uit het Lou Reed hit-handboek. Om nog maar te zwijgen van de heerlijk primitieve slagitaarsolo. Wat Ride On meer maakt dan een klakkeloze ode aan de wijlen Velvet Underground voorman is de country coating die The Nude Party aan de song heeft meegegeven.

The Nude Party heeft sinds 2016 een drietal albums doen verschijnen die wat minder uitgekristalliseerd en grofkorreliger klinken dan de nieuwe single. De upgrade van de sound van Ride On is het gevolg van het succes van de vorige releases. Groter budget, betere studio, meer tijd etc. En dat loont zich. Het nieuwe album gaat The Nude Brothers Rides On heten en komt op 10 maart beschikbaar.

*Of Gram Parsons als hij niet uit Florida maar New York zou zijn gekomen.

boygenius – $20

Vorige week verraste powervrouwentrio boygenius ons met niet één, niet twee, maar met drie nieuwe nummers! boygenius voor wie het even kwijt is, is de naam van het amicale en muzikale verbond dat Phoebe Bridgers, Lucy Dacus en Julien Baker een paar jaar geleden hebben gesloten.

Onze voorkeur gaat uit naar het ietwat stevige $20, niet in de laatste plaats omdat Phoebe tegen het einde van het nummer zich de longen uit haar broze lijf schreeuwt. Haar hartekreten geven $20 een intensiteit die je maar zelden hoort in een popsong.   

 $20 komt net als het erg mooie Emily I’m Sorry en geslaagde True Blue van het eerste echte boygenius album dat de dames simpelweg The Record hebben gedoopt. Of ‘the record’. boygenius hanteert voor alle schriftelijke communicatie kleine letters behalve voor de songtitels die schrijven ze wel om de een of andere reden wel met kapitalen. 31 maart komt het album uit.