Klangstof – Resume

En door. Nauwelijks bekomen van het internationale succes van hun debuutalbum is Klangstof alweer begonnen aan een nieuw offensief. Afgelopen weken kwamen er twee nieuwe nummers online, het introverte Everest en Resume, een song in schaapskleren met een dromerig begin en een groots en euforisch einde. Je zou het initiële succes van nog kunnen afdoen als mazzel, maar nu blijkt dat ook de nieuwe nummers er ingaan als koek kan de conclusie kan niet anders luiden dan dat Klangstof gebouwd is om te blijven. Ook is zo langzamerhand het punt bereikt dat we het niet meer hoeven te hebben over het verleden van bandbaas Koen van de Wardt als lid van Moss of over Radiohead als bron van inspiratie. Klangstof heeft zich letterlijk los gezongen van het verleden en hun voorbeelden en staat nu volledig op eigen benen.

Het succesverhaal van Klangstof is er typisch een van deze tijd en is mogelijk gemaakt door de opkomst van Spotify en andere streamingdiensten. In het vinyl en cd tijdperk kon je als band alleen maar hopen dat je muziek de grens over ging, eigenlijk was je als Nijmeegse band er nog geen eens van verzekerd dat je plaat in Amsterdam te koop zou zijn. Nu is elke release meteen internationaal en bestaat de kans voor elke act waar ook ter wereld om ontdekt te worden door bijvoorbeeld het Britse en Amerikaanse publiek. Wat in 60 jaar popgeschiedenis altijd het zelfde is gebleven is de voorwaarde voor succes. Je wel goed moet zijn. Zoals Klangstof.

LIVEDATA 15/11 Muziekcentrum, Antwerpen 16/11 Muziekgieterij, Maastricht 17/11 Paard van Troje, Den Haag 18/11 Luxor, Arnhem 07/12 Vera, Groningen 08/12 013, Tilburg 30/12 Paradiso, Amerdam

The Magic Gang – Alright

The Magic Gang veroorzaakt in eigen land al behoorlijk wat opwinding met hun cocktail van averechtse liedjes, strakke samenzang en felle gitaarerupties. De opstelling van het kwartet uit New Forest is zo oud als The Beatles, bas, drums en twee gitaren, maar het effect is er niet minder om.

Terwijl de oude garde met smart zit te wachten op nieuw werk van Arctic Monkeys en Franz Ferdinand of hoopt op een reünie van Oasis injecteert The Magic Gang de Britpopscene met een frisse dosis pep. Het leuke is dat de band niet alleen staat, The Magic Gang maakt deel uit van de sterk groeiende lichting jonge rockhonden waartoe ook Wolf Alice, Sundera Karma, YUNGBLUD en steeds meer anderen behoren.

Alright is al een wat ouder liedje, een publieksfavoriet die nu eindelijk de productie heeft gekregen die het verdiend, fris, scherp en avontuurlijk. De tijd dat gitaarmuziek domineerde, ligt achter ons en komt waarschijnlijk nooit meer terug, maar met Alright laat The Magic Gang horen dat de rock-‘n-roll anno nu nog wel degelijk alive & kicking is.

LIVEDATUM: 28/10 Botanique, Brussel 03/11 Melkweg, Amsterdam (support van Wolf Alice)

Spoon – I Ain’t The One

Spoon is dit jaar definitief doorgebroken. Niet dat de band al die jaren aan het sappelen was. Er was succes en respect, maar in 2017 is duidelijk geworden dat de band uit Texas meer is dan een voetnoot. Het opmerkelijke is dat Spoon al zo’n kwart eeuw actief is en dat het album nummer 9 is dat hun status als topband bevestigd. Dat en de recente optredens, die een band lieten horen met een ijzersterk repertoire en een gretigheid, die je doorgaans alleen bij jonge honden ziet en niet bij rockers met Abraham in het vizier

Hun grootste hit is Inside Out van hun voorlaatste album, They Want My Soul. Op zich is dat al opmerkelijk want de ruime meerderheid van het popvolk scoort met het eerste of tweede album om vervolgens met lede ogen te moeten aanzien dat de koek langzamerhand op raakt. Spoon dus niet. Zij stijgen per album in aanzien en dat al negen platen lang. Dat betekent o.a, dat er een constante vraag is naar optredens.

De band tilde eerder dit jaar Down The Rabit Hole al naar een hoger plan, volgende maand staan de Texanen op Crossing Border en in Paradiso. Als lokkertje voorde nieuwe tour heeft Spoon een video gemaakt bij I Ain’t The One, een van de allerbeste tracks op het Hot Thought album. De clip, live in de studio opgenomen herinnerde ons er aan hoe goed I Ain’t The One wel niet is. IJsbreker waardig.

LIVEDATUM: 10/11 Paradiso, Amsterdam.

Ezra Furman – Driving Down To L.A.

Joods, gay en links. Ezra Furman is alles wat neo-nazis haten. Op zijn nieuwe single Driving Down In L.A. maakt de 31 jarige muzikant duidelijk dat de haat wederzijds is. De directe aanleiding voor Furman‘s felle protestsong zijn de rellen in Charlottesville waar een demonstratie van racisten en fascisten uitmondde in de dood van een tegendemonstrant. Inmiddels zijn er al veel meer incidenten geweest die onrust, angst en ongeloof zaaien onder de Amerikaanse bevolking. Gevoelens die nog eens worden aangewakkerd door de sympathie die Donald Trump lijkt te hebben voor de haatdragers.

Zelden was de tijd zo rijp voor muzikanten om net als hun voorgangers in de jaren zestig en zeventig gebruik te maken van hun podium om het onrecht te bestrijden. Helaas houden de meesten artiesten zich op de vlakte; bang als ze zijn om hun carrière schade te berokkenen. Ezra Furman heeft het blad voor zijn mond verwijderd en al zijn gevoelens van angst, woede en verdriet in een song van een kleine 3 minuten gepropt. Een urgenter nummer dan Driving Down in L.A. zul je deze herfst niet snel horen, een beter nummer ook niet.

YUNGBLUD – I Love You Will You Marry Me

De Britse indie-scene kan wel wat YUNGBLUD gebruiken zal Dominic Harrison hebben gedacht toen hij op zoek was naar een naam voor zijn muzikale avontuur.  YUNGBLUD stelde zich voor met de single King Charles en heeft nu net een opvolger wereldkundig gemaakt, het opzwepende I Love You Will You Marry Me.

YUNGBLUD recyclet The Clash, Arctic Monkeys, The Specials en andere Britse smaakmakers en voegt daar zijn eigen onstuimige energie aan toe. De 19-jarige rocker heeft het herrie maken niet van een vreemde. Hij is in feite derde generatie muzikant. Zijn opa(!) zat in het legendarische T-Rex en zijn vader dealt in vintage gitaren. Het verhaal van de appel en de boom dus.

Ook live spelen zit de debutant in het bloed. Wie hem zag beesten op Metropolis, Lowlands of twee weken geleden nog in de Melkweg zal dat beamen. YUNGBLUD is er dus zeker een uit de categorie, ‘bands to watch’.

Superorganism – Something For The Mind

Doorgaans gaan we voor IJsbrekers waar de gitaren het winnen van de samples, maar soms zien we ons gedwongen van ons voornemen af te wijken, want dan verschijnt er een plaat die zo bijzonder is, zo anders en baanbrekend dat we niet anders kunnen dan desbetreffend nummer omhoog houden en te roepen van ‘dit is mooi dit moet je horen’. Something For Your Mind van Superoganism is er zo’n plaat.

Something For Your Mind dook begin februari op op Youtube, een week later was hij weer weg. Pogingen van fans om het nummer online te houden liepen op niets uit. Probleem bleek later was dat de samples niet gecleared waren. Er volgden twee aardige andere tracks, maar van debuutsingle van Superorganism werd niks meer vernomen. Tot hij vorige week weer opdook. Officieel en ongecensureerd. Blijkbaar zijn nu alle juridische hindernissen genomen. En gelukkig maar, want met zijn bubbelbeat, lijzige leadzang en superieure break is Something For Your Mind een van de opvallendste en beste platen van het jaar. Naar onze bescheiden mening.

Volgens de berichten zou Superorganism een 8-koppig collectief zijn, 7 man/vrouw uit Londen en een 17-jarig Japans meisje uit de Amerikaanse staat Maine, dat luistert naar de naam Orono (zie foto). Ja ja. Waarschijnlijk is gaat er achter de bandnaam gewoon een nerd schuil met goede smaak, een sample-apparaat en een vriendin met een sexy stem. Zeker weten doen we dat eind volgende maand als Superorganism naar London Calling komt.

Manchester Orchestra – The Grocery

Het is niet uit armoede dat we weer een track van het nieuwe album van Manchester Orchestra tot IJsbreker hebben gebombardeerd, maar uit enthousiasme. De Amerikanen hebben met A Black Mile To The Surface een plaat gemaakt die we warm aanbevelen aan iedereen die zijn indierock graag een beetje slim, melodieus en geëngageerd heeft. Liefde voor rootsmuziek helpt ook, net als belangstelling voor de muziekscene van de stad waarnaar Manchester Orchestra zich heeft vernoemd.

De band nam die naam oorspronkelijk aan om te getuigen van hun waardering voor Mancunian bands als Joy Division, The Smiths en Oasis. In de loop van zes albums heeft Manchester Orchestra zich echter langzaam losgeweekt van de oorspronkelijke bron en zich ontwikkeld richting ingetogen neo-americana à la The National en My Morning Jacket.

Op The Grocery refereert Manchester Orchestra aan hun oude sound. Net als The Gold en The Alien is de nieuwe single een stemmig, meerstemmig gezongen, midtempo nummer, maar waar die songs ongeschonden de finish halen, wordt er in The Grocery af en toe ingebroken door een paar zware gitaren, en hoor je de hard rockende band van weleer weer. Het effect is zeer overtuigend; countryrock met de nadruk op rock. Het regent de laatste tijd goede albums van grote bands, daardoor raakt de rest een beetje ondergesneeuwd. Het zou zonde zijn als Manchester Orchestra een van de slachtoffers wordt. Vandaar dat we na The Gold nu ook The Grocery steunen, met alle middelen die we hebben.

LIVEDATA: 01/11 VK, Brussel 02/11 Melkweg, Amsterdam.

Courtney Barnett & Kurt Vile – Over Everything

Op papier ideale koppelingen vallen in de praktijk vaak vies tegen, maar het muzikale huwelijk van Courtney Barnett en Kurt Vile lijkt gezegend. Het zes minuten plus durende Over Everything begint als een een duet voor dame en heer en eindigt in een duel van gitaren. Het genre zou je mompelrock kunnen noemen, een stijl die uit de koker komt van de heilige Lou Reed.

Over Everything was het eerste nummer dat Kurt en Courtney (je bent geneigd er II achter te zetten om verwarring met DE Kurt & Courtney te vermijden) samen speelden. Het plezier spat van de opname. Logisch dus dat het duo besloot de samenwerking uit te breiden. Bedoeling was een EP, het uiteindelijke resultaat is een compleet album dat is vernoemd naar de begeleidingsband, Lotta Sea Lice, die bestaat uit leden van o.a. Warpaint, Sleeter Kinney en The Violators. Half oktober komt de plaat uit. Kurt en Courtney II gaan ook op muzikale huwelijksreis, en wel op….

LIVEDATA 7/3/18 Openluchttheater, Bloemendaal 7/4/18 Old Rivieren Hof, Antwerpen

Beck – Dear Life

Bijna een kwart eeuw na Loser doet Beck Hansen nog steeds mee met de grote jongens. Terwijl veel van zijn generatie-genoten noodgedwongen teren op successen uit hun jonge jaren kan de inmiddels 47 jarige Beck terugblikken op een relatief stabiele en succesvolle carrière.

Na twee recente  singles waarop Beck bewees dat hij ook modern en dansbaar kan klinken, komt hij nu met Dear Life, een song die je classic Beck zou kunnen noemen. Tussen het bezielde pianointro en het Beach Boys achtige slot ontvouwt zich een van de beste Beck composities in jaren, ruim drie minuten puur muzikaal genot.

Beck is een rare en behoorlijk onvoorspelbaar, maar nooit saai. Wat hij doet is misschien niet altijd even goed, maar altijd boeiend. De maker van Loser is nog steeds een winnaar.

Car Seat Headrest – War Is Coming (If You Let It)

War Is Coming (If You Let It) –het eerste nieuwe nummer van Car Seat Headrest sinds hun doorbraak begin vorig jaar- is een onvervalste protestsong. Van Dylan’s The Times They Are Changing via John Lennon’s Happy X-Mas (War Is Over If You Want It) tot en met God Save The Queen van The Sex Pistols popmuziek heeft altijd een rol gespeeld in politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Deze eeuw echter lijkt de proteststem grotendeels te zijn verdwenen. Daar zijn verschillende verklaringen voor variërend van desinteresse en angsthazerij tot het ontbreken van een actuele aanleiding.

Maar met de nieuwe bewoner in het Witte Huis ziet de wereld er ineens een stuk gevaarlijker uit. Sluimerende conflicten zijn plotseling brandhaarden, oude wonden worden opengereten en met bloed en tranen bevochten verworvenheden teruggedraaid. De rest van de wereld heeft het nakijken. Gelukkig lijkt men in de V.S. over de eerste schok heen en komt het verzet langzaam op gang. Steeds meer kunstenaars, waaronder veel muzikanten maken gebruik van hun podium, ventileren hun mening en manen hun fans tot actie. Zoals Will Toledo en zijn band.

Een protestsong werkt echter alleen als de muziek aanspreekt. Gelukkig zit dat wel snor bij Car Seat Head Rest. War Is Coming (If You Let It) is niet alleen goed, maar ook hard nodig. Laten we hopen dat de single breed wordt opgepikt.