Category: De IJsbreker

De IJsbreker van deze week is zo vers dat er nog geen eens een clip van is. Superfood houden we al een tijdje in de smiezen. De drie mannen en meid uit Birmingham prikkelden begin dit jaar voor het eerst onze smaakpapillen met Melting. Twee volgende singles, TV en Right On Sattelite vielen ook in goede aarde. We gaven Superfood dus een warm onthaal, net als Catfish & The Bottlemen, Circa Waves, Temples en al die andere jonge hongerige Britse debutanten, die van 2014 één van de beste gitaarjaren sinds de eeuwwisseling hebben gemaakt. Wie nog twijfelde aan de potentie van Superfood hoeft alleen maar naar hun nieuwe single te luisteren. Mood Bomb is een schot in de roos, een fantasierijke rocktrack met dansbeat, psychedelische gitaren en een refrein type oorwurm. En hadden we het sterke intro al genoemd? Kortom Britrock op zijn best. Gelukkig hoeven we niet zo heel lang op het het debuutalbum te wachten. De plaat gaat Don’t Say That heten en is zonder tegenbericht op 3 november verkrijgbaar op cd/vinyl en als download.

De nieuwe IJsbeker heeft een paar weken in de week gelegen.We draaien hem al een tijdje en iedere keer als hij langs kwam, dachten we, hee dat zou een goede ijsbreker zijn. Deze week vonden we dat we eindelijk maar eens de daad bij de gedachte moesten voegen. Dus is Terrified van Rural Alberta Advantage de nieuwe IJsbreker. Rural Alberta Advantage is toch wel een van de vreemdere band namen die we kennen. De voordelen van landelijk Alberta, betekent het. Hoe kom je er op. Uiteraard komt de band niet uit Alberta. Net zo min als Bahamas uit Bahamas komt of Portugal The Man uit Portugal. Alberta is een provincie in Canada. Dat is wel het land van herkomst van Rural Alberta Advantage. Het trio komt Toronto. Nils, Amy en Paul heten ze. De muzikanten kennen elkaar van een open mic avond, waar niemand kwam opdagen behalve zij. Dat schept een band en een band. We schrijven 2005. Na wat demo’s en een EP verschijnt er in 2009 een eerste album op Saddle Creek Records, het label van Mike Mogis en Conor Oberst van Bright Eyes.
Inmiddels staat album nummer 3 in de stijgers, Mended With Gold. Bandleider Nils Edenloff heeft de songs geschreven in een afgelegen hutje op een schiereiland, waar meer beren en wolven wonen dan mensen. Hij zegt doodsangsten te hebben uitgestaan. En daar heeft hij dus een liedje over geschreven.

“Deze plaat is echt 1000%, zonder twijfel het beste wat we ooit hebben gedaan”, aldus TV On The Radio zanger Tunde Adebimpe over het nieuwe album van zijn band. Je kunt de uitspraak van Tunde afdoen als promopraat van een belanghebbende, maar gezien (gehoord?), Happy Idiot de eerste single van de vijfde langspeler van de band uit Brooklyn zou de zanger best wel eens gelijk kunnen hebben. Je herkent TV On The Radio, maar hoort ook een band die volop in ontwikkeling is. We hebben deze keer vrij lang moeten wachten op een nieuw album van TV On The Radio. De vorige stamt uit 2011. Een belangrijke reden voor het oponthoud is het succes van gitarist Dave Sitek als producer, maar het was vooral het overlijden van bassist Gerard Smith op 36 jarige leeftijd aan longkanker dat de band in onzeker vaarwater deed belanden. Maar TV On The Radio heeft de schok dus overleefd en is volgens Tunde dus sterker dan ooit. Wij zijn geneigd hem te geloven.

De naam is onveranderd, maar Merchandise anno 2014 heeft nog maar weinig te maken met de gelijknamige band, die een paar jaar geleden de punkscene van Tampa, Florida onveilig maakte. Begonnen als duo is Merchandise nu een vijfkoppig monster met een sound die mijlen ver verwijderd is van de hardcore herrie van toen. Merchandise 2.0 maakt wave van stadionformaat, grootse meeslepende nummers, steevast ingeluid door een memorabel intro en niet zelden voorzien van een sfeer verhogende gitaarsolo. Af en toe, tegen het einde van sommige songs hoor je nog wat sporen van het anarchistische verleden van Carson Cox, het meesterbrein van Merchandise, maar doorgaans blijft de band binnen de perken. Green Lady is de derde en wat ons betreft beste single van het net verschenen After The End album.

 

Kabbelen werkw. zacht stromen en geluid maken. Voorbeeld: `Het beekje kabbelt tussen de velden en langs de bossen. Kabbelen in deze, positieve zin des woords dat doet de muziek van Real Estate. Op het eerste gehoor zou je kunnen denken dat het New Yorkse vijftal oppervlakkige muziek maakt, maar niet dus. Herhaling maakt duidelijk dat Real Estate pareltjes produceert. Dat ontdekten ook de Lowlandgangers vorige week zaterdag die of op tijd aanwezig waren in de India of toevallig langs liepen en geboeid bleven kijken. Meestal rocken onze IJsbrekers behoorlijk, maar deze week wijken we van het patroon af en hebben we een nummer gekozen waarmee je het zonnetje in huis haalt, leek ons wel zo lekker nu de natuur het laat afweten.

Het is altijd leuk als je gelijk krijgt, maar dat onze voorzichtige voorspelling -dat Southern wel eens een hele succesvolle band zou kunnen gaan worden- zo snel uitkomt, hadden wij ook niet verwacht. Even een korte samenvatting van het voorafgaande. Southern is de achter en tevens bandnaam van Thom en Lucy uit Belfast. Samen met drummer Eoghan Clifford vormen ze een powertrio met een sterke hang naar blues. In oktober vorig jaar brachten ze in eigen beheer een eerste EP uit met daarop Shout It, een lekker liedje dat een paar weken op onze playlist heeft gestaan. Begin dit jaar verhuisde het trio naar Liverpool, want dichter bij het vuur dan Belfast. Single nummer twee, Where The Wild Are verscheen op een Engels indie-label en kreeg best wel wat aandacht. Het was Where The Wild Are dat ons het donkerbruine vermoeden gaf dat we hier wel eens met een bijzondere band te maken zouden kunnen hebben. En nu is er een derde single, Where I Want To Be, die de laatste twijfel wegneemt. Where I Want To Be is met afstand de beste van de drie singles. Dat vinden niet alleen wij, die mening delen we met zo’n 125.000 anderen die de clip hebben bekeken op Youtube.Binnen anderhalve week. Hoe ging het gezegde ook al weer? 50.000.000 Elvis fans can’t be wrong? Zo veel fans heeft Southern nog lang niet, maar het begin is er.

.

De eerste kennismaking met Alvvays beviel bijzonder goed en het Canadese vijftal staat alweer een paar weekjes op de playlist met het huwelijksaanzoek aan ene Archie. De titel klinkt wat liefjes, maar het nummer is alles behalve dat; haakse gitaren en de stem van zangeres Molly Ronkin kunnen we niet standaard noemen. Maar waarom is Archie, Marry Me nú IJsbreker? Alvvays (leuke woordspeling hè) heeft net een videoclip bij de lo-fi garage rock single uitgebracht en die trekt veel bekijks. Meer dan wij hadden verwacht eigenlijk. Ook de naam Alvvays duikt opeens overal op het www op. Dat belooft vaak een mooie toekomst. Daar zijn wij uiteraard blij mij, zo verheugd dat we Archie, Marry Me uitroepen tot IJsbreker deze week!

We krijgen niet genoeg van de nieuwe gitaarbandjes uit Londen. Childhood, Wolf Alice.. en zo kunnen we nog wel even door gaan. Childhood en Wolf Alice scoorden onlangs al de IJsbreker. Diezelfde eer komt nu The Mispers toe, ook een collectief uit de Britse hoofdstad dus. In Londen weet de band elke show uit de verkopen, knap van het vijftal dat pas een krap jaartje bestaat. The Mispers maken een lekkere mix van pop en rock die wat doet denken aan Bombay Bicycle Club en The Maccabees. Én ze maakten dit jaar al indruk in Nederland. Op Eurosonic, in Rotown en een dag later op Where The Wild Things Are. Te vroeg eigenlijk, want het EP’tje met daarop de single Dark Bits is pas net uit hier. Eindelijk mogen we wel zeggen, want we zaten er al een tijdje op te wachten. Nieuwe shows in Nederland staan nog niet op de planning, maar dat komt vast wel weer. Dan kunnen we meteen vragen waar de roots van violiste Hannah Van Den Brul liggen..?

Inmiddels bekend bij het Pinguinpubliek, Paceshifters uit het Overijsselse Wijhe. Zanger Paul was al Stationschef in de week van hun optreden op Pinkpop. En de eerste gitaarsmaakmaker Drone, van het aankomende derde album Breach, was de afgelopen maanden niet uit de Graadmeter te slaan. Nu is er een lekkere nieuwe single, Cross Your Mind, waarbij wij de Paceshifters weer een extra zetje willen geven door die tot IJsbreker te bombarderen. CYM nodigt uit tot meezingen(schreeuwen), iets wat vast gebeurt tijdens de show op de Zwarte Cross en in het najaar tijdens de clubtour. Die begint 26 september op de releaseparty in de Zwolse Hedon.  Hopelijk komt voor het trio alles dit jaar samen na jaren van touren, verschillende platendeals, DWDD, Eurosonic en een avontuur in Amerika. Wij hebben er vertrouwen in. Het energieke Cross Your Mind hoor je daarom deze week extra veel op Pinguin Radio.

https://www.youtube.com/watch?v=1FIny2iN9OE

10 jaar geleden debuteerde Death From Above 1979 met een album dat menig mond wijd open deed vallen. De fusie van punk en dance, die het Canadese duo ons voorschotelde was uniek en opwindend. Niets leek een zeer zonnige toekomst voor Jesse Keeler en Sebastien Grainger in de weg te staan. Behalve zij zelf. Een tweede album liet maar op zich wachten tot in 2006 een persbericht verscheen waarin het einde van Death From Above 1979 werd aangekondigd. Reden? Muzikale meningsverschillen, het in de muziekwereld gebruikelijke eufemisme voor ruzie. De heren gingen elk huns weeg. Het solopad bracht echter niet de verlangde erkenning laat staan de beloning, dus werden de gesprekken over een eventuele comeback geopend. In 2011 kwam er witte rook uit de schoorsteen van Death From Above 1979 en begon de band aan hoofdstuk 2. Toch hebben we nog drie jaar moeten wachten voordat er nieuwe muziek verscheen. Maar de reünie lijkt serieus, er staan optredens geboekt en een nieuw album gepland. The Physical World gaat de plaat heten, die op 9 september uit moet komen. En om te bewijzen dat het allemaal echt waar is, verscheen vorige week de single Trainwreck 1979. Die komt zo goed binnen dat we hem tot IJsbreker hebben gebombardeerd.