Category: De IJsbreker

Terwijl we nog lang niet klaar zijn met Carry Me is alweer een nieuwe single van Bombay Bicycle Club. Of Luna net zo lekker is, mag je zelf bepalen. Hij is in ieder geval heel anders dan Carry Me en daar houden wij van: bands die verrassen i.p.v. op repeat gaan. Opvallend aan Luna is de gastrol van Rae Morris, een mooier dan mooie dame die ook nog eens kan zingen. En liedjes schrijven. Op haar site kan je haar nieuwe single gratis downloaden. Terug naar de Club. Carry Me en Luna staan allebei op het vierde album van de BBC uit Noord Londen, So Long See You Tomorrow. Die plaat komt op 3 feb. uit. Precies een week later staan de Bombay’s in de Max/Melkweg in A’dam. Dat lijkt voorlopig hun enige optreden hier, dus.

De nieuwe IJsbreker is van onze favoriete band uit Kendal in Noord Engeland, misschien is het wel de enige band uit Kendal, een stadje dat in Engeland bekend is vanwege de Kendal Mint Cake en van weinig anders. Wild Beasts is bij ons geen onbekende, maar beroemd kunnen we de band ook weer niet noemen. Hun grootste succes tot nu toe is de single The Devil’s Crayon uit 2008. Maar wat niet is lijkt te gaan komen. Wanderlust heeft de band een sterke troef in handen.Het nummer komt van het vierde Wild Beasts album Present Tense, dat niet lang meer op zich zal laten wachten. Ander goed nieuws is dat Wild Beasts komt spelen. Op 3 april Melkweg staan ze in de oude zaal van de Melkweg en een dag later op Motel Mozaique in Rotterdam.

De nieuwe IJsbreker is van Augustines. Er is wat onduidelijkheid over de naam. We leerden de band kennen drie jaar geleden als We Are Augustines, maar dat We Are lijken ze nu te hebben gedropt. Alleen heet hun site nog wel We Are Augustines net als hun soundcloud. Maakt niet uit, het is dezelfde band, die beroemd werd met Chapel song en het bijbehorende album, Rise Ye Sunken Ships. Ze zijn met zijn drieën: Billy McCarthy, Eric Anderson en Rob Allen en zetelen in Brooklyn. Je zou denken dat er een diepere gedachte zit achter de bandnaam, maar dat valt mee. Of tegen. De naam heeft niks te maken met de Heilige Augustinus uit Algerije. Twee van de drie bandleden zijn in augustus geboren, dat is alles. Nieuwe single betekent ook nieuw album. Het langverwachte tweede album van Augustines gaat gewoon Augustines heten en verschijnt op 3 februari.

We luiden het oude jaar uit en het nieuwe jaar in met een knal! Laten we daar gelijk een voorspelling aan vastknopen. 2014 wordt het jaar van de gitaar. Het is de wet van actie en reactie. Na een lange periode vol digitale disco, moeilijke mannenmuziek en minderjarige marketingsensaties gaat de klok weer op rock. Er komt weer vraag naar eerlijke muziek, met zorg en zweet bereid en opgediend in ruime porties. Ja het mag een beetje meer zijn. We zullen proberen het proces te beïnvloeden en versnellen,te beginnen met de laatste IJsbreker van 2013 en meteen ook de eerste van het nieuwe jaar, Blood Like Cream van Red Fang. De nieuwe single van de stonerrockers uit Oregon is onvervalste festivalkraker, een plaat die je aanzet tot stagediven, het beklimmen van meubilair, het oprekken van stembanden en het spelen van luchtgitaar. Red Fang (en wij) geeft het goede voorbeeld, dat er meer mogen volgen.

Pacifier (=speen) is de derde track, die we oppikken van Catfish & The Bottlemen. En de beste. De band van zanger/gitarist Van McCann komt uit Wales, uit Llandudno om precies te zijn. Ze zijn bezig met een album, dat wordt geproduceerd door Ian Gimble die ook met de Peppers, Daughter en Manic Street Preachers heeft gewerkt. De band is gecontracteerd door Communion Records, het label van o.a. Half Moon Run, Ben Howard en Deap Valley en ze hebben het zelfde management als Radiohead en Nick Cave. Kortom er wordt wel wat verwacht van Catfish & The Bottlemen. Gelukkig kunnen de mannen het waarmaken, de singles zijn top een live rocken ze als een malle. Kortom die gaan we wel tegenkomen op een groot festival volgend jaar.

Tot nu toe stond War On Drugs vooral bekend als de oude band van Kurt Vile. Vile verliet War On Drugs, dat hij samen oprichtte met Adam Granduciel vrij snel naar het eerste album (2008). Vile is flink opgestoten in de vaart der volkeren, terwijl War On Drugs het vooral met goede kritieken moest doen. Maar dat gaat veranderen. Met Red Eyes maakt Adam en zijn secondanten de belofte waar, die al twee albums sluimert. Het nummer is Americana voor de 21ste eeuw. Je hoort invloeden van o.a. Dylan, Springsteen en Petty, maar ook van Pavement, Wilco en van Granduciel’s oude strijdmakker Kurt Vile. Nog even wachten op het nieuwe album (Lost In The Dream 18/3/14), maar dan hebben we ook wat.

Nieuwe IJsbreker, nieuwe band, The Orwells komen uit Chicago. Ze maken lekker luidruchtige gitaar muziek in een stijl die ze flower punk hebben gedoopt. Er zijn vijf Orwells, twee neven, twee broers en een buurjongen. De bandnaam is wel zo actueel nu door het NSA afluisterschandaal de naam van George ‘Big Brother’ Orwell weer vaak valt. The Orwells hebben al wat EP’s en singles uitgebracht in eigen beheer, waaronder Blood Bubbles dat we regelmatig hebben gedraaid. Who Needs To Know komt van een album dat bij een groot label gaat verschijnen, dus ook in Nederland. In de VS is alweer een nieuw nummer uit, maar wij denken dat Who Needs To Know meer deuren zal openen. Dat The Orwells ook live lekker gaan, was twee weken geleden te zien bij Jools Holland. Kortom in de smiezen houden die band.

Een Australiër uit L.A. heeft een liedje gemaakt over een Duitse stad voor een Zweeds label. En gaat daar waarschijnlijk flink mee scoren in Nederland. Mogen we u voorstellen aan Ry Cunning, artiestennaam Ry X. Ry was 16 toen hij in aanraking kwam met de muziek van Jeff Buckley. Vanaf dat moment was het voor hem duidelijk, muziekmaken was zijn lot. In 2010 bracht Ry een eerste album uit. Er gebeurde niks. In maart van dit jaar kwam hij met een EP. Het titelnummer, Berlin borrelde behoorlijk, maar onvoldoende om Ry uit de schaduw te trekken. Tot een Japanse tv-fabrikant het nummer inlijfde voor een reclamecampagne in D, F en de UK. Hier zal Berlin het op eigen kracht moeten gaan maken, nou ja met een duwtje in de rug van ons dan. Gaat wel lukken.

Op het eerste gehoor dachten we van de nieuwe single van Band Of Skulls, goed maar niet geweldig. Dus gewoon op de playlist gezet en verder niet naar omgekeken. Maar elke keer als Asleep At The Wheel voorbij kwam spitsten we toch de oren, zo van lekker plaatje. En toen de oogst van deze week geen IJsbreker kandidaat opleverde, was de keus niet moeilijk. Asleep At The Wheel is de lokschijf van het nieuwe album van Band Of Skulls, Himalayan dat voor voorjaar 2014 gepland staat. Ondertussen is de band op tournee met Queens Of The Stone Age en dus te zien de 26ste in de Ziggo Dome.

De nieuwe Ben Howard wordt hij wel genoemd. En dat zou zo maar eens kunnen. Bedoeld wordt natuurlijk niet dat Luke Sital-Singh klinkt als Ben (een beetje maar), maar dat hij net als zijn surfende soortgenoot best wel eens heel beroemd kan gaan worden hier in de lage landen. De tekenen wijzen er wel op. Optredens op o.a. Eurosonic en Into The Great White Open maakten indruk net als de twee eigen beheer EP’s. en de pinguinhit, Fail For You. Ook in Engeland weet de 25 jarige singer-songwriter zich gewaardeerd, de BBC steunt hem volop en zijn nieuwe release, EP nr 3 is uit bij een major label. Het enige wat nog ontbreekt in het plaatje is een hit. Enter Nothing Stays The Same, een track die langzaam opbouwt naar een eh…Ben Howard-achtige climax. Wat de dokter nu nog voorschrijft zijn een paar welgemikte optredens.