Category: De IJsbreker

We hebben er weer een hoor! Zo’n plaat die eerst het ene oor in en het andere oor uitging, maar zich nu stevig tussen die zelfde oren heeft genesteld. De makers heten Haerts met de a en de e dus omgekeerd om het googelen te vergemakkelijken. De band zetelt in Brooklyn, maar de leden komen uit DL, UK en USA. De zangeres heet Nini Fabi. Wings verscheen in oktober vorig jaar en was een bescheiden succesje. Haerts ging weer over tot de orde van de dag, het afmaken van hun debuutalbum. Ergens in de entourage van het vijftal was er echter iemand die er van overtuigd was dat er meer Wings zat dan er uit was gekomen. Zijn of haar gelijk bleek meteen. Er werd een nieuwe clip gemaakt, die in één week maar liefst 165.000+ kijkers trok. A hit was born. Wings past perfect in de golf van herwaardering van Fleetwood Mac c.a. Rumours zoals aangewakkerd door Haim en Dave Grohl, die Stevie Nicks strikte voor zijn Sound City All Star Band. Daarnaast is Wings een prima plaat voor de lente, die nu toch eindelijk lijkt te gaan komen.

Wij maar denken dat Josh Homme een duivelsaanbidder is, blijkt hij te geloven in de zonnegod! Waarschijnlijk moeten we de titel van de nieuwe single van QOTSA niet al te letterlijk opvatten, maar zien als bede. De band bidt dat de zomer van 2013 een mooie en droge moge zijn. Homme en zijn homies zijn namelijk de hele zomer op pad, reizend van het ene buitenfestijn naar het andere. 18 Europese festivals staan er op het programma. Leuk voor ons en de band is dat er dan een nieuw album is, Like Clockwork. Behalve de bekende kneiters wordt er dus ook nieuw werk gespeeld, zoals deze geweldige nieuwe single. Daarop is Dave Grohl te horen op de drums, live zal ex Mars Volta drummer Joey Castillo de ritmische honneurs waarnemen. De Queens staan dus op Pinkpop, dat dit jaar lekker laat is. De kans is dus groot dat de zonnegod ons gunstig gezind zal zijn.

Eins Zwei Orchestra is niet meer. Lang leve Eins Zwei & The Parallel Cinema! We wagen ons aan een voorspelling: het nieuwe muzikale onderkomen van Stefan en Lydia van Maurik wordt de sensatie van het festivalseizoen 2013! Maakte het muzikale echtpaar tot voor kort nog doordenk-rock voor intellectuelen en schoenenstaarders. Nu serveren zij een feestelijke popmix met, zoals de nieuwe naam al aangeeft, invloeden uit de filmwereld. En dan niet zozeer Hollywood, maar vooral Bollywood en zelfs een beetje Italiaanse Cinnecitta. Op plaat klinkt het allemaal al erg feestelijk, live is het een orgie van kleur en klank en zang en dans. Daarom dus onze voorspelling. Eins Zwei & The Parrallel Orchestra vanaf nu dagelijks op Pinguïnradio en binnenkort op een festival bij jou in de buurt.

Eins Zwei Orchestra is niet meer. Lang leve Eins Zwei & The Parallel Cinema! We wagen ons aan een voorspelling: het nieuwe muzikale onderkomen van Stefan en Lydia van Maurik wordt de sensatie van het festivalseizoen 2013! Maakte het muzikale echtpaar tot voor kort nog doordenk-rock voor intellectuelen en schoenenstaarders. Nu serveren zij een feestelijke popmix met, zoals de nieuwe naam al aangeeft, invloeden uit de filmwereld. En dan niet zozeer Hollywood, maar vooral Bollywood en zelfs een beetje Italiaanse Cinnecitta. Op plaat klinkt het allemaal al erg feestelijk, live is het een orgie van kleur en klank en zang en dans. Daarom dus onze voorspelling. Eins Zwei & The Parrallel Orchestra vanaf nu dagelijks op Pinguïnradio en binnenkort op een festival bij jou in de buurt.

Met hip hop geïnfecteerde indie funk. Klinkt goed op papier, klinkt geweldig op plaat. De bedenker van dit aanstekelijke genre heet Robby Hunter. Robby komt uit Miami, de stad van zon en zonde. Daar leed hij een zorgeloos leventje als straatmuzikant tot de politie daar een einde aan maakte. Aangezien Bobby niet veel anders kan dan muziek maken verplaatste hij zijn carrière naar het oneindige barcircuit van Miami. Daar rekruteerde hij een bassist en een drummer, omdat ze met zijn drieën beter boven het bargeruis konden uitkomen. Van de bars ging het trio naar de clubs en nu zijn ze een flinke naam in het clubcircuit van Florida en omstreken. De volgende stap was het maken van een single. Het debuut Hard On Me was een lokale hit, de opvolger Corazon zou wel eens een internationale klapper kunnen worden. Het is in ieder geval een zeer zonnig plaatje, precies wat de dokter voorschrijft voor deze barkoude tijden.

Het zal ons niet verbazen als de vier leden van Small Black ergens diep in de nacht op een verlaten kruispunt zijn aangesproken door een duister figuur, die hen een voorstel deed van het soort dat je eigenlijk niet kunt weigeren. Toen de ochtend aanbrak kon niemand zich meer herinneren wat er nou precies was gebeurd, maar ‘s avonds bij het optreden bleek dat er wel degelijk iets was veranderd. De vriendelijke edoch wat slappe synthpopband van weleer leek bezeten. De luchtige liedjes waren vervaarlijke hymnes geworden, de knullige sound een sonische storm.
Allemaal onzin natuurlijk, maar het had gekund. De nieuwe single van Small Black uit Brooklyn is namelijk een epische festivalkraker voortgestuwd door synthesizers, die rocken als de beste gitaren. Dat mag een verrassing worden genoemd, want we kennen Small Black als een zogenaamde chilwaveband: een synthesizerorkestje, dat moeite had boven het geroezemoes uit te komen, een Depeche Mode kloon zonder liedjes. Niet meer dus. Free At Dawn is de voorbode van Limits Of Desire, het nieuwe (2e) Small Black album dat volgende maand het daglicht ziet. Als dat album meer van dit soort grootse synthesizer-symfonieën telt, zijn we toch wel benieuwd wie of wat Small Black de weg heeft gewezen…

Soul! Geen arrenbie, geen muziek uit een computer, maar recht uit het hart. Echte eerlijke soul dus. Mogen we u voorstellen aan Lady? Ze zijn met zijn tweeën, Nicole Wray uit Atlanta, Georgia en Terri Walker uit Londen, Engeland. Terri is met vier redelijk succesvolle albums in de pocket de meest ervaren van de twee, maar Nicole is ook geen groentje. Zij is te horen op albums van Black Keys, Missy Elliot e.a. Terri en Nicole liepen elkaar tegen het lijf in NYC in 2009 en besloten de krachten te bundelen. Ze zochten en vonden in de personen van Leon Michels en Jeff Silverman (Ghostface Killah/Adele/Lee Fields) producers, die net als zij van klassieke soul houden, maar ook goed bij de tijd zijn. Dit kwartet nam met echte muzikanten in een echte studio een eerlijk album op. Daarvan is Get Ready geplukt is als song, die de dames op de kaart moet zetten. Dat is dus gelukt, wat ons betreft. Zo zeer zelfs dat Get Ready van Lady de pinguïngeschiedenis in zal gaan als de eerste IJsbreker in de categorie soul!

Als het tweede album beter is dan de eerste weet je dat je te maken hebt met een echt goede band. Nou mogen we niet uitsluiten dat we in geval van Tribes te vroeg juichen, want we hebben de opvolger van Baby nog niet gehoord. Maar, de nieuwe single van de band uit Camden schept hoge verwachtingen. How The Other Half Live is een soort gospelrock die niet lijkt op, maar wel doet denken aan Sympathy For The Devil van The Stones en Loaded van Primal Scream. En Black Crowes. En noem maar op, classic rock dus retro maar tijdloos. Tot zo ver het goede nieuws, minder leuk is dat we tot midden mei moeten wachten voordat Wish To Scream, Tribes album # 2 verschijnt. Maar, voor die tijd komt er vast nog een single uit en dan weten we zeker of ons goede gevoel ons niet bedriegt.

Nummers die je niet de eerste keer ‘hoort’, zijn vaak de beste. Wait van Diiv is zo’n song, die een paar draaibeurten vergt. Diiv (begonnen als Dive, genoemd naar de song van Nirvana) is een New Yorkse band opgericht door (ex) leden van Beach Fossils en Smith Western. De band debuteerde vorig jaar met het Oshin album, waarvan we de single Doused oppikten. De muziek van Diiv wordt onder de noemer dreampop geschaard, maar hun sound zit dichter bij de oervorm daarvan, shoegaze. Dat betekent dat de melodie verstopt zit onder een paar lagen bas, drums en waaierende gitaren. Daarom duurt het dus even voordat het nummer zich in volle pracht ontvouwt, maar dan heb je ook wat.

Laten we beginnen met alvast excuses te maken. Better Man Than He is een oorwurm, zo’n liedje dat je als het er eenmaal inzit niet meer uit je hoofd krijgt. Dit gezegd hebbende, het is ook echt een prachtige song van een man met een toekomst. Sivu is een Finse achternaam, zijn voornaam weten we niet. Hij is 24, komt uit Cambridge, maar werkt momenteel in een callcenter in Londen. Sivu maakt links van het midden pop, verwant aan Beck en Wild Nothings. Better Man is zijn eerste single, een productie van Charlie Wizzard die ook het debuut van Alt-J deed. Thom van Alt- J heeft een remix gemaakt, gratis te downloaden op Sivu’s Soundcloud pagina. Nu we toch aan het namedroppen zijn, Sivu zit bij het management van Radiohead. Check ook de clip van Better Man, een MRI scan van Sivu terwijl hij zingt.