Pinguin Radio introduceert 3 TO KNOW. Met zoveel nieuwe muziek en opvallende artiesten is het leuk als we ze iets beter leren kennen. Dus stellen we de belangrijke vragen!
Altijd dezelfde vragen, altijd een andere artiest. Dit keer leggen we de vragen voor aan Personal Trainer.
Muziekblog Ondergewaardeerde Liedjes besteedt graag aandacht aan nieuwe muziek. De rubriek ‘Nieuwe Muziek’ is de plek voor een goed gesprek met artiesten over nieuwe liedjes, én de plek waar we een podium willen bieden aan echt kakelvers talent. Dit artikel verscheen eerder op Ondergewaardeerde Liedjes.
Tekst: Alex van der Meer
In oktober van dit jaar verscheen de debuut EP van Cloud Cukkoo: Half-Forgotten Dream. Cloud Cukkoo is het soloproject van zangeres, liedjesschrijver, en producer Jori van Gemert. Haar EP is er één die je niet aan je voorbij moet laten gaan. Zeker niet als je houdt van onweerstaanbare, dansbare, en iets duistere indiepop. Half-Forgotten Dream blijft in je hoofd ronddansen. We gingen in gesprek met Jori, en spraken over contrasten en herrijzenissen. En over Lost On You, haar nieuwe single.
“Je kan je in een menigte heel erg alleen voelen”
“Een paar jaar geleden was Cloud Cukkoo een band,” vertelt Jori: “Maar eigenlijk was het toen al helemaal mijn ding, ik schreef alle liedjes. Wij hebben in 2017 veel gespeeld en we hebben echt hele leuke dingen gedaan. Er zijn twee singles uitgebracht ook. Maar in 2018 viel die band uit elkaar. Daar moest ik echt even van bijkomen, ik heb er best moeite mee gehad. Vervolgens krabbelde ik een beetje op. Tijdens corona ben ik zelf heel veel gaan produceren. Uiteindelijk heb ik in 2021 een voorstelling gedaan, met een andere band en met nieuwe muziek, en dat voelde als de herrijzenis van de feniks.” De knop ging om bij Jori: “Ik had natuurlijk mooie momenten gehad met de oorspronkelijke band, maar ik had ook veel ellendige dingen meegemaakt. En nu was het bij mij van: Oké, Cloud Cukkoo wordt mijn soloproject, ik ga alleen verder.”
Dit jaar is uiteindelijk opmerkelijk geworden voor Cloud Cukkoo: “Ik heb eigenlijk een goed jaar inderdaad, er zijn een heleboel mooie momenten. Zo is bijvoorbeeld één van mijn liedjes – Alice (Acoustic) – gebruikt voor één van de grootste TV-shows van Duitsland, het was bij de winnende finale-dans van Let’s Dance. Ik kwam daar achter omdat mensen me ineens gingen DM’en op Instagram. Het nummer is inmiddels 160.000 keer beluisterd.” Het is opmerkelijk hoe dat kan gaan. “Het heeft heel veel deuren voor mij geopend. Ik werd bijvoorbeeld ineens benaderd door labels – dan zit je plotseling met Sony en Warner aan tafel. En verder heb ik hierdoor dan ook weer heel veel boekingen gekregen voor de Popronde, waar ik ook aan deelneem.”
(Tekst gaat door onder de video)
De muziek van Cloud Cukkoo omschrijft Jori als dansbare depressie, het is donkere indie, maar het zet je zeker ook in beweging. “Ik denk dat ik contrasten heel erg mooi vind, en het is ook wel een thema in mijn leven. Je kan je in een menigte heel erg alleen voelen. Ik denk wel dat ik heel bubbly en grappig ben, en open, maar ik ben ook heel erg emotioneel en angstig en vaak overweldigd. Ik denk niet dat het leven happy de peppy echt is, dus ik denk dat de muziek echt een weerspiegeling is van wie ik ben. Een liedje als Lost On You bijvoorbeeld, dat is eigenlijk een positief nummer, het gaat over dingen terugvinden waarvan je het gevoel had dat je het kwijt was, maar er gaat wel een heel pestverleden aan vooraf.”
“Ik vergelijk het een beetje met het televisieprogramma RuPaul’s Drag Race. Dat is een show waarin dragqueens met elkaar de strijd aangaan, dat zijn heel extravagante, flamboyante figuren in de mooiste kleding. Als ze echter aan het opmaken zijn dan hoor je echt verhalen over hoe ze uit de kerk zijn verbannen bijvoorbeeld, en over hoe een beste vriend is vermoord. Dat is de schuring die ik aantrekkelijk vind. En daar heb je de herrijzenis van de feniks weer: ten onder gaan en er iets moois in vinden.”
Lost On You is de nieuwste single van de EP, de laatste track die bij de overige nummers van de EP is gekomen. Maar in zekere zin is het juist ook een heel bepalende track: “Ik denk dat ik het verhaal wat ik tijdens mijn optredens over Lost On You vertel heel erg bij mensen weet te resoneren, en dat ze daardoor de lading van de EP uiteindelijk heel goed weten te voelen.”
Muziekblog Ondergewaardeerde Liedjes besteedt graag aandacht aan nieuwe muziek. De rubriek ‘Nieuwe Muziek’ is de plek voor een goed gesprek met artiesten over nieuwe liedjes, én de plek waar we een podium willen bieden aan echt kakelvers talent. Dit artikel verscheen eerder op Ondergewaardeerde Liedjes.
Tekst: Alex van der Meer
Houd je van een heerlijke vintage rocksound? Maar vind je bovenal dat muziek ook fris en enthousiast hoort te klinken? Dan is Historian helemaal iets voor jou. Deze veelbelovende jonge, stijlvolle band combineert op onnavolgbare wijze de pioniersmuziek van Led Zeppelin met de drijvende kracht van Jack White. En wat goed is komt snel, want in de prille geschiedenis van de band is er al veel gebeurd. Na het doorlopen van een ontwikkeltraject bij Hit the North mocht Historian al mee met The Vices naar Berlijn en Londen voor de Vicefest-edities aldaar. En op dit moment is de band keihard aan het knallen in de Popronde. Het debuutalbum is ondertussen al gemaakt en zal begin volgend jaar uitkomen. Vandaag is het echter al tijd voor een historisch feestje, want de eerste twee nummers van het aankomende album zijn uitgebracht, Generation en Deeper End.
We spraken met Historian’s frontman Joris Boerma, over de geschiedenis van de band tot nu toe, over het aankomende album, en over oude kleding. Maar ook over het momentum van de band en de nabije toekomst.
Eerst maar de felicitaties, want Joris is vrij recent afgestudeerd. “Ik heb net mijn bachelor aan de RUG behaald dit jaar in Geschiedenis, net voor onze deelname aan de Popronde. Daar ben ik wel blij mee want dan hoef ik niet te stressen over scripties. Ik wil uiteindelijk voor de klas staan. Maar fulltime studeren en fulltime Historian wordt ‘m nu niet. Dan wil ik liever eerst even kijken hoe ver we het met de band kunnen schoppen. En dat ik daarna ga kijken of ik een keer een master kan doen.” Met het vakgebied Geschiedenis, wordt de naam van de band Historian ook al verklaard natuurlijk. “Begin corona zat ik met Ravi – de bassist van Historian – in een ander bandje en toen dacht ik, ik wil iets voor mezelf gaan maken. Toen ben ik begonnen met een eigen project en moest daarvoor uiteraard een naam verzinnen. De naam Historian paste natuurlijk heel goed bij me. Ik dacht eerst wel dat het wellicht wat corny was, en on the nose, maar ik vond het uiteindelijk best wel grappig eigenlijk.”
In korte tijd is er al heel veel gebeurd. Historian begon dan wel als een eenmansproject, uiteindelijk is het een echte en hechte viermansformatie geworden. Naast zanger/gitarist Joris Boerma bestaat de band uit Lissie van de Laar op toetsen, Niek de Vries op drums, en Ravi Pakker die bas speelt. Deze bezetting ontstond tijdens het Hit the North-talentontwikkelingstraject. Joris: “Ik heb tijdens Hit the North Sarah Dekker – Moonloops – leren kennen. En zij zit op de Minerva Academie voor Popcultuur in Leeuwarden. Op een gegeven moment was ik op zoek naar nieuwe mensen voor de band, en ik vroeg haar of ze nog mensen kende. Ravi van mijn vorige band is dus gebleven – die is van drums naar bas gegaan – en de rest is dan afkomstig van connecties van de academie.” Historian won in 2022 de Play at Vicefest-wedstrijd, waardoor de band het festival van The Vices mocht openen in Groningen, Berlijn, en Londen, en binnenkort nog in Gent. En daar bleef het niet bij. Dit jaar werd Historian ook nog eens geselecteerd voor het grootste rondreizende festival van Nederland, de Popronde.
En dan is er ook al een debuutalbum af. De huidige formatie van Historian bestaat vanaf eind juli 2022, echter begin mei van dat jaar was Joris al begonnen met het opnemen van het eerste album. Dit deed hij samen met producer Harmen Ridderbos – bekend van Town of Saints en Electropoëzie. “Ook al begon Historian dus als een project van mij, later werd de band echt meer iets van ons vieren. Bij de laatste paar stappen van de plaat kwam er ook direct meer band-inbreng bij. Heel cool uiteindelijk hoe dat in zijn werk is gegaan.” Ook de samenwerking met producer Harmen Ridderbos beviel heel goed. “Ik ben bij hem gekomen omdat ik het door hem geproduceerde debuutalbum van Cashmyra – Moreel Verwerpelijk – zo vet vond klinken. Hij was tijdens de opnamen ook wel een beetje een Obi-Wan-Kenobi-figuur, een mentor die handige tips gaf. Zelfs heeft hij bij een aantal nummers van het album ook oplossingen aangedragen waardoor hij ook writing-credits heeft gekregen. Bijvoorbeeld bij Deeper End: de demo had een heel andere tekst en ik kon hem eigenlijk niet meer terugluisteren. Dus ik vroeg Harmen: hoe moet dit goed komen? We hebben maar drie kwartier gebrainstormd en toen was de tekst er zo uit.”
“Historian is een soort love letter to the past omdat we de vetste dingen uit het verleden willen samenbrengen in één geheel”
Historian is een band met liefde voor het verleden, maar wil absoluut ook in het heden staan. “We hebben het graag ook vers, we willen niet dat het te bruin is. Het is wel fijn dat de band nu een mix is van een duidelijke inspiratie vanuit de muziekhistorie en ook een nieuwere inbreng.” En qua publiek? “Het is een beetje een cliché, maar onze muziek is voor iedereen. Er is wel een tweedeling te zien tijdens de optredens. Je ziet mensen van onze eigen leeftijd die het heel tof vinden, studenten bijvoorbeeld, die direct een reactie hebben, die meeswingen en luid klappen. En dan heb je mensen die wat achteraan staan, die je ziet denken: ‘dat is best een goed bandje’. Dat zijn meer mensen van mijn ouders’ leeftijd. Maar juist die mensen komen vaak naar ons toe en vertellen over de topbands die ze vroeger hebben gezien, nog in een wat kleinere zaal. Dat vind ik heel cool, want dan zien ze iets van die bands terug in ons. Er was eens iemand die begon over Peter Green’s Fleetwood Mac en iemand die begon over Wings. Dat vind ik dan wel echt heel erg mooie complimenten.”
(tekst gaat door onder de videoclip)
De band klinkt niet alleen voor een deel vintage, het uiterlijk van de band klopt ook nog eens helemaal. “Het idee van hoe Historian eruit ziet, de classy oude Hollywood vibe, komt puur omdat ik naast de passie voor muziek ook echt een passie heb voor antieke mannenkleding uit de jaren 30 en 40. Ik verzamel dat, daar gaat veel van mijn geld naar toe. Die kleding heeft sowieso invloed op de uitstraling van de band. Want ik zou nooit ervoor kiezen me anders te kleden. Gelukkig vond de band het eigenlijk ook wel heel erg cool, zoals ik het me herinner. Ze zagen er zeker wat in. Het uiterlijk is een mix van echt jaren 30 en 40, met de gouden en oranje kleuren van die tijd, maar ook met het bruin van een hammondorgel en de oude gitaren. Historian is een soort love letter to the past omdat we de vetste dingen uit het verleden willen samenbrengen in één geheel.”
Er is liefde voor het verleden, maar kan er ook met een roze bril worden gekeken naar de toekomst? Historian zit op dit moment in een ongekende flow. Veel lijkt in één keer te lukken. “We hebben een momentum dat we eigenlijk amper kunnen bevatten. We hebben heel vaak direct een ‘ja’ gekregen waar we vaker eerst een ‘nee’ zouden verwachten. Drie keer op drie was het raak, met Hit the North, met Vicefest, en met de Popronde.” Wat zou het mooi zijn als dan een volgende droom ook uit zou kunnen komen. “Noorderslag! Als er goed wordt gereageerd op de singles, als de Popronde goed is gegaan, én als de juiste mensen in de industrie er dan iets in zouden zien zitten, zou het wellicht kunnen lukken. Het absoluut beste scenario zou zijn als we de plaat kunnen uitbrengen in het weekend van Noorderslag. Dat mensen ons zien en dan het album ook gaan luisteren en dan gaan denken: Historian is er om te blijven.”
Het festivalseizoen is al in volle gang, maar mocht je nou geen zin hebben in keer op keer dezelfde headliner, weer die main stage of een hele set wachten tot dat ene slappe hitje met dat gejatte sampletje langskomt, dan hebben wij nog een paar leuke Penguin Artists voor je die juist op de net wat kleinere podia staan.
IMBOS
IMBOS is het soloproject van Jelle Imbos (Pin Up Club). Zijn muziek is catchy en de teksten gaan diep, een soort mengelmoes van persoonlijke en maatschappelijke thema’s. Hij mixt retro Nederpop met moderne invloeden: goed mee te zingen en te dansen. Met zangeressen en muzikanten op het podium is het een waar feestje om bij te zijn. 14 juli – Brandstof, Dordrecht
FEMME FUGAZI
Kort samengevat: spoken-word, manische onvoorspelbaarheid en teksten over hun passie voor Gerard Joling, en dat allemaal in een garage/post-punkjasje. Ze horen bij de selectie van de Popronde 2023 en verzorgen het voorprogramma van Wolfmother in Metropool, Hengelo op 20 juli. Pinguin heeft ze natuurlijk al langer in het vizier, want ze staan op onze Pinguin Hotspot in Nijmegen op 2 september! 15 juli – De Opstand, Nijmegen 21 juli – Valkhof Festival, Nijmegen 2 september – Pinguin Hotspot, Discords, Nijmegen
SASHA SAILOR
Deze band zoekt de grenzen van post-punk en indie rock op met hun rebelse bedroompop. De nummers zijn catchy, de lyrics leuk en live brengt de band een bak energie mee die overslaat op het publiek. Op het moment zijn ze druk bezig met de opnames van hun debuut-EP.
Ook deze toppers hebben al een plekje bemachtigd op onze Pinguin Hotspot: 27 oktober – De Drie Gezusters, Groningen
FUZZY TEETH
Het soloproject van Anthony Koenn brengt een mix van fluisterzacht geluid en rauwe klanken. Met elektronische vibes en elektrische gitaren maakt hij een unieke fusion van indie-pop, R&B en elektronica. Op Sniester stond hij zowel als Fuzzy Teeth als in de band Niko op het podium. 20 jul – Rotown Eendracht Festival, Rotterdam 22 sep – Duycker, Hoofddorp
THE COVIDS
Aanstekelijke punk uit Amsterdam, een chaotische wervelwind op het podium. Ook een epidemie kan een reden tot een woest feest zijn, toch? Met een publiek dat los kan gaan in ieder geval wel! In het najaar zijn dat de mensen in het buitenland, want The Covids gaan de landsgrenzen over.
De tweede Pinguin Hotspot in De Drie Gezusters in Groningen was weer gezellig druk afgelopen vrijdag. Maar voor gezelligheid koop je niks: het is en blijft natuurlijk een voorronde voor onze Penguin Showcases tijdens ESNS. Drie bands streden op het podium om die felbegeerde plekken, en MOMSNAME ging er uiteindelijk met de buit vandoor.
De volgende Pinguin Hotspot zijn op 4 augustus in Discords, Nijmegen en op 25 augustus in De Drie Gezusters in Groningen.
MOMSNAME is een indie popband uit Nederland die niet bang is om hun kwetsbaarheid te bespreken. De serene vocalen worden aangevuld met een dromerig en melancholisch geluid. Al deze elementen samen nemen je mee naar een zachte, geruststellende, maar soms verdrietige plek.
David Rooker
David Rooker is een jonge liedjesschrijver en zanger. Zijn album ‘Magnolia Dream’, dat in 2023 wordt uitgebracht, maar deels tijdens de coronapandemie is ontstaan, bevat twaalf melancholische nummers die zijn grote bereik benadrukken.
Diamonds//Honey
Diamonds & Honey is een gedurfde pop-rockband uit het noorden van Nederland. Ze worden geïnspireerd door acts als Paramore en Wolf Alice. Met pittige riffs, krachtige teksten en energieke optredens verzorgt de band een soort soundtrack voor een levendig en opwindend leven.
Terwijl fans wanhopig wachtten op de release van Wolf Alice’s adembenemende derde studioalbum, had CHAOS het genoegen om met gitarist Joff Oddie en bassist Theo Ellis van het viertal te spreken. Na de luisteraars lekker te hebben gemaakt met de release van drie singles voorafgaand aan hun nieuwe plaat, bespreken Ellis en Oddie de inspiratie voor het album en onthullen ze de weemoedige en mysterieuze wereld van ‘Blue Weekend’.
Whispering Sons, de grootste naam in de Belgische postpunk, brak in 2018 door met het debuutalbum ‘Image’. Na het winnen van de befaamde Humo’s Rock Rally waren de verwachtingen onwijs hoog maar werden ze met ‘Image’ helemaal waargemaakt. Een ijskoude postpunkplaat kwam eruit met de definiëring van het eigen geluid. Honderden shows en drie jaar later is er de follow-up: ‘Several Others’. We spraken de band en vroegen hen de hemd van het lijf.
Met zijn nieuwe single ‘Tu Amor’ vestigt Shar-C zich aan de frontlinie van de Nederlandse reggaeton scene. Shar-C beoefent niet alleen een stijl waar in Nederland veel vraag naar is maar weinig aanbod, hij blijkt ook nog eens een echte indie-artiest te zijn, een die zijn songs zelf schrijft, speelt, produceert en uitbrengt. Kortom genoeg redenen voor een nadere kennismaking.
Vertel een iets over je achtergrond?
‘Ik ben geboren op Curaçao. Daar ben ik met mijn muzikale carrière begonnen. Samen met de toen grootste DJ van de Antillen en mijn beste vriend heb ik diverse nummers gemaakt. Wij waren toen ‘old skool’ rappers. Scholieren die zich eigenlijk meer bezighielden met rapteksten schrijven dan schoolse zaken. Maar geen zorgen hoor, mijn schoolcarrière is op MAVO-3 na vlekkeloos verlopen’.
Hoe gingen jullie te werk?
‘We hadden altijd een schriftje bij ons om inspiraties meteen vast te leggen. Op den duur werden de schriften multomappen. De teksten bleven maar komen. Hoogtepunt voor ons was een campagne tegen het gebruik van (hard)drugs. Daarvoor maakten we een rapnummer -Zoulou-Rap- dat ruim 3 maanden op nummer 1 stond in de Antilliaanse Top-40. Na deze campagne hebben wij voor verschillende opkomende en een tweetal gevestigde bandjes op Curaçao muziek geschreven’.
En toen ben je naar Nederland gekomen?
‘Op 17-jarige leeftijd ben ik naar Nederland verhuisd. Hier heb ik in verschillende bandjes gespeeld als frontman. Behalve live was ik ook in de studio actief. Ik heb bij twee maatschappijen een platencontract gehad’.
Wat voor contracten?
‘Het eerste contract was in de dance-scene en het tweede was weer rap, reggaeton, dancehall maar dan Nederlandstalig. Mijn slogan was ‘Nederlandstalig maar dan een tikkeltje anders’. Verder ben ik een paar jaar verbonden geweest aan Sony Music. Dat leek meer een ‘stil contract’ want in de praktijk heb ik niet veel muziek bij hen aangeleverd. Lang verhaal’.
Waar haal je je inspiratie en ideeën vandaan?
‘Ik haal veel inspiratie uit Latijns Amerikaanse muziek, met name uit de jaren 80/90. Zo van die nummers die je, ook al zou je het niet verstaan, wel voelt. Twee giganten voor mij zijn: Mercedes Sosa en Juan Gabriël. Zingen zij reggaeton? Absoluut niet, maar het gevoel dat het mij geeft kan ik wel goed kwijt in reggaeton muziek. En dan op mijn eigen manier’.
‘Als ik muziek maak laat ik mij niet echt leiden door de mainstream of afspraken of bandjes, maar vertrek ik vanuit mijn gevoel en mijn eigen ideeën. Dan ontstaan de mooiste, origineelste creaties in mijn beleving. Soms luister ik heel lang niet naar de radio om niet te veel beïnvloed te worden’.
‘Meestal maak ik een grove schets die ik daarna ga uitwerken. Dat doe ik soms samen met anderen, maar vaak ook alleen. Ik schrijf al mijn teksten zelf. Sinds vorig jaar ben ik een volledig independent artiest. Ik mag muzikaal gezien gaan en staan waar ik wil. Ik maak de muziek die ik wil en werk samen met de mensen die mijn voorkeur genieten’.
Je maakt Spaanstalige tracks, hoe is dat gekomen?
‘Als kind op Curaçao keek ik de Smurfen, Popeye, de Flintstones enzo op TV, allemaal in het Spaans. En als de grote mensen Telenovelas aan het kijken waren keek ik stiekem mee. Zo kreeg ik veel van de Spaanse taal mee. En op school heb ik ook nog een paar jaar Spaans gehad’.
Waar ben je op dit moment mee bezig?
Mijn huidige project heet, Shar-C, ‘Reggaeton con acento’. Reggaeton met een eigen accent. Ook hierbij ben ik eigenwijs genoeg om mijn eigen lijn te houden. Ik hoor vaak als compliment dat ik ongebruikelijke akkoordenschema’s gebruik die toch mooi blijken te klinken. Uiteraard kan ik nog een hoop leren. Ik heb geen specifieke opleiding gevolgd, maar veel geleerd gewoon door het te doen. En van vrienden natuurlijk’.
Hoe heb je de Corona-tijd overleefd?
‘In de Corona-periode ben ik vooral in de studio bezig geweest. Ik heb verschillende nieuwe nummers gemaakt die ik druppelsgewijs ga releasen. Ik heb tussen de verschillende lockdowns door samen met een inspirerende en bekwame regisseur mijn eerste twee videoclips van dit project gemaakt. De eerste in een club en de tweede lekker (Corona-)veilig op het strand. Geweldige ervaring met een geweldig team’.
Doe je nog iets buiten de muziek?
‘Naast muzikant ben ik Jeugdreclasseringswerker. Dat doe ik al sinds mijn afstuderen. Ik ben afgestudeerd als maatschappelijk werker. Ik spreek jongeren die crimineel gedrag hebben laten zien. Ik verdiep mij in hun gedachtewereld, geef hen en hun ouders adviezen en adviseer de kinderrechter in samenspraak met de Raad voor de Kinderbescherming over eventuele pedagogische consequenties. Bijzonder leuk werk by the way. Ook van deze doelgroep heb ik veel geleerd. Daarnaast geef ik gastlessen aan Criminologie- en rechten studenten van Hogeschool Arnhem Nijmegen, geef ik groep sociale vaardigheidstraining aan VMBO en MBO studenten en coach ik als zzp’er individuele jongeren die gestagneerd zijn in hun ontwikkeling. Best veel, maar dat lukt mij goed omdat ik daarnaast muzikant ben. Dat zorgt voor balans’.
Kun je tot slot nog iets vertellen over je nieuwe single?
‘Si! Hij heet Tu Amor. Dat betekent jouw liefde. In dit nummer zing ik over hoe krachtig en machtig je je voelt als je verliefd bent. Mijn ervaring is dat ik dan muzikaler, energieker, creatiever en volgens mij ook mooier ben. Tenminste zo voel ik mij dan wel. Dat is wat liefde met je doet. Vast herkenbaar’.
‘Het nummer gaat over het feit dat ik mijn geliefde wil laten weten dat ik ondanks alles nog steeds verliefd op haar ben. Dat ik er trots op ben dat onze liefde in vrolijke, maar ook in droevige momenten even sterk is gebleven. (‘En las risas y en los llantos’)’.
Nog maar kort geleden kwam Excerpts From Chapter 3: The Mind Runs A Net Of Rabbit Paths, de nieuwe plaat van Rats on Rafts uit. De Rotterdamse band voert al jaren zijn eigen koers. Een voorbeeld van die eigenheid is dat het laatste album op het eigen label Kurious Recordings werd uitgebracht en helemaal analoog is opgenomen. En vol goede moed heeft de band ook nog eens een aantal optredens in de maanden april en mei aangekondigd. Hoog tijd voor een gesprek met zanger David Fagan.
Het eerste goede nieuws van komend jaar is de release van Drunk Tank Pink op 15 januari, het tweede studioalbum van de Britse postpunkband Shame; een jaar nadat het album is afgerond in de beroemde Franse studio’s La Frette. CHAOS Music Magazine sprak met de band hoe zij terugkijken op het opnameproces.