Fuzzy Teeth – Get Down // Move On

Fuzzy Teeth is Anthony Koenn plus een paar maten die hem voorzien van een meer dan van adequate begeleiding op nieuwe single Get Down // Move On.

Anthony is zanger-componist en een uitstekende gitarist. Tenminste als hij het is die de wervelende solo speelt. In het Haagse is Anthony allang geen onbekende meer. Hij timmert als sinds 2012 aan de Dennenweg. Dat hoor je wel af aan het doortimmerde Get Down // Move On dat ondanks de James Brown achtige titel geen funknummer, maar een pure powerpopsong is.

POM – a menace

Een beetje gek was POM altijd al, maar op ‘a menace’ klinkt de band ronduit krankzinnig.

Het begint al met een duivels lachje in het intro. Wat volgt is een neurotisch nummer vol nerveuze riffs en een bezeten zangeres. Je gelooft Joy Kunst op haar woord als ze zingt dat ze iemand wil vermoorden. En waarom dan wel? Gewoon, omdat ze zich verveeld. Hopelijk speelt ze een rol. Dat doet ze echter zo overtuigend dat we voor de zekerheid de rest van de band en ook het publiek aanraden om toch maar enige afstand te bewaren. Te gekke single, dat dan weer wel.

POM EP AAAAH! is nu uit.

Matt Berninger – Bonnet Of Pins

Over de artistieke redenen van Matt Berninger om Bonnet Of Pins onder zijn eigen naam uit te brengen en niet met The National tasten we in het duister.

Wie weet had de band geen tijd. Maar we zijn wel blij dat de single uit is, want  een erg sterke track. Vrij vlot ook voor Matt’s doen en ook niet zo down als we van hem zijn komen te verwachten. Met zijn violen en blazers valt Bonnet Of Pins in de categorie ‘groots en meeslepend’. De tekst lijkt te gaan over een oude vlam die plots weer opduikt. Het blijft ook niet bij deze ene single. Bonnet is de voorloper van een tweede solo-album van de frontman van The National. Dat heet Get Sunk en verschijnt 5 jaar na de eerste, een tijd die Matt omschrijft als ‘a long period of writer’s block and self-disgust’. Inmiddels is hij weer onder de mensen en lacht het even hem weer toen. Hopen we dan maar.

Concert: 31/8 TivoliVredenburg.

Panic Shack – Gok Wan

Meidenpunk, het begint een trend te worden. Na Lambrini Girls en Grandmas House laat nu ook Panic Shack van zich horen. Weer van zich horen, want we kennen Emily, Meg, Romi en Sarah nog van drie jaar geleden, van oud IJsbreker The Ick.

Vanwege de praatzang viel dat nummer nog onder het kopje postpunk. Nieuwe single Gok Wan is punk zoals punk bedoeld is: basaal, opruiend en geëngageerd. En waartegen lopen de meiden te hoop? Het kwartet (kwintet als je de mannelijke drummer meetelt) neemt met Gok Wan de eigentijdse schoonheid idealen op de hak, de maatschappelijke dwang om er altijd piekfijn uit te zien. De titel is de naam van de presentator van het tv-programma ‘How To Look Good Naked’. De meiden hebben niks tegen Gok Wan persoonlijks, maar wel tegen het soort programma’s dat hij presenteert. Zijn naam klonk lekkerder dan die van zijn collega’s Trinny en Suzannah. Het langverwachte debuutalbum van Panic Shack komt er aan.

Martje Serveert nieuwe muziek week 12 2025

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Flawed Mangoes – Circle Of Death / IJSBREKER
  2. Daisy the Great – Ballerina
  3. Pivots – She Wears It Well
  4. Moreish Idols – All In The Game
  5. Kerala Dust – Bell
  6. Panic Shack – Gok Wan
  7. POM- a menace
  8. Fuzzy Teeth – Get Down/Move On
  9. Afterpartees – Hallelujah
  10. Matt Berninger – Bonnet Of Pins
  11. LEAP – Play Dead / BREEKIJZER
  12. Σtella – Adagio / POPWARMER
  13. The Callous Daoboys – Lemon / MARTJES SPECIAL

Afterpartees – Hallelujah

Getver! Heeft Afterpartees zich nu ook al gewaagd aan een cover van Hallelujah!?

Wees gerust fans. Het Hallelujah van onze vrienden uit Horst is een eigen nummer. Maar het klinkt wel alsof je het al een keer eerder hebt gehoord. Dat komt misschien omdat het Hallelujah van Afterpartees hier en daar best wel iets wegheeft van een oud Iers volksliedje, zo’n song waarop gedronken moet worden. Het gaat dan ook gegarandeerd een live-favoriet worden. Misschien een ideetje voor Rowwen Heze om Hallelujah te coveren? Die van Afterpartees dus, niet die andere.

Afterpartees viert hun 12 en half jarige bestaan binnenkort met de release van een nieuwe EP en een concert op 24 april in TivoliVredenburg.

Kerala Dust – Bell

Een paar jaar geleden penetreerde Kerala Dust de Graadmeter met nummers van hun tweede album, Violet Drive.

De van oorsprong Britse, maar in Zürich en Berlijn verblijvende band maakte deel uit van een achteraf gezien kortstondige wederopstanding van de krautrock. De stroming bleek niet bestand tegen Postpunk. Voor Kerala Dust is dat geen reden om van missie te veranderen. Ook nieuwe single, Bell kent kenmerken van Germaanse bands als Can en NEU! En van John Lee Hooker, de patriarch van de gitaarboogie. Dat pompende ritme maakt van Bell een song die bijna dwingt tot meebewegen, ja zelfs dansen. Al is dat laatste niet erg gebruikelijk in de artrock scene waar Kerala Dust in vertoeft. Over een nieuw album is nog niets bekend.

Moreish Idols – All In The Game

Succesvol kunnen we Moreish Idols – buiten onze eigen Graadmeter om- nog niet echt noemen, maar onbekend is de band uit Cornwall/Londen ook niet meer.

Onder artistieke leiding van Dan Carey heeft Moreish Idols een debuutalbum opgenomen dat enthousiast is ontvangen. Onze eigen Oor noemt Moreish Idols in één adem met Black Midi en Black Country, New Roads. Voorwaar geen slecht gezelschap. De gedeelde stijl is prog-indie: eigentijdse progressieve muziek met ingeval van Moreish Idols ook een jazzy randje. Met zijn meerstemmige zang, freewheelende sax en spacy solo’s is All In The Game representatief voor het nieuwe album. Het is dan ook niet voor niets het titelnummer.

Fit – Be Gone Now

Utrechter smeltkroesband Fit zet met Be Gone Now een nieuwe stap richting dominantie van de Europese noisepunk/postgrunge/spacegaze-scene.

Met z’n niet aflatende, ja zelfs genadeloze beat staat de nieuwe single garant voor mosh-pits, stage-diving en andere compulsief enthousiaste gedragingen van een ieder die het geluk heeft de band live te mogen meemaken. Fit is nog maar drie singletjes oud, maar mag nu al meedoen met de grote jongens.

Popwarmer: Σtella – Adagio

Met het draaien van Adagio van Σtella op Pinguin Indie namen we in januari alvast een voorschot op de lente. Op Pinguin Pop vinden we het nu tijd voor echt lekker weer, dus Popwarmer! De nieuwe single van de Griekse zangeres is een happy/sad liedje dat doet verlangen naar de eerste warme zonnestralen van het jaar.

Stella Chronopoulou zingt in het Engels zodat we kunnen horen waar ze het over heeft; paradijselijke liefde. Adagio is Italiaans voor gemakkelijk. In de muziek staat de term voor rustig of langzaam. Langzaam is het percussie rijke Adagio niet, wel rustgevend als een warm en welkom mediterraan briesje. Op 4 april komt Σtella’s nieuwe album uit met daarop ook twee Griekstalige liedjes en een 27 minuten durende meditatie over liefde en verlangen.