Damien Saez

Damien Saez is een god in Frankrijk. Nogal beroemd bedoelen we dus. De Frans-Algerijnse muzikant debuteerde in 1999 met het album, Jours Étrange, Strange Days in het Engels, net als een album van zijn favoriete band The Doors. Zijn debuut was een doorslaand succes en Saez is altijd aan de top gebleven. Hoogtepunten zijn een soundtrack voor de film Femme Fatale van Brian De Palma, een anti Le Pen lied en een ode aan Jacques Brel. Saez heeft nu zeven albums uit, waaronder een dubbele en twee driedubbele. Zijn meest recente heet Miami. Tijdens onze nimmer aflatende zoektocht naar vers pinguïnvoer stuitten we op de titeltrack, een smakelijke ratatouille van house, hip hop, chanson en roque geserveerd op een Arabische bedje.

Mikal Cronin

Mikal Cronin is een centraal figuur binnen de garagerockscene van San Francisco, bloedbroeder dus van o.a. Thee Oh Sees, The Fresh & Only’s en niet op de laatste plaats Ty Segal. Cronin is bassist in de Ty Segal Band, maar drijft zelf ook een handvol ruisende rockorkestjes en hij is actief als soloartiest. In die laatste hoedanigheid maakt hij wat Nick Lowe ooit noemde, ‘pure pop for now people’. Cronin is een hoogbegaafde singer-songwriter en multi-instrumentalist. Het lijkt onvermijdelijk dat er een dezer dagen een echte hit uit zijn pen vloeit. Het enige wat hij daarvoor hoeft te doen is binnen de lijntjes blijven. Maar dat zal moeilijk zijn, want tot nu eindigen de songs van Mikal altijd in een lichte chaos, zeker live zijn hij en zijn band niet zuinig met feedback en volume. Hij is ten slotte niet voor niets de favoriete bassist van Ty Segal.

Robby Hunter Band

Met hip hop geïnfecteerde indie funk. Klinkt goed op papier, klinkt geweldig op plaat. De bedenker van dit aanstekelijke genre heet Robby Hunter. Robby komt uit Miami, de stad van zon en zonde. Daar leed hij een zorgeloos leventje als straatmuzikant tot de politie daar een einde aan maakte. Aangezien Bobby niet veel anders kan dan muziek maken verplaatste hij zijn carrière naar het oneindige barcircuit van Miami. Daar rekruteerde hij een bassist en een drummer, omdat ze met zijn drieën beter boven het bargeruis konden uitkomen. Van de bars ging het trio naar de clubs en nu zijn ze een flinke naam in het clubcircuit van Florida en omstreken. De volgende stap was het maken van een single. Het debuut Hard On Me was een lokale hit, de opvolger Corazon zou wel eens een internationale klapper kunnen worden. Het is in ieder geval een zeer zonnig plaatje, precies wat de dokter voorschrijft voor deze barkoude tijden.

Henk Kanning

De Stationschef is deze week …..Henk Kanning!

Popjournalist, radiomaker, muziekofiel, DJ, Hedon-ist, amateur wielrenner, Zwollenaar (en ex Kink collega) Henk Kanning is deze week Stationschef. Bazz reisde af naar de stad aan het Zwarte Water voor een openhartig gesprek met Henk, dat zaterdagavond tussen zeven en negen in zijn geheel te horen is. Gemist? Geen probleem. Eerdere afleveringen van Bazz in de Buzz vind je in de Backstage. De muziekkeuze van de Stationschef hoor je de hele week door.

Dit zijn de 25 van Henk Kanning:

1.    Anne Soldaat – Born To Perform
2.    Arctic Monkeys – 505
3.    Belle & Sebastien – Electronic Renaissance
4.    The Beatles – Here Comes The Sun
5.    British Sea Power – Remember Me
6.    The Coral – Dreaming Of You
7.    dEUS – Instant Street
8.    Interpol – Leif Erikson
9.    Jesus & Mary Chain – Just Like Honey
10.    Joy Division – Atmosphere
11.    The Knife – Silent Shout
12.    Last Shadow Puppets – Calm Like You
13.    The Libertines – Don’t Look Back Into The Sun
14.    Opgezwolle – Hoedenplank
15.    Patti Smith Group – Frederick
16.    Pixies – Wave Of Mutilation
17.    Pulp – Common People
18.    The Raveonettes – Attack Of The Ghost Riders
19.    The Smiths – This Charming man
20.    Spinvis – Kom Terug
21.    Tocotronic – Hi Freaks
22.    Typhoon & New Cool Collective – Licht Uit
23.    The Undertones – Teenage Kicks
24.    White Stripes – Fell In Love With A Girl
25.    Yeah Yeah Yeahs – Maps

Tullycraft

Tullycraft is een Amerikaanse band, die ondanks jaren van activiteit, goede recensies en uitgebreide tournees nog steeds niet zijn waar ze wezen willen. De band uit Seattle is in 1995 opgericht, heeft vijf albums uit en een zesde op komst. Lost In Right Rotation is een ontzettend leuk liedje met een aardige clip, die in een maand nog geen 2000 views heeft gehaald. Zonde en sneu. Wij dragen ons bescheiden steentje bij door Lost In Right Rotaion te gaan draaien. Als jullie het ook een sterke song vinden, kan je dat laten blijken door hem de Graadmeter in te stemmen.

Pretty Little Demons

Pretty Little Demons is de jongste band, die ooit op het SXSW festival in Austin heeft gespeeld en de jongste band ooit, die de playlist van Pinguïnradio heeft gehaald. De meiden, het zijn er twee Lydia Night en Marlhy Murphy zijn respectievelijk 12 en 9 jaar oud. Het zal niet verbazen dat Lydia de meest ervaren is. Zij speelde o.a. in de band van acteur Ryan Gosling. De dames kennen elkaar van de School Of Rock in Burbank, California. Een oproep via de crowdfundingsite Kickstarter bracht dik $5000 in het laatje, daarvoor huurden ze een studio en een producer, Ethan Ellen (Cult/ Black Rebel Motorcycle Club) om een EP op te nemen. Daarop staan o.a. een cover van I Don’t Wanna Grow up van Tom waits en dit Daisy, de eerste single van het duo. De heldinnen van Lydia zijn Regina Spektor, Amanda Palmer en Karen O. Deze kids zijn alright.

Cody ChesnuTT

De man met de helm is 10 jaar na zijn debuut eindelijk op stoom. Zijn grootste claim to fame tot nu toe was zijn guestvocal op The Seed van The Roots, maar met zijn nieuwe album, Landing On A Hundred heeft Cody zich eindelijk gevestigd als zelfstandig soulist. ChesnuTT doet niet alsof het 1974 is, maar is op de hoogte van wat er speelt in de moderne zwarte muziek. Op zijn nieuwe single ‘Till I Met Thee grijpt hij echter wel terug op een oude traditie: gospel, de stijl die van grote invloed was en is op de soul-muziek. Halleluja!

Findlay

Nieuwe single van een dame, die we een warm hart toedragen: de Britse doorkijkblues artiste Findlay. Haar debuutsingle, Your Sister was IJsbreker. De opvolger, Off & Om is wederom een lekker scheurwerkje met een riff waar Dan Auerbach zich niet voor zou schamen. Findlay is Natalie Findlay, een 22 jarige zangeres/gitarist uit Londen. Ze is druk bezig een fanbase op te bouwen, daarom kan je Of & On kosteloos downloaden in ruil voor je (een) e-mailadres.

Satellite Stories

Finland heeft op muzikaal gebied wel wat goed te maken, sinds ze ons lastig vielen met de die afschuwelijk hardrock band, die ze een paar jaar geleden naar het Eurovisie Songfestival stuurden en nog won ook en waarvan we de naam hebben verdrongen. Satellite Stories uit Oulu komt een heel eind. Origineel zijn ze niet echt, stel je een mash-up voor van Two Door Cinema Club en Vampire Weekend, maar de heren hebben flair en sterke liedjes. En goede album titels. De nieuwe langspeler van Satellite Stories heet Scandinavian Girls. Of ze live leuk zijn, kan je binnenkort zelf gaan vaststellen. Op 16 mei staat de band in Rotown, de 17e in de Spiegelbar van Tivoli en de 18e op London Calling

Ty

Ben Chijioke, rapnaam Ty wordt in de U.K. beschouwd als de grote broer van de hip hop scene. Hij is geen opgewonden standje, geen half bekeerd jeugdbendelid, geen grime artiest en al helemaal geen bling bling boy. Ty is van Nigeriaanse afkomst, rapt sinds begin deze eeuw op een rustige toon met een prettig timbre, is goed te verstaan en heeft een verhaal. Ty heeft eerder samengewerkt met o.a. Afro-beatlegende Tony Allen, De La Soul en Basement Jaxx. Een dezre dagen verschijnt zijn 5e album, Kick Snare & an Idea met daarop deze soulvolle levensles.