Nog eentje dan en dan houden we er mee op. Arabella is de vierde single van het AM album en zeker niet de minste. Het nummer gaat waarschijnlijk over de vriendin van Alex Turner, actrice Arielle Vandenberg. Om literaire redenen heeft hij haar naam veranderd in Arabella. De vraag is of Alex weet dat de naam is van een opera van Richard Straus, waarschijnlijk wel. In de tekst zit nog een verwijzing naar een mythische dame, “She’s Got A Barbarella Silver swimsuit”. Die Barbarella is de naamgever van beroemde science fiction film uit 1968. Alex lijkt dus best wel blij met zijn vriendinnetje. Arctic Monkeys komen naar Rock Wercher deze zomer.

Joan As A Policewoman

Was The Classic een leuke novelty song, waarin Joan Wasser haar liefde voor doo-wop de vrije loop liet, Holy City is een prima popsong die een vrij conventioneel patroon volgt tot tegen het einde een soort rapper het roer overneemt. Het is en blijft een nummer van Joan As A Policewoman natuurlijk en die zijn nooit helemaal voorspelbaar. Joan debuteerde vrij laat als soloartieste, pas in 2006. De tijd daarvoor was ze druk als muzikale huurlinge (Rufus Wainwright/Sparklehorse/Antony & The Johnsons) en met haar band The Dambuilders. Of er een verband is of niet, pas na de dood van haar vriend Jeff Buckley in 1997 is Joan serieus werk gaan maken van haar eigen carriere. Op 10 maart verschijnt het vijfde album van het 43 jarige multitalent.

ALB

Grote kans dat je de IJsbreker van deze week al eens hebt gehoord. Bij ons. We draaien Whispers Under The Moonlight van ALB namelijk al een paar weken. Maar elke keer als hij voorbij komt denken we, jee wat een goeie plaat! Volgens ons zijn we niet de enigen die dat denken, dus waarom geen opwaardering tot IJsbreker? Bij deze. ALB is de nom de plume van Clément Daquin. Clément komt uit Reims, de hoofdstad van de Champagne streek. Als ALB maakt hij symfonische electro pop. Dat doet hij al sinds 2006. Een debuutalbum verscheen in 2010. Op die plaat, Mange-Disque staat een flinke hit, Golden Chain, dat door Peugeot in een commercial werd gebruikt. Alles wijst er op dat ALB met Whispers Under The Moonlight ook buiten Frankrijk gaat scoren, net als Phoenix, Air en Daft Punk, Franse acts die verwant zijn aan ALB. De heren lijken elkaar ook te kennen. Jean Benoit Dunckler van Air heeft bijvoorbeeld een remix gemaakt van Whispers net als DJ Alex Gopher. De beste versie is en blijft echter het origineel.

Darlia

Darlia is een nieuw powertrio uit Blackpool, UK. De eerste keer dat je Queen Of Hearts hoort, moet je onwillekeurig aan Nirvana denken. De tweede keer aan Oasis, daarna hoor je dat Darlia voldoende eigens heeft om in ieder geval een deel van de hype die de band thuis heeft veroorzaakt waar te maken. In Engeland hopen ze (net als wij) op een wederopstanding van gitaarmuziek. Tevergeefs lijkt die hoop niet, want met bands als Catfish & The Bottlemen, Drenge, Royal Blood en Superfood is er zeker een nieuwe gitaargolf in opkomst. We kunnen alleen maar hopen dat die doorzet. Darlia sluit zich dus aan bij de zes snaren revival. Queen Of Hearts is de titeltrack van een EP. Darlia zal te zien zijn op 9 mei op het Where The Wild Things Are bungalowpopfestival in Zeewolde.

Johannes De Boom van The Shavers

Hadden we vorige week een lid van een beginnende band in de Stationschefstoel, Harry van  Taymir, deze week mag een veteraan plaatsnemen.  Johannes De Boom was zanger van The Shavers, de – we mogen wel zeggen legendarische – West Friese surfrock/hardcore/funpunk band, die de Nederlandse rockcanon verrijkte met liederen als Cor De Moordenaar, Alcohol en niet te vergeten, Halvarine.

The Shavers hebben zo’n tien jaar lang de buurt onveilig gemaakt, van 1996 tot 2006. Aan een wederopstanding rond 2010 komt een voortijdig einde als blijkt dat gitarist Cock De Jong kanker heeft. De rijkelijk getatoeëerde en vaak schaars geklede Johannes zelf heeft aan zijn vervaarlijke bühnecapriolen een reuma overgehouden.

Je begrijpt het al, de zanger zit vol met verhalen over tien jaar intensief rocken in de polder. Hij vertelt er eerlijk en smakelijk over in Bazz op de Buzz.

Uitz: zaterdag 19.00 – 21.00
Herh: donderdag 22.00 – 24.00

Dit is wat Johannes mooie muziek vindt:

01. Ramses Shaffy – ‘t Is stil in Amsterdam.
02. Gerhardt – Lady Drive Home.
03. Staff Benda Bilili- Sopeka.
04. The Riplets – Jack&Jim.
05. Wiseguy – She Makes The Devil Look Good.
06. Guido Belcanto – Op de pechstrook van het leven.
07. Trailer Trash Tremblers – Six Feet Down Under.
08. Thielman Brothers – Rock Little Baby Of Mine.
09. Skotwal – Als ik zegge zou…
10. Amon Düül II – Wie Der Wind Am Ende Einer Strasse.
11. Casa Del La Muerte – Harvey’s Revenge.
12. Chuck Berry – Johnny B. Goode
13. Travoltas – DOTHEGAL-I-GATOR.
14. Stromae – Papaoutai
15. Jake Bugg – Kitchen Table
16. Dave Brubeck – Blue Rondo a la Turk
17. The Anacondas – Absinth.
18. Beth Hart – Bang Bang Boom Boom
19. Peter Pan Speedrock – Red Wings.
20. Afterparties—First/Last.
21. Kevin Coyne—Sugar Turning Sour.
22. Rich Hopkins & Luminarios—Soul Leecher (El Paso).
23. Butthole Surfers – Dancing Fool.
24. DansDans – The Sicilian Clan.
25. Flip Noorman – Vogels Zonder Vleugels

Elbow

Twee weken geleden kwam Elbow met Flyboy/Lunette. Deze week komt daar New York Morning achteraan. De eerste was een zogenaamde leadtrack, bedoeld om de wereld te laten weten dat er een nieuwe Elbow album zit aan te komen. De tweede is de officiële nieuwe single. Mooi nummer hoor, New York Morning, maar niet zo goed als Flyboy naar onze onbescheiden mening. De bedoeling van het Elbow promotieteam is waarschijnlijk dat Flyboy een paar keer wordt gedraaid, maar van de playlist verdwijnt ten gunste van New York Morning. Dat gaan we dus niet doen, we draaien beide nummers en Flyboy net iets vaker dan NY Morning om genoemde redenen. Nog een bericht van het Elbow Promoteam, album The Take Off and Landing of Everything komt op 10 maart uit. Eerste show in NL is op 22 juni op Best Kept Secret.

Fierce Bad Rabbit

Wildflower is wat ons betreft een hit, je weet wel zo’n nummer dat je veel en vaak wil horen. Het lijkt er echter op dat we de enigen zijn. Nou ja niet helemaal. Het nummer van Fierce Bad Rabbit is een jaar uit en heeft in die tijd op Youtube een kleine 5000 likes verzameld, dat is niet niks, maar lang niet genoeg om op te vallen. Een echte video die in november opdook is onder de 1000 blijven steken. Dat ontneemt de burger moed. Origineel is Wildflower niet echt, stel je een kruising voor tussen U2 en Mumford, erg hip dus ook niet. Daarnaast komt de bandnaam van een kinderboek van Beatrice Potter, wat best wel erg truttig is. Maar toch. Wildflower heeft vaart en flair. Je wordt er vrolijk van, dus wat kan ons het nou schelen of de muziekpolitie de band heeft goedgekeurd of niet. Nog even een greep uit de biobak: Fierce Bad Rabbit komt uit Colorado USA, ze zijn met zijn vijven, vier heren een dame die viool speelt. Wildflower staat op het tweede studioalbum van de Bad Rabbits, The Maestro and the Elephant. Ze houden van Arcade Fire, Modest Mouse en bier.

Chorus Grant

Chorus Grant is het alias van Kristian Finne Kristensen uit Kopenhagen. Daar wordt de zanger vergeleken met Ariel Pink en Cass McCombs, ‘weird at first, but actually pretty briljant male pop artists’. En gelijk hebben ze. O Everyone is een sluipende ballad met halverwege een vrij onverwachte break, waarna de song weer wordt opgepakt. Dat smaakt naar meer. Dat er meer komt is duidelijk, wanneer niet. Op de site staat alleen maar dat er dit jaar nog een album komt. We wachten geduldig.

Howler

I Don’t Wanna is weer zo’n heerlijk nihilistisch surfpunknummer waarmee het Amerikaanse Howler ons alweer een jaar of vier verwent. Niks geen ingewikkelde toestanden, discussie na teksten of artistieke pretenties. Gewoon twee minuut twintig rocken alsof de garage in brand staat. I Don’t Wanna komt van een tweede langspeler van de mannen uit Minneapolis, World Of Joy dat we eind maart mogen verwachten. Toeren doen ze ook, ook in Europa. Helaas slaan ze NL over deze ronde, mocht je Howler op de bühne willen aanschouwen, dan dien je je op 13 april naar het TRIX Centrum voor muziek in Antwerpen te begeven.

Ernest Ellis

Ernest Ellis is een band, weliswaar genoemd naar de zanger, maar zijn drie begeleiders zijn belangrijk genoeg om als groep naar buiten te treden. Een beetje zoals Patrick Watson dus. Het kwartet komt uit Sydney, Australië. Ondank twee albums en een derde op komst is Ernest Ellis nog niet echt bekend. Er is nog geen wiki en het aantal likes op Facebook zit ruim onder de 3000. Maar misschien gaat Shine Like Me daar verandering inbrengen. Het zou wel helpen als er een clip van op Youtube zou komen, maar de track staat op Spotify, dat is al wat. Shine Like Me is een zacht gezongen indieballad met geschreeuwd refrein. Opvallend dus, overtuigend en nieuwsgierig makend naar de overige nummers van het nieuwe album, Cold Desire.