Category: Nieuwe Muziek

Veel Nederlandstalige hip hop is ons te licht, te 538-tig, zeg maar. Maar Great Minds komt met een track die er bij Pinguin ingaat als een broodje haring. Met zuur. Als je op show more klikt bij Youtube, zie je meteen waarom. Achter Great Minds gaan grote talenten schuil als Sticks, Winne en Jiggy Dje! Deze mannen krijgen assistentie van de zeer muzikale Yung Felix en de sympathieke Kleine Viezerik, die gelukkig niet helemaal naar de TROS is overgestapt. De beats van DOAG zijn fijn, de raps bevlogen en geïnspireerd met mooie verwijzingen naar oa.a nat King Cole en Tribe Called Quest. Alleen die clip. Hoewel, die is zo over de top met guns, veel te dure auto’s en gangstershit dat het waarschijnlijk een parodie is.

Hardcore uit Holland, de scene is niet groot, maar uiterst actief. Na John Coffey is de naam die je moet onthouden, als je een keer bezweet en licht beschadigd van een concert wil thuiskomen, die van This Routine Is Hell. Uit eigen ervaring weet deze Pinguin dat het allemaal lieve jongens zijn, die mosh pit rockers. Maar te horen is het niet. Howl is het titelnummer van het nieuwe album van This Routine Is Hell uit Utrecht dat ze gratis weggegeven via bandcamp, want zo zijn ze ook wel weer, die hardcore gasten.

Er liggen gouden bergen in het verschiet voor Frank Turner. Dat weet hij zelf ook, daarom is de ex-punk van een klein indielabel verkast naar een mega major. The Way I Tend To Be is het soort meezinger die we van Frank kennen, niks nieuws onder de zon dus, maar wat Frank doet doet Frank zo goed dat je voorlopig niemand hoort klagen, zeker niet zijn nieuwe platenbaas die met genoegen zal zien dat de massa uitloopt voor de voormalige voorman van de post-hardcore band Million Dead.

Scout Niblet is een meisje, of beter vrouw want bijna 40. Haar aparte naam komt uit de roman To Kill A Mocking Bird, een anti-racisme drama dat zich afspeelt in het Amerika van de jaren vijftig. Bestaat ook een mooie verfilming van, maar we drijven af. Scout komt uit Engeland en heeft al zo’n album of vijf op haar naam staan. De rockster valt in de categorie vreemd, maar lekker. Ze maakt hoekige gitaarmuziek, in het geval van Gun een ballad, in een stijl die met een mooi woord idiosyncratisch is, haar eigen. Scout schijnt ook fanatiek met astrologie bezig te zijn, het zal daar dus niet verbazen dat ze op Pinguinradio te horen zal zijn.

Tim Vantol de Nederlandse Frank Turner noemen is hem tegelijkertijd een compliment maken en te kort doen. Eerst het compliment, net als Frank maakt Tim akoestische punk met een hoge meezingfactor, dat doet hij zo goed dat hij zich best met zijn succesvolle Brits tegenhanger kan meten. En dan de tekortdoening. Er zijn boze tongen die beweren dat Tim zijn stijl van Frank ‘geleend’ heeft en dat is niet waar. Beide heren zijn via een vergelijkbare route op een vergelijkbaar punt beland. Zowel Tim als Frank komen uit de hardcore en hebben het grootste deel van hun bestaan als muzikant lawaai gemaakt. Op een gegeven moment lokten de melodie, verstaanbaarheid en inhoud, dus ging de stekker er uit een de akoestische gitaar om. Los van een gedeeld muzikaal verleden hebben de heren een nogal verschillende achtergrond. Zo heeft Tim bijvoorbeeld niet bij Prince William in de klas gezeten, om maar iets te noemen. Hij komt gewoon uit Hoofddorp. If We Down We Go Down Together is het titelnummer van zijn nieuwe album.

She is natuurlijk de onvolprezen Zooey Deschannel en He de onderschatte M Ward. Samen maken ze al een jaar of wat muziek, vrolijke retropop met meer dan een vleugje sixtiessaus. I Could Have Been Your Girl is een geslaagde pastiche van de girlgroupsound uit de vroege jaren zestig, toen roken nog gezond was, the sky the limit en iedereen gelukkig. Van het album Volume 3.

She is natuurlijk de onvolprezen Zooey Deschannel en He de onderschatte M Ward. Samen maken ze al een jaar of wat muziek, vrolijke retropop met meer dan een vleugje sixtiessaus. I Could Have Been Your Girl is een geslaagde pastiche van de girlgroupsound uit de vroege jaren zestig, toen roken nog gezond was, the sky the limit en iedereen gelukkig. Van het album Volume 3.

Powerpop is de naam van het soort puntig popliedjes met een verre sixties/seventies echo, zoals The Postelles ze maken. De New Yorkse band debuteerde in 2011 met een door Albert hammond Jr van The Strokes geproduceerd album. Daarna gingen ze op tournee als support act van o.a. Kings Of Leon, Vampire Weekend en Interpol. Daar leer je als jonge band wel wat van. Die lessen hebben ze in de praktijk gebracht op hun nieuw album, And It Shook Me, waarvan Caught By Surprise de prima eerste single is.

‘Spookachtige post-punk riffs, scherpe baslijnen en meditatieve melodieën’, tot die poëtische omschrijving kwam de scribent van Consequence of sound, een gewaardeerde muziekblog na het beluisteren van het tweede album van The Dig. En gelijk heeft hij. The Dig uit New York heeft met Midnight Flowers een memorabel album gemaakt, dat ten tijde van de release eind vorig jaar een beetje onder de radar is gebleven. Maar, zoals vaak in de popwereld, een goed album hou je niet lang geheim. The Dig heeft het geluk geen jaren te hoeven wachten op erkenning, maar weet zich nog bij leven en welzijn verzekerd van een gewillig oor.

De huidige drie leden van Akrom Family zijn geen familie en komen ook niet uit Akron, de hometown van Black keys. De bandleden komen van all over the place, maar ontmoetten elkaar in Brooklyn. Dat was in 2002. Inmiddels zijn we elf jaar, acht albums en zes ex leden verder, maar de band heeft nog niets van zijn experimenteerlust verloren. Op het recente Sub Verses staan tracks op fluisterniveau en uitbarstingen, die niet zouden misstaan in een show van Metal Mike. Het folkie en meerstemmig gezongen Until The Morning is dan ook niet helemaal representatief voor het album, maar wel voor de kwaliteit van Akron Family.