Sinkane

Het is niet verstandig je album eind november of in december uit te brengen. De jaarlijstjes zijn dan al gemaakt en ingeleverd en radio en tv zenden alleen nog maar kerstonzin uit. Daarom kan het gebeuren dat een van de mooiste albums van 2012 tot nu toe zo goed als onopgemerkt is gebleven.

Het album heet Mars en is de tweede langspeler van multi-instrumentalist, die zich Sinkane noemt. In het eggie heet hij Ahmed Gallab. Net als Obama is hij een echte Afro-Amerikaan. Dwz hij is geboren Soedan, maar getogen in de VS. Sinkane heeft live en op plaat met o.a. Yeasayer, Caribou en Of Montreal gewerkt. Zijn hoofdinstrument is de dwarsfluit. Op zijn eigen album speelt hij (bijna) alles zelf.

Het Mars album is uit op DFA, het label van LCD Sound System man James Murphy. Dat betekent dat er gedanst kan worden. Sinkane maakt idd muziek met een groove. Je hoort zijn Afrikaanse roots, maar ook zijn liefde voor Sly, Curtis en al die andere funkmeisters uit de early seventies. Runnin’ is een prima introductie en een track die ook helemaal niet zou misstaan op een soundtrack van Tarantino.

Frightened Rabbit

Zou het er nou toch nog van komen? Krijgt Frightened Rabbit alsnog loon naar werken? Als het aan ons ligt wel. De Schotse band bestaat tien jaar, heeft drie sterke albums uit, maar is na een veelbelovende start weer bijna terug bij af. Vorig jaar kon Frightened Rabbit nog geen eens de kleine zaal van de Paradiso vol krijgen.

Hun optreden op Eurosonic was wel afgeladen, maar dat zegt niet zoveel want daar is het altijd en overal druk. De getuigen van dat optreden zagen wel een sterke show van een band, die zich niets lijkt aan te trekken van de schommelingen in hun populariteit. Wat ook kan, is dat Scott Hutchinson, de baas van de band, weet dat zijn nieuwe album beter is dan de voorgangers.

Verschil tussen Pedestrian Verse en de vorige albums is dat de band de songs eerst live heeft uitgetest en bijgeschaafd en daarna pas de studio is indoken. Dat was dus een slimme zet, die meteen zijn vruchten heeft afgeworpen. De eerste single van het nieuwe album, State Hospital was een stevige hit en de nieuwe, The Woodpile lijkt een nog groter succes te worden. Dus. Wees niet verbaasd als Frightened Rabbit bij hun volgende bezoek de grote zaal van de Paradiso uitverkoopt.

Cold War Kids

Eigenlijk komt de nieuwe single van Cold War Kids pas over een paar weken uit en het album in april. Maar we hebben Miracle Mile via niet geheel illegale wegen weten te bemachtigen en zijn zo enthousiast dat we niet kunnen wachten met draaien. Sterker nog, we hebben hem meteen maar tot IJsbreker gebombardeerd!

Nog even voor de archieven. Cold War Kids komt uit Long Beach/Californië. We volgen de band sinds 2006, toen ze met We Used To Vacation op de radar verschenen. Het nieuwe album, Dear Miss Lonely Hearts wordt hun vierde. De band heeft ook meer dan een handvol EP’s uitgebracht, waaronder eentje die live is opgenomen in de Paradiso. En wat wil het geval? Op 1 mei staat Cold War Kids wederom in onze hoofdstedelijke poptempel!

Hooray For Earth

We kunnen ons voorstellen dat je even moet slikken als je de nieuwe IJsbreker hoort. Het is namelijk nogal een bak geluid, die je over je heen krijgt gestort. Maar. We beloven plechtig dat je na een paar keer luisteren net als wij flink onder de indruk zal zijn van de nieuwe single van Hooray For Earth. Never is de helft van een opus, de andere helft heet Figure en is net zo bijzonder, maar een stuk minder radiovriendelijk.

Voor de clip heeft de band een mix gemaakt van beide songs.Hooray For Earth is ontsproten uit een homerecording project van Noel Heroux uit Brooklyn. Na wat releases op lokale labels werd het debuutalbum van de band, True Loves opgepikt door een label uit Londen. Dat was in april vorig jaar.

De single No Love op kwam bij ons makkelijk door de ballotagecommissie. Daaraan kon je al horen dat de Hoorays de ambitie hebben zijn een brug te bouwen tussen rock en techno. Never volgt het zelfde spoor, maar gaat veel verder. Alsof The Chemical Brothers een duivels pact hebben gesloten met Frankie Goes To Hollywood. Woorden als episch, monumentaal en groots schieten te binnen. Gewaagd, maar geslaagd.

Vox Von Braun

We beginnen het jaar goed met een IJsbreker van Groningse bodem, een nummer uit de verzameling van Vox Von Braun. Met de verkiezing van You Look Real Neat slaan we twee vliegen in één klap: a) het is een tip voor de toekomst en b) een beetje een inhaalmanoeuvre.

De single is namelijk al een paar maanden in omloop. Het bijbehorende album, Rich & On Wheels is wel vers. De band vierde de release vlak voor kerst met een optreden in de Vera (waar anders). Vox Von Braun heeft vier jaar gedaan over dit tweede album. Het wachten was dus lang, maar wordt ruimschoots beloond.

Wymer, Ben, Maike en Jan rocken in een stijl, die niet mijlen ver verwijderd is van het momenteel überhippe dream pop. Rich & On Wheels schijnt alleen op vinyl uit te zijn, maar is gelukkig ook in digitale glorie te beluisteren op bandcamp. Januari is traditioneel de maand van de voorspellingen. Laat ons er ook eens een doen. Vox Von Braun zien we in augustus op de Lowlands.

Dog is dead

We sluiten het jaar of met een belofte voor de toekomst. Het is niet de eerste keer dat de naam Dog Is Dead hier opduikt. Om precies te zijn de derde, maar het is wel de eerste keer dat de band uit Nottingham de IJsbreker medaille krijgt opgespeld. Ook bekend bij het pinguïnpubliek zijn Talk Through The Night en Glockenspiel Song.

Teenage Daughter is dus een gevalletje van 3x is scheepsrecht. Alle drie singles staan op het debuutalbum van de Britten, All Our Favorite Stories, dat in oktober vrij werd gegeven: drie jaar na het eerste optreden. In de tussentijd heeft Dog Is Dead niet alleen aan het album gewerkt, maar ook uitgebreid getoerd en alle relevante Engels festivals aangetikt. Dat verklaart wellicht waarom dit debuut zo volwassen klinkt. Dat, plus het feit dat Robert en Jos, de spil van Dog Is Dog al met elkaar muziek maakten toen ze nog puppy’s waren. Let op op onze woorden: deze dog is hot!

Only real

Is het rock? Is het Rap? Het is Only Real! Gevraagd naar zijn stijl zegt de 20 jarige,roodharige Only Real a.k.a. Niall Gavin uit West Londen, ‘ik maak gitaarmuziek voor mensen, die niet van gitaren houden’. Dat doet hij in zijn slaapkamer met een computer en wat randapparatuur.

De vruchten van zijn huisvlijt zet hij op Soundcloud en Youtube. Niall heeft een vriend die handig is met een camera. Allemaal low budget en uit liefde voor muziek dus. Maar ook erg goed. Backseat Kissers is de derde track, die Only Real heeft gemaakt en de eerste die officieel uitkomt, op een label dat speciaal voor dit doel lijkt te zijn opgericht.

Ondertussen heeft Only Real ook al een paar keer opgetreden, tot eigen tevredenheid en dat van de aanwezigen. En nu ook nog eens IJsbreker bij pinguinradio.nl. Er is dus niets meer dat een glanzende loopbaan in de weg staat 🙂

Little Green Cars

Vorige week opgenomen in de Pinguin-analen en nu bevorderd tot IJsbreker. Even een korte inhoud van het voorafgaande. Little Green Cars is een nieuwe, jonge band uit Ierland. Men maakt pop met een lichte country twang. Hun debuut single The John Wayne verscheen begin deze zomer in Ierland bij een kleine indie.

Band is ondertussen ingelijfd door het label van Mumford & Sons dat de single nu ook in de rest van de wereld heeft uitgebracht. The John Wayne gaat niet over de beroemdste filmcowboy aller tijden, maar is een liefdeslied waarin ‘s mans faam wordt gebruikt als metafoor.

Laatste nieuws! Little Green Cars staat op de longlist van BBC’s Sound Of 2013, een lijst van acts die volgens kenners, connaisseurs en muziekprofessionals komend jaar gaan doorbreken. (Andere ‘Pinguin’ acts op die lijst van 15 zijn Haim, King Krule, Kodaline, Palma Violets, Peace, Savages en Tom Odell.)

Violent Soho

Ons bereikt regelmatig de vraag of het af en toe ook een beetje harder kan. Ja dat kan. Maar niet te hard, want daar hebben we Aardschok voor. De nieuwe IJsbreker valt in de categorie hard edoch niet hersenloos. Violent Soho verscheen een paar weken geleden al op onze radar. Toen met de single Tinderbox, nu is er het nog betere Neighbour Neighbour.

De band komt uit het verre Brisbane (Aus). Het geboorte jaar is 2004. De eerste paar jaar van hun bestaan, besteedden de vier leden aan het perfectioneren van hun kunst en het bestuderen van het werk van hun helden, Pixies, Nirvana en Mudhoney. De stroomversnelling kwam in 2009 toen Thurston Moore van het eveneens bejubelde Sonic Youth hen inlijfde bij zijn Ecstatic Peace label. Daarop verschijnt begin volgend jaar een derde album, waarvan Neighbour Neighbour de krachtige aankeiler is.

Autre ne veut

Arthur Ashin heeft het verkeerde beroep gekozen. De 30 jarige muzikant uit Brooklyn houdt niet van interviews, niet van optreden en niet van publiciteit. Het liefst sluit hij zich op in zijn studio. Ashin lijdt namelijk aan angstaanvallen, zijn hele leven al. Zijn master in psychologie bracht hem inzicht, maar helaas geen verlichting.

Gelukkig heeft hij zijn muziek. Gelukkig ook voor ons, want Ashin is een hoogbegaafde platenmaker. Dat doet hij overigens niet onder eigen naam, maar als Autre Ne Veut. Onder die vlag heeft hij al een album en een EP uitgebracht.

Een tweede album volgt begin volgend jaar. Titel, Anxiety. Op de hoes staat heel toepasselijk een afbeelding van De Schreeuw, het beroemde schilderij van Edvard Munch. Ashin blijft dus dicht bij zichzelf. De eerste single van Anxiety heet Counting. Het is een intiem en persoonlijke nummer, maar niet zoals je misschien zou verwachten van een getormenteerd zanger/muzikant in de singer-songwriter stijl of met agressieve gitaren.

Counting is een sfeervolle, zelfs zwoele semi-elektronische ballad. Stel Prince en Beth Gibbons van Portishead hebben liefdesbaby, die ook muziek maakt. Zoiets.