Category: Nieuwe Muziek

Christopher Green is dit jaar de openingsact van Pinkpop. Dat betekent dus dat hij de Limburgse competitie, Nu of Nooit zegevierend heeft afgesloten. Want dat is al een paar jaar traditie in het diepe zuiden, de aftrap van ‘s lands oudste festival wordt gedaan door de meest veelbelovende lokale act. Zo kan het gebeuren dat een nog onbekende band zowel in de Paradiso (op de Pinkpop persconferentie) en op Pinkpop mag spelen. Laten we hopen voor de sympathieke Limburgse singer-songwriter dat dit goede begin idd het halve werk zal blijken.

Oberhofer is een band met aan het hoofd Brad Oberhofer. Iets meer dan een jaar geleden debuteerden de Brooklynners met een sterk album waarvan wij het poppy/punky Away Frm You draaiden. Tussen toen en nu is Oberhofer voornamelijk onderweg geweest als voorprogramma van o.a. Sleigh Bells en Neon Indian. Ook werd band goed genoeg bevonden voor optredens Op Lolapalooza en Coachella. Druk jaartje dus voor Brad en de boys. Van een tweede album opnemen is het dus niet gekomen, wel waren er voldoende nieuwe songs voor een EP en die ligt nu onder de titel, Nostalgia bij je favoriete platenhandelaar.

‘Mijn naam is Misty Miller. Ik ben 19 jaar oud en kom uit Zuid Londen’, zo begint de bio van Misty Miller op Facebook (maar dan in het Engels). Omdat Misty precies vertelt wat we willen weten, laten we haar nog even aan het woord.’ Ik zing en speel gitaar en schrijf al vanaf jonge leeftijd mijn eigen songs’. En nu gaan we haar een beetje helpen. Misty was 15 toen begin 2011 haar eerste album verscheen. Ze is nu dus een paar jaartjes ouder en haar smaak is veranderd, meegegroeid. ‘Op dit moment ben ik zwaar geïnspireerd door acts als Patti Smith, Iggy Pop & The Stooges, The Velvet Underground, Blondie, Irma Thomas, The Sonics, the 90’s, blues en good ol’ 50’s rock ‘n’ roll’. Ze weet het misschien nog niet maar Misty is een echte pinguïn! Anything For You staat op de EP, Next To You die OUT NOW is.

Veel Nederlandstalige hip hop is ons te licht, te 538-tig, zeg maar. Maar Great Minds komt met een track die er bij Pinguin ingaat als een broodje haring. Met zuur. Als je op show more klikt bij Youtube, zie je meteen waarom. Achter Great Minds gaan grote talenten schuil als Sticks, Winne en Jiggy Dje! Deze mannen krijgen assistentie van de zeer muzikale Yung Felix en de sympathieke Kleine Viezerik, die gelukkig niet helemaal naar de TROS is overgestapt. De beats van DOAG zijn fijn, de raps bevlogen en geïnspireerd met mooie verwijzingen naar oa.a nat King Cole en Tribe Called Quest. Alleen die clip. Hoewel, die is zo over de top met guns, veel te dure auto’s en gangstershit dat het waarschijnlijk een parodie is.

Hardcore uit Holland, de scene is niet groot, maar uiterst actief. Na John Coffey is de naam die je moet onthouden, als je een keer bezweet en licht beschadigd van een concert wil thuiskomen, die van This Routine Is Hell. Uit eigen ervaring weet deze Pinguin dat het allemaal lieve jongens zijn, die mosh pit rockers. Maar te horen is het niet. Howl is het titelnummer van het nieuwe album van This Routine Is Hell uit Utrecht dat ze gratis weggegeven via bandcamp, want zo zijn ze ook wel weer, die hardcore gasten.

Er liggen gouden bergen in het verschiet voor Frank Turner. Dat weet hij zelf ook, daarom is de ex-punk van een klein indielabel verkast naar een mega major. The Way I Tend To Be is het soort meezinger die we van Frank kennen, niks nieuws onder de zon dus, maar wat Frank doet doet Frank zo goed dat je voorlopig niemand hoort klagen, zeker niet zijn nieuwe platenbaas die met genoegen zal zien dat de massa uitloopt voor de voormalige voorman van de post-hardcore band Million Dead.

Scout Niblet is een meisje, of beter vrouw want bijna 40. Haar aparte naam komt uit de roman To Kill A Mocking Bird, een anti-racisme drama dat zich afspeelt in het Amerika van de jaren vijftig. Bestaat ook een mooie verfilming van, maar we drijven af. Scout komt uit Engeland en heeft al zo’n album of vijf op haar naam staan. De rockster valt in de categorie vreemd, maar lekker. Ze maakt hoekige gitaarmuziek, in het geval van Gun een ballad, in een stijl die met een mooi woord idiosyncratisch is, haar eigen. Scout schijnt ook fanatiek met astrologie bezig te zijn, het zal daar dus niet verbazen dat ze op Pinguinradio te horen zal zijn.

Tim Vantol de Nederlandse Frank Turner noemen is hem tegelijkertijd een compliment maken en te kort doen. Eerst het compliment, net als Frank maakt Tim akoestische punk met een hoge meezingfactor, dat doet hij zo goed dat hij zich best met zijn succesvolle Brits tegenhanger kan meten. En dan de tekortdoening. Er zijn boze tongen die beweren dat Tim zijn stijl van Frank ‘geleend’ heeft en dat is niet waar. Beide heren zijn via een vergelijkbare route op een vergelijkbaar punt beland. Zowel Tim als Frank komen uit de hardcore en hebben het grootste deel van hun bestaan als muzikant lawaai gemaakt. Op een gegeven moment lokten de melodie, verstaanbaarheid en inhoud, dus ging de stekker er uit een de akoestische gitaar om. Los van een gedeeld muzikaal verleden hebben de heren een nogal verschillende achtergrond. Zo heeft Tim bijvoorbeeld niet bij Prince William in de klas gezeten, om maar iets te noemen. Hij komt gewoon uit Hoofddorp. If We Down We Go Down Together is het titelnummer van zijn nieuwe album.