De Amerikaanse band Pixies behoort tot de pioniers van de alternative rock uit de ninetees. Ze groeiden uit tot een van de meest onderscheidende en gerespecteerde bands in dit genre dankzij de unieke combi van surfrock, psychedelica en grunge. Talloze bands zijn er, ook vandaag de dag nog, door geïnspireerd.
Later dit jaar komt er een nieuw album uit. Maar eerst is er nog de stand alone single Human Crime. In augustus doen ze 2 uitverkochte concerten in de Melkweg.
Shearwater heeft vandaag aangekondigd dat The Great Awakening, het eerste nieuwe album van de band in zes jaar, op 10 juni 2022 zal worden uitgebracht via het eigen Polyborus-label van de band in samenwerking met Secretly Distribution. De meeslepende en zachtjes triomfantelijke eerste single, ‘Xenartran’, is nu uit naast een door Emily Cross (Loma, Cross Record) geregisseerde video die de aanroeping van hoop door het nummer verder onderstreept.
De nieuwe Zeeuwse band De Toegift, die onlangs tekende bij Snowstar Records, brengt vandaag nieuwe single ‘Nollestrand’ uit. ‘Nollestrand’ volgt de eerder uitgekomen single ‘Zo waren de dagen’ op. Beide singles staan op de debuut EP ‘En ik kon alles zien’, welke uit komt op vrijdag 1 april. ‘Nollestrand’ komt uit met een video met daarin zwart-wit beelden van zandvlaktes en een zonovergoten zee.
“Ergens luidt een onbekende band de nacht in, de toegift wordt ingezet. Een collectief gevoel van weemoed en verlangen vult de ruimte zolang de laatste noten aanhouden.”
Nieuwe band De Toegift combineert de werelden van eigentaalse poëzie en de hedendaagse indie muziek tot datgene wat ze het liefst zelf maken: Nederlandstalige indie met invloeden uit jazz. Altijd op zoek naar experiment, authenticiteit en het perfecte lied, speelt de Zeeuwse band met thema’s over tijd en nostalgie. De eerste EP van De Toegift, ‘En ik kon alles zien’, komt uit op 1 april 2022.
De tweede single van deze komende EP is nu uit. Het nummer heet ‘Nollestrand’ en volgt de eerder uitgekomen single ‘Zo waren de dagen’ op. ‘Nollestrand’ is het eerste liedje dat zanger Maxim schreef in de eigen taal. Het geeft vorm aan een levendige en intieme jeugdherinnering waarin hij als driejarig jongetje naar Zeeland verhuisde met zijn ouders en oudere broer. ‘Nollestrand’ brengt een eerbetoon aan die weidse vlakte, de machtige zee en het monumentale windorgel die samen het symbool vormen van zijn afkomst. Wie goed luistert waant zich voor heel even mee terug: kinderlijke observaties en verwondering worden in een tijdscapsule vastgelegd.
De muziek probeert op zijn eigen manier het ritme van de zee te vangen en de warmte van een nazomerse dag aan zee. De Toegift wordt hierbij versterkt door de Zeeuwse Franklin Schieman (saxofoon) en Hester Julia Voddé (viool) en maken ‘Nollestrand’ zo tot een filmisch geheel.
De video voor ‘Nollestrand’ probeert in zijn gestileerde vorm Maxim’s Nollestrand te vangen. Trage zwart-wit beelden van zandvlaktes en een zonovergoten zee zorgen enerzijds voor vervreemding, maar wekken tegelijkertijd een gevoel van verlangen op. Via de spiegel toont de plek zichzelf indirect, als een herinnering waar men moeilijk grip op krijgt.
We hebben een nummertje voor bij de vrijmibo! De nieuwe single Struck By Lightning van de Australische punkband The Chats gaat er wel in. Knallen maar!
Op 1 juli speelt de band op Rock Werchter en op 4 juli te zien in de Melkweg.
Het vijfde album van Ghost katapulteert de Zweedse rockband honderden jaren verder in de tijd tegenover voorganger Prequelle. Ghost zet op IMPERA de meest actuele onderwerpen tegen een donkere en melodische achtergrond. Niet te vergelijken met de vorige albums, maar toch helemaal Ghost.
Ghost speelt op zondag 17 april in Ahoy, Rotterdam.
Het New Yorkse drietal Sunflower Bean oogstte veel succes met hun laatste album Twentytwo In Blue uit 2018. Ze scoorden indiehitjes met o.a. Twentytwo, Come For Me en Moment In The Sun. Op 6 mei komt hun derde album Headful Of Sugar uit. De tweede single afkomstig van deze plaat is pure indiepop!
Zo poppy als op My Love hebben we Florence + The Machine volgens mij nog nooit gehoord. Florence + The Machine is al een poos niet echt meer indie, maar die stem blijft natuurlijk fantastisch. My Love is een hele frisse song en extreem dansbaar. Niet zo verrassend dus dat het nieuwe vijfde album Dance Fever gaat heten. De release daarvan is 13 mei.
Vintage pop band Donna Blue kondigt hun debuutalbum ‘Dark Roses’ aan, dat 13 mei zal uitkomen op Snowstar Records. Met deze aankondiging brengt de band ook de tweede single van het album uit, ‘Solitaire’. Dit nummer is de opvolger van de eerder dit jaar uitgebrachte titel track ‘Dark Roses’. ‘Solitaire’ komt samen met een video, opgenomen in de bergen en baaien van Mallorca, en is nu overal beschikbaar.
Na drie veelgeprezen EP’s kondigt Donna Blue haar debuut album ‘Dark Roses’ aan, dat de luisteraar een filmisch beeld schetst. Ergens tussen droomstaat en zwoele spanning, speelt het album met het bestaan in een zorgvuldig geschapen parallel universum. Wie ervoor kiest ze daar naartoe te volgen, staat een prikkelende ervaring vol twangy gitaren en sensuele vocalen te wachten. De sound doet denken aan artiesten als Nancy & Lee, Serge Gainsbourg en Julee Cruise – tegelijkertijd wordt ook inspiratie geput uit klassieke film componisten als Ennio Morricone, Piero Piccioni en John Barry. Aan romantische ideeën over muziek en cinema geen gebrek bij dit duo, en zo bloeit het album uit tot een geheel dat niet zou misstaan als soundtrack van een spionage- of Franse new wave film uit de jaren ’60.
De tweede single van het komende debuut album, ‘Solitaire’, is geïnspireerd door Franse yé yé en de film componist John Barry. Twee geliefden op zee die stuurloos drijven richting een donkere lucht, en als de wind het overneemt, is alles wat ze kunnen doen zich overgeven, een schietgebedje naar de maan sturen en wachten tot ‘t voorbij gaat. Deels gaat het nummer over de apathie die kan ontstaan wanneer er teveel slecht nieuws op je af komt. ‘Solitaire’ zou goed onderdeel kunnen zijn van een ‘60s film soundtrack, en de bijbehorende video deelt dat nostalgische gevoel. Het duo legt uit: “Voor deze video wilden we ons meer verdiepen in het maken van een verhaallijn. We stelden ons verveling op een paradijselijke plek voor, enigszins als Godard’s ‘Pierrot Le Fou’, die vonden we in de bergen en baaien van Mallorca. Onze kleding is rood, wit en blauw, een soort ode aan de Franse tekst. Dat vulden we aan met een beetje magisch realisme, en een blauwharige zeemeermin geïnspireerd door ‘Rusalochka’.”
Donna Blue speelt de volgende shows in Nederland:
17-05 Melkweg, Amsterdam (NL)
18-05 Paard, Den Haag (NL)
19-05 Hedon, Zwolle (NL)
26-05 Mezz, Breda (NL)
27-05 Ekko, Utrecht (NL)
29-05 Patronaat, Haarlem (NL)
02-06 Luxor Live, Arnhem (NL)
05-06 Rotown, Rotterdam (NL)
De Britse Phoebe Greenis de stijlvolle indie diva die in eigen land getipt is als Manchester’s Next Big Thing en beschouwd wordt als een van de meest opwindende nieuwkomers. Maar Pinguinluisteraars kennen haar natuurlijk al lang.
Op 29 augustus verschijnt het nieuwe album van dit aanstormende indiepop talent en dat luidt ze in met de single Make It Easy.
Weird Nightmare (Alex Edkins van METZ) toont een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting, met een rauwe, zoete explosie van distorted pop. Het nieuwe album vertoont alles wat je van zijn belangrijkste band kent, maar dan met een onverwachte doch volledig bevredigende zoetheid. Stel je The Amps voor die Big Star coveren, of de glorieuze, sissende, epic tracks van Guided by Voices in miniatuur die het bombast van Sugar Blue uit het Copper Blue-tijdperk. De rode draad blijft eigenlijk gewoon dat Weird Nightmare met het spannende type tunecraft komt dat je oren doet trillen zodra je het de speakers uitknalt.
Over de eerste single, “Searching For You”, deelt Edkins mee, “het is een leuk, no-nonsense rock-‘n-rollnummer. Het gaat over het zoeken naar betekenis en inspiratie overal om ons heen. In mijn gedachten verwijst de ‘jij’ in het refrein naar iets dat groter is dan kameraadschap of liefde, het is dat ongrijpbare waar we allemaal naar zoeken maar nooit vinden.” Geregisseerd door Ryan Thompson en geanimeerd door Jordan “Dr. Cool” Minkoff, is het tijd om een wereld van ultieme gekte vol warme rock-‘n-roll-video-verrukking te betreden in de nieuwe video voor ‘Searching for You’.
De tien nummers op het album laten een nieuwe kant van Edkins’ reeds gevestigde songwriting zien, maar hoewel het grootste deel van Weird Nightmare werd opgenomen tijdens de COVID-19-pandemie, dateren sommige van de nummers terug tot 2013 in demovorm. “Hooks en melodie zijn altijd een groot deel van mijn schrijven geweest, maar deze keer werden ze echt de belangrijkste focus”, legt hij uit. “Het ging erom te doen wat natuurlijk voelde.”
Voor alle duidelijkheid: Weird Nightmare is geen ‘pandemisch album’, maar een album dat toevallig tijdens de pandemie werd opgenomen. “Ik was altijd van plan om deze nummers af te maken, maar het feit dat ik niet met METZ kon touren en gedwongen werd te stoppen, gaf me echt een duwtje.” Na een tijdje thuisonderwijs te hebben gegeven aan zijn zoon, reed Edkins naar de METZ-repetitieruimte en sleutelde hij diep in de nacht aan de bedrieglijk eenvoudige structuren van deze nummers en de rijke, met statische elektriciteit beladen texturen. “Het was een uitkomst voor mij”, zegt hij over het creatieve proces. “De uren vlogen voorbij en ik verdwaalde in de muziek en het opnemen. Het was een mooie ontsnapping.”
Een paar gasten doen mee aan Weird Nightmare: het Canadese alt-popgenie Chad VanGaalen voegt zijn onmiskenbare toets toe aan het steeds verder escalerende “Oh No”, terwijl Alicia Bognanno van Bully haar kenmerkende strot leent aan het dreunende “Wrecked”. “Ik had het bijna niet op het album gezet omdat ik dacht dat er iets ontbrak”, legt Edkins uit. “Ik heb het naar Alicia gestuurd en zij heeft het omhoog getild.”
En risico’s nemen en uit de comfortzone van Edkins treden, was the name of the game als het ging om het maken van Weird Nightmare. “Ik merkte dat ik nieuwe dingen deed waar ik voorheen niet het lef voor had, alles zelf opnam en op al mijn muzikale instincten vertrouwde”, zegt hij. “Ik denk dat wanneer muziek zich snel manifesteert, er automatisch een zekere mate van eerlijkheid mee gepaard gaat. Als het een puur instinctieve creatie is, is er geen mogelijkheid om de waarheid te verdoezelen.”
