Tramhaus – Make It Happen

Make It Happen is de slogan van de stad Rotterdam, en de titel van de nieuwe single van Tramhaus. Een kritiekloze ode aan hun thuishaven is Make It Happen zeker niet. 

Shit happens ook in de Maasstad. Soms lijkt het wel het wilde westen! Daar moeten en kunnen we iets aan doen, is de boodschap van Tramhaus. Als de kameraden de handen maar ineenslaan. ‘Rotterdam make it happen!

Muzikaal houdt de band zich in; een lekker kabbelend ritme, wat speelse gitaren met af en toe een beheerste uitbarsting. De clip is een ode aan de bewoners van de gemêleerde arbeiderswijk Wielewaal in Rotterdam Zuid, een puur stukje Rotterdam dat met slopen wordt bedreigd om ruimte te maken voor yuppen en import. ‘Not gonna happen’ wat Tramhaus betreft.  

Viagra Boys – Punk Rock Loser

I Ain’t Your Average Punk Rock Loser, Yeah I’m Savage, Im Really Cool, praatzingt Sebastian Murphy, het frontbeest van Viagra Boys uit Zweeeden in een voor de boys’ doen relatief rustig nummer.

De tekst lijkt een redelijk juiste omschrijving van zijn persoonlijkheid, in ieder geval van zijn gedrag op de bühne. Het album waarvan Punk Rock Loser een voorloper is heet Cave World en komt aanstaande vrijdag uit.

Op 10 december komen de boys de tent afbreken in Utrecht, in TivoliVredenburg om precies te zijn.

Pinguin Radio presenteert Volkskrant Radio – juni 2022

Pinguin Radio en de Volkskrant slaan de handen ineen voor een maandelijkse radio-uitzending waarin de luisteraar bij de hand wordt genomen langs de beste albums en de beste tracks van het moment.

de Volkskrant

Iedere eerste maandag van de maand tussen 20:00 en 22:00 uur live te beluisteren bij Pinguin Radio en een dag later terug te vinden op Volkskrant.nl als podcast en uiteraard ook bij ons op de site!

Dit alles, en meer, is te vinden op de maandelijkse Volkskrant Radio-podcast op Pinguin Radio.

Met aandacht voor deze albums:

  1. Andrew Bird – Inside Problems
  2. Angel Olsen – Big Time
  3. Carrie Underwood – Denim & Rhinestones
  4. Elephant – Big Thing
  5. HAAi – Baby We’re Ascending
  6. Moonchild Sanelly – Phases
  7. Paolo Nutini – Last Night In The Bittersweet
  8. Perfume Genius – Ugly Season
  9. Porcupine Tree – CLOSURE / CONTINUATION
  10. Vieux Farka Touré – Les Racines

The Limiñanas – La Musique

Met een klein dozijn albums in hun koker vinden The Limiñanas het wel eens tijd worden voor een overzicht. Binnenkort dus op uw verlanglijst, de 35 tracks tellende dubbelaar, Electrified (Best Of 2009-2022).

34 oude liedjes en (minstens) 1 nieuwe, La Musique. De bonus track klinkt als Public Service Broadcasting met zang van ‘the late great’ Arno Hintjens.

Het zijn dus Emmanuelle Seigner en Anton Newcombe met gastzanger Areski Belkacem, een 82 jarige Frans-Algerijnse zanger-componist- multi-instrumentalist. Het is zeker de moeite waard om hem eens aan te klikken op de muziek-streamingsdienst van je keuze. Dan hoor je een bijzondere fusie van experimentele en traditionele Berberse muziek en begrijp je waarom The Limiñanas hem gevraagd hebben met hen de Middellandse zee in te gaan.  

Fotoverslag Down The Rabbit Hole 2022 – Dag 2

Het kleine broertje van Lowlands is niet meer zo klein. Gelukkig weer een editie van DTRH, het top festival bij Beuningen. Onze fotograaf Serge Hasperhoven is het hele weekend op Down The Rabbit Hole, check hieronder zijn verslag.

Met foto’s van Olivia Dean, The Chats, Polo & Pan, Eefje De Visser, My Baby, Viagra Boys, Dry Cleaning, The Smile, Moderat, Gorillaz.

Check ook hier de foto’s van dag 1.

Fotoverslag Down The Rabbit Hole 2022 – Dag 1

Het kleine broertje van Lowlands is niet meer zo klein. Gelukkig weer een editie van DTRH, het top festival bij Beuningen. Onze fotograaf Serge Hasperhoven is het hele weekend op Down The Rabbit Hole, check hieronder zijn verslag.

Met foto’s van Personal Trainer, Jungle by Night, L’Impératrice, Two Door Cinema Club, Molchat Doma, Loyle Camer, Pongo, HAIM, Gabriels, Disclosure, Squid.

Check ook hier de foto’s van dag 2.

Cavolo Nero – Habitat

Cavolo Nero is een koolsoort die eeuwenoud is en zelfs als door de oude Romeinen gebruikt werd, leert Wiki ons. Zet je er band achter en je ontdek  dat Cavolo Nero ook de naam van een muzikaal gezelschap uit Utrecht, dat net als het Limburgse Yin Yin heerlijke muzikale stoofpotten bereidt met exotische ingrediënten als Afro-beat, Oriëntaalse disco en Franse funk.

Het gitaar overgoten, mediterrane Habitat zou verplichte kost moeten zijn voor iedere dj die deze zomer in een strandtent draait. Na de zomer trekt Cavolo Nero door het land als onderdeel van de Popronde karavaan.

Pol – Boys Are

De gebroeders Ruben en Matthijs Pol debuteerden eerder dit jaar met een single die rechtstreeks uit de archieven van The Human League of een van de andere synthipop-pioniers leek te komen. Zo ‘echt’ klonk Comme Ça.

Ook Boy Are klinkt als een flash back naar de tijd dat de oorlog nog koud was. Het is goed te horen dat de Polletjes hun plezierige pastiches met kennis van zaken, maar vooral met liefde vervaardigen. Sound(effecten) en sfeer zijn authentiek en de beat is onweerstaanbaar. 

De waardering van Ruben en Matthijs voor de new wave van de early eighties gaat gelukkig niet zo ver dat ze zich ook kleden in oversized glitterkostuums of hun haar stijlen in een windtunnel, maar verder klinken ze zo waarheidsgetrouw dat als je Phil Oakley Boys Are laat horen hij waarschijnlijk zal zeggen, ‘toffe track, maar ik kan me niet meer kan herinneren dat we het hebben opgenomen’.

Angel Olsen – Big Time

Angel Olsen – Big Time (Jagjaguwar)

Openhartiger dan ooit is Angel Olsen in de Volkskrant van woensdag, waarin ze wordt geïnterviewd door Pablo Cabenda. Twee prachtpagina’s, waarin haar coming-out centraal staat. 35 is Olsen, maar vorig jaar pas kwam ze uit de kast. Snel daarna overleden zowel haar vader als haar moeder. Zo veel leed levert vaak schitterende muziek op, hoe navrant ook. Hoewel slechts drie van de nummers op Big Time postuum zijn geschreven.

Big Time is een subliem liedjesalbum geworden. Olsen die nu eens de country in duikt. Een genre dat ze dus ook onder de knie blijkt te hebben, na albums gevuld met elektronische muziek, indierock en pop. De Amerikaanse doet wat ze wil en de country kan weleens een blijvertje worden. Want we hoorden haar niet eerder zo fraai zingen en het niveau van de nummers is ook nog eens een stuk hoger dan in het verleden. Natuurlijk komt alle zielenpijn van die late coming-out eruit. Waarom in hemelsnaam zo lang gewacht?

Olsen heeft nu ruim een jaar een relatie met Beau Thibodeaux. Met haar schreef ze het titelnummer. Een tekst die boekdelen spreekt:

“And I’m losing, I’m losing, I’ve left it behind.
Guess I had to be losing to get here on time.
And I’m living, I’m loving, I’ve loved long before.
I’m loving you big time, I’m loving you more.”

Een liefdesverklaring van twee kanten. Schitterend gezongen. Je voelt aan alles dat het heel erg goed zit tussen die twee. Een glansrol is weggelegd voor de steelgitaar van Spencer Cullum. Op drums, percussie en gitaar Jonathan Wilson, terwijl Olsen zelf ook gitaar speelt. Wilson kennen we als muzikant en producer. De laatste jaren heeft hij furore gemaakt als producer van Father John Misty, die qua tempo in de songs vaak gelijke tred houdt met Olsen. Dat lijkt geen toeval.

Big Time is een frisse, heldere countryplaat waarop de jaren 70 duidelijk nagalmen. Waarop we een zangeres horen die niet eerder zo senang klonk. Liedjes groeien per draaibeurt en de zeer rijke instrumentatie maken Big Time ondanks de zonder meer aanwezige stemmigheid een feest om naar te luisteren. Keer op keer. Pieter Visscher

 

Mood Bored – Easy Going

Waar een verveelde bui al niet goed voor kan zijn. In geval van Myrte, Timo en Daan heeft het een prima liedje opgeleverd. Debuutsingle Easy Going is een zomers gitaarliedje met een piepklein wolkje aan de blauwe lucht. Myrte zingt het en schreef de tekst over jezelf uit de put trekken.

Het nog Facebook en Insta-loze Mood Bored (moodboard?) is dus een trio waarvan we vermoeden dat ze uit Tilburg komen en weten dat ze in het najaar de Popronde gaan lopen.