Album Reviews: Bazart en Kings Of Leon

BazartBazart – Echo (PIAS)
In Nederland kennen we Spinvis. En Eefje de Visser. Singer-songwriters die zich – geflankeerd door een band – uitmuntend weten te redden in ons fraaie taaltje. Poëtische arrangementen die op het laatste album van beide tevens elektronische omlijstingen kregen. Spinvis op Tot Ziens, Justine Keller met Club Insomnia en Kom Terug. Eefje recentelijk op het bloedmooie Nachtlicht met tracks als Scheef, Naartoe en Stof.

Onze zuiderburen hebben er op dat vlak een nieuwe speler bij. Bazart. Niet één, maar drie zangers. Opgericht door Mathieu Terryn en Simon Nuytten maakt het vijftal donkere indiepop in de Vlaamse taal, derhalve met een internationale sound. Vergelijkbaar met Oscar & The Wolf. Een trage bas, aanstekelijke synths, hier en daar een beat, sterke samenzang en de prominente toon van aanjager Terryn maken van Echo een krachtig geheel. Het album kent weinig wendingen, maar wordt op het juiste moment omhooggestuwd door pareltjes als Echo, Lux, Goud en Zonder. Na een succesvolle festivalzomer is dit de bekroning op het werk. Heerlijke plaat. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 27/10
 Paradiso Noord, Amsterdam (UITVERKOCHT) 
25/11 Nieuwe Nor, Heerlen (UITVERKOCHT) 26/11 Simplon, Groningen 27/11 TivoliVredenburg, Utrecht 30/11 Rotown, Rotterdam 01/12 Doornroosje, Nijmegen 02/12 Patronaat, Haarlem 31/03/2017 Lotto Arena, Antwerpen 01/04/2017 Lotto Arena, Antwerpen (UITVERKOCHT)Kings Of LeonKings Of Leon – Walls (RCA)
De familie Followill voegt weer een nieuw hoofdstuk toe aan hun boeiende oeuvre. Begonnen als de zuidelijke broertjes van The Strokes met hun dampende southern boogie, zijn ze met ieder album verder gegroeid en hun New Yorkse tegenpolen al lang voorbij. Doorbraakalbum Only By The Night maakte van de band een stadion act inclusief de dikke hit. De druk nam toe en de band nam een rustpauze om in 2013 terug te keren met Mechanical Bull. Het album bevatte sterke singles in een strakke productie, al leek het tussen de heren onderling niet meer zo te boteren.

Toch is er weer nieuw werk waarin meteen de vernieuwingsdrang opvalt. Opgenomen in Los Angeles met Markus Dravs (Florence + the Machine, Arcade Fire, Mumford & Sons), heeft de plaat in single in Waste a Moment een nieuwe stadionmeezinger. Titeltrack en tevens albumafsluiter Walls heeft echter een totaal andere sfeer met een breekbare Caleb in een akoestische setting. Zo hoorden we de band zelden en wat klinken ze dan goed. Walls is wederom een uitstekende en indrukwekkende plaat geworden waar vooral het hervonden speelplezier vanaf druipt. Tekst Mania | Bert Dijkman

Live Foto Review: Mozes and the Firstborn @ Muziekgieterij

Live Foto Review: Mozes and the Firstborn & Robbing Millions @ Muziekgieterij, Maastricht
15 oktober 2016
Foto’s Hub Dautzenberg

Eindhovense garagehelden zijn terug met nieuw materiaal.

In maart 2013 debuteerde Mozes and the Firstborn met het gelijknamige album. Daarna tourden ze twee jaar lang de wereld rond. Het afgelopen jaar gebruikte de band om aan nieuw materiaal te werken en de batterij weer helemaal op te laden voor het volgende avontuur. 2016, maak de borst maar nat!

De mannen van Mozes and the Firstborn verwierven mede dankzij hun supercatchy single ‘I Got Skills’ internationale faam. Lowlands, een heuse tour door de VS en een contract bij het bekende garagelabel Burger Records; niets was te gek voor deze garagerockers. En nu zijn de jongens weer terug!

Live Foto Review: PJ Harvey @ HMH

Live Foto Review: PJ Harvey @ Heineken Music Hall, Amsterdam
16 oktober 2016
Foto’s 
Willem Schalekamp

Na een indrukwekkend optreden op Down The Rabbit Hole kondigde PJ Harvey aan opnieuw naar Nederland te komen voor een concert in de Heineken Music Hall op zondag 16 oktober 2016.

PJ Harvey debuteerde in de jaren negentig met het album Dry maar breekt bij het grote publiek door met de single Down By The Water en het album To Bring You My Love.  Eerder dit jaar behaalt ze voor het eerst de nummer 1 positie in de UK met haar nieuwe album The Hope Six Demolition Project.

De langverwachte opvolger van Let England Shake uit 2011 kwam op een bijzondere manier tot stand. Tijdens een expositie getiteld ‘Recording In Progress’ liet Harvey bezoekers toe tijdens de opnames van haar nieuwe studioalbum. In de album trailer, geregisseerd door Seamus Murphy, is te zien hoe het publiek vanachter een glazen wand de studio in kon kijken en zo PJ Harvey haar band en producers Flood en John Parish aan het werk zien. De zangeres haalde inspiratie voor ‘The Hope Six Demolition Project’ uit haar reizen naar Kosovo, Afghanistan en Washington.

PJ Harvey kreeg de HMH muisstil. De beelden zie je hieronder.

Live Foto Review: Dua Lipa @ Paradiso

Live Foto Review: Dua Lipa @ Paradiso Amsterdam
15 oktober 2016
Foto’s 
Willem Schalekamp

De Engelse twintiger met Albanees bloed Dua Lipa staat aan de vooravond van een grote zangcarrière. Na opgegroeid te zijn in Londen verhuisde Dua in 2008 met haar ouders terug naar thuisland Kosovo. Dat beviel niet, dus ging Dua op vijftienjarige leeftijd terug naar de Britse hoofdstad om daar aan haar zang- en modellen-carrière te werken. Dat leverde al snel een modellencontract op en ook haar muzikale inzet werd beloond met monsterhit ‘Be The One’ eind 2015. Met ook erg fijne vervolgsingles ‘Last Dance’ en ‘Hotter Than Hell’ laat Dua Lipa alvast horen dat we veel mogen verwachten van haar nog te verschijnen debuutalbum. Dat Dua’s grootste inspiraties Nelly Furtado en Pink zijn, is terug te horen in de dark popliedjes: “I like the realness. I like everything they sang about, it wasn’t sugar-coated. Everything was real and what was actually going on in their lives and how they felt.” Haar rokerige, warme stem is te herkennen uit duizenden en gecombineerd met haar uitgesproken, zelfverzekerde uitstraling kan dat maar één ding betekenen: Dua Lipa wordt een hele grote.

En muziek van Dua Lipa hoor je natuurlijk op onze nieuwste zender Pinguin Pop. Hieronder zie je een fotoregistratie van het uitverkochte concert.

Live Foto Review: An Pierlé @ Vondelkerk

Live Foto Review: An Pierlé @ Vondelkerk, Amsterdam
11 oktober 2016
Foto’s 
Willem Schalekamp

De Belgische An Pierlé blaast in 2012 het stof uit de orgelpijpen van de Gentse Sint-Jacobskerk. Daar wordt de basis gelegd voor wat de muziek van haar nieuwste plaat Arches uiteindelijk geworden is. Ze voegt binnen korte tijd de geluiden van een drumcomputer en synthesizers aan het kerkorgel toe. Het resultaat zijn hemelse harmonieën die zweven tussen ambient, renaissance, avant garde en 80’s pop. Het klinkt passioneel, ontroerend en verrassend aanstekelijk.

De eigenzinnige Belgische artiest brak in 1999 door met het album Mud Stories en haar intieme live optredens op piano met kenmerkende rode skippybal. Ook haar volgende albums Helium Sunset (2002), Hinterland (2010), Strange Days (2013) en samenwerking met de band White Velvet (2006) werden lovend ontvangen.

An PierléAn PierléAn PierléAn PierléAn PierléAn PierléAn Pierlé

Album Reviews: Kaiser Chiefs en The Great Communicators

Kaiser ChiefsKaiser Chiefs – Stay Together (Caroline)
Op het zesde studioalbum Stay Together bezingen de Kaiser Chiefs relaties en liefde. Het geklaag over de single Parachute was niet van de lucht: te veel electronica, meer Coldplay dan Kaiser Chiefs. Op Stay Together is inderdaad gekozen voor een meer dance-achtige aanpak en zijn de puntige gedreven songs van de Kaiser Chiefs meer naar de achtergrond verdwenen. Het titelstuk Stay Together is een mix van beide elementen, maar op nummers als Hole op My Soul, het al genoemde Parachute en Press Rewind is de band ver verwijderd van haar oorspronkelijke gitaargeluid en voert de electronica de overhand.

Het is zeker niet slecht, het is alleen niet het geluid dat van de Kaiser Chiefs verwachten. Op Good Clean Fun, de titelloze bonustrack en met name Sunday Morning keert de band meer terug naar haar oude puntige songs. Laatstgenoemde nummer is zonder meer het hoogtepunt van het album. De tijd zal leren of Stay Together een nieuwe, geslaagde richting van de Kaiser Chiefs inluidt. Tekst Mania | Ron Bulters

LIVEDATA 22/10 Poppodium 013, Tilburg 23/10 Paradiso, Amsterdam (uitverkocht) 24/10 De Oosterpoort, GroningenThe Great CommunicatorsThe Great Communicators – Lucky Horse (Universal)
Zelfs een optreden op Noorderslag werd er vorig jaar voor afgezegd, om vooral goed voor de dag te kunnen komen met hun debuut LP. Opener Sideways laat een heerlijk frisse indruk achter, gitaarpop met een flinke dosis jaren tachtig Indie. De sterkste troef is het gebruik van zowel zanger als zangeres, waardoor de afwisseling sterk is en het album constant blijft boeien. Het blijft niet alleen luchtig, in Motion laat de band zich verleiden tot een onvervalst stukje stadion rock, inclusief hoog meezing gehalte.

Het hoge energiegehalte waarmee ze inmiddels vele festivals plat gespeeld hebben blijft op het album behouden, met name doordat de songs altijd compact blijven. De heldere gitaarsound en melodieuze keyboards maken dat band naadloos aansluit bij het huidige popgeluid van bands als Future Islands en Boxer Rebellion. Een opmerkelijke en welkome aanvulling in de Nederlandse popmuziek, en ééntje waar nog veel van gehoord gaat worden. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil

LIVEDATA 13/10 Paard van Troje, Den Haag 19/10 Rotown Rotterdam 20/10 Luxor Live, Arnhem 28/10 Simplon, Groningen

Live Foto Review: Greenleaf & Fatso Jatson @ dB’s

Live Foto Review: Greenleaf & Fatso Jatson @ dB’s, Utrecht
07 oktober 2016
Foto’s 
Melanie Marsman

Wat ooit als een side-project van Dozer (SE) begon in 1999/2000 is inmiddels uitgegroeid tot een produktieve fuzz (stoner)rock machine! Greenleaf, de band uit Borlänge, met gitarist/oprichter Tommi Holappa aan boord, bracht eind februari alweer de zesde full-length Rise Above The Meadow uit bij het label Napalm Records. En wat voor een plaat! De eerste persing is al uitverkocht en een dezer dagen komt de nieuwe lading eraan om de hongerige fans te bedienen. Ken je de band dan weet je genoeg, ken je ze nog niet maar hou je van 70’s stonerrock met fuzzy riffs, catchy refreinen en beats om je aan te warmen en dig je bands als Black Sabbath, Kiss, ZZ Top, Pink Floyd, Clutch en Queens of the Stone Age dan stond je ongetwijfeld vooraan!
In hun kielzog neemt Greenleaf zeker niet de minsten mee: Fatso Jetson (USA)! Net als Kuyss/QOTSA tapt Fatso Jetson uit het Black Sabbath vat, met als groot verschil dat de band larger than life zanger/gitarist Mario Lalli’s in de gelederen heeft wiens liefde voor jazz (Thelonious Monk, Eric Dolphy) en experimentele rock (denk aan Frank Zappa, Devo) zijn sporen nalaat in Fatso Jetson’s sound! Aanrader!

Fatso Jetson Fatso Jetson

Fatso Jetson Fatso Jetson

Fatso Jetson Fatso Jetson

Fatso Jetson Fatso Jetson

Fatso Jetson Fatso Jetson

Fatso Jetson Fatso Jetson

Greenleaf Greenleaf

Greenleaf Greenleaf

Greenleaf Greenleaf

Greenleaf Greenleaf

Greenleaf Greenleaf

Live Foto Review: The Elementary Penguins @ Patronaat

Live Foto Review: The Elementary Penguins @ Patronaat, Haarlem
06 oktober 2016
Foto’s 
Patrick Daniel

Pinguin Radio presents The Elementary Penguins

Aanstekelijke indierocksongs die zich kenmerken door de energieke zang van Dale Wathey en smerige gitaarpartijen. The Elementary Penguins is een in Amsterdam gevestigde indierockband bestaande uit de Engelse zanger Dale Wathey, gitarist Sjap Kooistra en drummer Maurits Huijgen.

LIVEDATA 14/10 Hedon, Zwolle 21/10 De Kroepoekfabriek, Vlaardingen 11/11 Club Ziggo Amsterdams, (Aftershow Kensington) 07/12 Melkweg, Amsterdam

The Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary PenguinsThe Elementary Penguins

Live Foto Review: Wovenhand @ Melkweg

Live Foto Review: Wovenhand @ Melkweg, Amsterdam
05 oktober 2016
Foto’s 
Willem Schalekamp

Diep spirituele gothic country/folk songs door ex-16 Horsepower frontman David Eugene Edwards, dát is Wovenhand. Na een lange, succesvolle muzikale carrière in 16 Horsepower ging David Eugene Edwards verder als Wovenhand waarmee hij inmiddels al zeven albums uitbracht. De muziek van Wovenhand is duister, intens en zeer spiritueel. Zijn live shows krijgen lovende recensies, verwacht een intens concert van een steeds meer rockende Wovenhand.

WovenhandWovenhandWovenhandWovenhandWovenhandWovenhand

Album Reviews: Pixies en Bon Iver

PixiesPixies – Head Carrier (PIAS)
Nummertje zes van Black Francis en consorten: Head Carrier. Pixies gaan terug naar de basis, terug naar het geluid wat de Amerikanen zo populair maakte tussen 1986 en 1993. Surfer Rosa, Doolittle, Bossanova en Trompe le Monde werden in die periode uitgebracht, waarbij de eerste – Surfer Rosa – als een waar rockdocument kan worden omschreven. Bone Machine, Gigantic en uiteraard Where Is My Mind? zijn nummers die altijd en overal een eervolle vermelding zullen krijgen. Tijdens elke gelegenheid, tijdens elk concert en festival. Surfer Rosa werd een blauwdruk van het latere werk.

En dan aankondigen dat Head Carrier ons mee terugneemt naar die vervlogen, tumultueuze rockperiode. Het twaalfkoppige monster trapt af met de vuige, onbezonnen titelsong Head Carrier. Classic Masher is vervolgens Springsteen-achtig sterk. Americana, the sixties, zoet, derhalve verre van pretentieus. Dat Francis met zijn 51 jaar nog een aardig woordje meeschreeuwt bewijst hij op het harde en wraakzuchtige Baal’s Back. Vervolgens gaat het tempo omlaag tijdens zowel Might As Well Be Gone als Oona, waar ik mijzelf erop betrap dat ik in beide gevallen continu aan het heen en bewegen weer. “Please, I wanna be in your band!”, zingen Francis en Paz Lenchantin tijdens Oona.

Lenchantin, de nieuwe Argentijnse bassist van de band, bewijst op Head Carrier dat ze een uitstekende aanwinst voor Pixies is. Qua baslijnen én stemgeluid. Deze zesde is een groeiplaat die absoluut doet terugdenken aan de vroege jaren van Pixies. Met een ietwat soft randje, maar dat geeft niet. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 25/11 Lotto Arena 27/11 HMH, AmsterdamBon IverBon Iver – 22, A Million (Jagjaguwar)
Het was nogal schrikken, toen Justin Vernon in 2012 aankondigde zijn succesvolle project Bon Iver voorlopig in de ijskast te parkeren. Als hij in de jaren erna gevraagd werd wanneer we eindelijk weer eens nieuw materiaal konden verwachten deelde hij doodleuk mee dat het er misschien wel nooit meer van zou komen. En ergens vond ik dat eigenlijk best een mooi idee, na de absolute perfectie van Bon Iver, Bon Iver uit 2011.

Onbevredigend, dat wel, maar het was tegelijkertijd ondenkbaar dat de eenzame hoogte waarop die plaat zich bevindt nog eens gehaald zou worden… laat staan overtroffen. Want wat kun je nog doen die wanneer je die ultieme breekbare perfectie al in je handen hebt? De ene optie is om het angstvallig in je handen te houden, doodsbang dat je het laat vallen. De andere? Die angst vol in het gezicht uitlachen en al die perfectie in duizenden scherven zelf op de grond kapotsmijten.

Tussen al die scherven mogen we nu de nieuwe Bon Iver bij elkaar rapen. Dat je je daarbij af en toe lelijk snijdt aan bizar gestapelde en vervormde harmonieën en botte beats zou op het eerste gehoor afstotend kunnen werken. Maar het bijzondere talent van Vernon blijkt op 22, A Million zo onverwoestbaar dat je eigenlijk geen moeite hoeft te doen zijn feilloze gevoel voor hemelse melodieën te vinden. Het sleept je mee een nieuwe wereld in, een waarvan je niets wist dat-ie bestond maar waar je na het horen van 22, A Million nooit meer weg wilt. Tekst Mania | Martijn Koetsier

LIVEDATA 23/01/2017 TivoliVredenburg, Utrecht 08/02/2017 Vorst National, Brussel