Dark Night’s Death Metal is een serie stripboeken uit de koker van DC Comics, de uitgeverij van o.a. Batman, Superman en Wonder Woman. Filmcomponist Tyler Bates, voormalig gitarist van Marilyn Manson, maar vooral bekend als soundtrack producer van de John Wyck cyclus en The Guardians of the Galaxy serie heeft het plan opgevat en uitgevoerd om een soundtrack te maken bij de graphic novels.
Daarvoor heeft hij een beroep gedaan op een aantal eigentijdse herrieschoppers waaronder Manchester Orchestra, HEALTH, Mastodon en Chelsea Wolfe. Manchester Orch. draaien we al, vanaf nu staat Miss Wolfe’s Diana ook op de playlist.
Uit elementen als folk, blues, metal en gothic brouwt miss Wolfe een genre dat je heksenrock zou kunnen noemen. In haar wereld winnen de boze stiefmoeders, komen verdwaalde kinderen nooit weerom en breken de glazen muiltjes. Qua sfeer, sound en onderwerpen is Chelsea meer POTR en Aardschok dan PI, maar op zijn tijd een stukje onheilspellende herrie is best welkom toch?
En onheilspellend is Diana zeker. Het nummer klinkt alsof het is opgenomen in de kerkers van een spookkasteel en gemixt in een betonmolen. Tegen dat duistere decor speelt Chelsea de vermoorde onschuld.