David Byrne

David Byrne – Gasoline & Dirty Sheets

David Byrne toonde zich de Julius Caesar van Down The Rabbit Hole. Hij kwam, zag en overwon. Dat een 66 jarige veteraan zijn jongere collega’s even een poepie laat ruiken als het gaat om overtuigend optreden is opmerkelijk. En onverwachts. Hoewel, als je in Byrne‘s verleden duikt ook weer niet helemaal.

Het opvallende is dat Byrne niet eerder met zo’n dynamische, gechoreografeerde show is gekomen. Het repertoire heeft hij al jaren en met de concertfilm Stop Making Sense, die hij maakte met Talking Heads is er ook een precedent. De vraag is dus eigenlijk waarom nu pas? Het antwoord ligt waarschijnlijk besloten in zijn nieuwe album, American Utopia, wederom een conceptplaat –Byrne doet niet aan losse liedjes- en deel van een multi-mediaproject dat als doel heeft mensen te wijzen op de goede dingen des levens.

Byrne‘s nieuwe album is geïnspireerd door Reasons To Be Cheerful een song van Ian Dury, je kent hem van Sex & Drugs & Rock & Roll.  Bij zo’n blijde boodschap past een enerverende show, die iedereen met een warm gevoel naar huis moet laten gaan. Dat is dus goed gelukt.

Een neveneffect van Byrne‘s overrompelend optreden is dat zijn American Utopia album weer in de belangstelling staat. Of eigenlijk nu pas. Het album heeft bij release niet veel aandacht gekregen. Het is alweer het elfde soloalbum van de voormalige Talking Heads leider en hoewel altijd interessant is Byrne‘s recente werk niet altijd relevant.  Dachten we. 

American Utopia is dat dus wel een belangrijk album, zeker in de context van de tour van Byrne en band. Dus gingen we op zoek naar een nummer dat past bij Pinguin. Onze keus viel op track 2, Gasoline & Dirty Sheets, een spannende song met een funky beat, een sterk refrein en mooie mysterieuze achtergrondzang. 

Het is even wennen, de metamorfose van David Byrne van neurotische onheilsbode, die ons waarschuwde voor Psychokillers, Roads to Nowhere en Life During Wartime naar positivo eerste klasse en we willen ook niet uitsluiten dat er enige ironie in het spel is, die mogelijk in een vervolg aan de oppervlakte komt, maar ook dan is de oude Talking Head anno 2018 weer net zo relevant als in 1978. En net zo goed.

LIVEDATUM 04/11 AFAS Live, Amsterdam