STEM HIER OP DE NIEUWE GRAADMETER!
The National is een geval apart. De band uit Brooklyn debuteert in 2001 heel veelbelovend en presteert per plaat beter. Na album twee kunnen ze hun baan opzeggen en fulltime muziek gaan maken. Het zal echter nog even duren voordat er echt sprake is van een doorbraak.
Recensenten komen superlatieven tekort, de nieuwe singles worden miljoenen keren aangeklikt op de streamingsdiensten en de clips trekken heel veel bekijks op YouTube. Ter illustratie van de populariteit van de New Yorkers momenteel in ons land, The National stond vorige week tweemaal in een uitverkochte AFAS Live en Day I Die kwam daar erg goed uit de verf.
Op zich is dit allemaal best bijzonder, want er zijn niet veel bands met zo’n carrièreverloop, maar wat The National echt tot een geval apart maakt, is dat de band dit eclatante succes heeft bereikt met wat je toch wel stemmige muziek mag noemen. Ook de single, Day I Die (de titel alleen al) is absoluut ongeschikt voor feesten en partijen. De meeste acts die in de AFAS Live staan bieden wel wat luchtiger vermaak dan de band van de gebroeders Dessner, Devendorff en Matt Berninger. En hebben vaak een kortere adem.