Als je goed luisterde hoorde je dat op De Koek, de eerste plaat van Eefje de Visser uit 2011, het subtiele gebruik van elektronica al aanwezig was. Bij liedjes als Hartslag en Afdwaald lag het er zelfs dik bovenop, maar de liedjes zaten nog verstopt tussen de voornamelijk akoestische luisterliedjes.
In de acht jaar die daarop volgden hoorden we Eefje op verschillende platen steeds meer een elektronisch geluid ontwikkelen. Op haar nieuwe plaat Bitterzoet heeft dit zich gevormd toch een prachtig warm modern geluid waarin ze zich helemaal op haar plek lijkt te voelen.
Als ik de nieuwe plaat beluister trekt er een storm over ons land, de regen slaat tegen de ramen. Ik neem even lekker de tijd om de muziek tot me door te laten dringen. In mijn achterhoofd heb ik het prachtige optreden dat Eefje eerder dit jaar gaf op Noorderslag. We werden ondergedompeld in een subtiel opgebouwde show waarbij de nieuwe nummers ondersteund werden door mooi gedempt licht en een opvallende choreografie van Eefje en haar achtergrondzangeressen. Alles klopte en verschillende media bestempelden het optreden als een doorbraak en absoluut het mooiste van de avond.
Bitterzoet klinkt sfeervol, dromerig, volwassen en bedwelmend, zelf noemt ze het zwoel en airy. Het tempo ligt laag en de nummers worden vaak rustig opgebouwd met zoemende synthesizers, rhodes pianopartijen en passende beats én er is veel aandacht voor de prachtige ondersteunende zangpartijen op de achtergrond. Samen met haar vriend Pieterjan Coppejans heeft ze de plaat thuis in Gent geproduceerd. Vier jaar hebben ze er over gedaan en dat is te horen. Nog steeds zijn er de mooie wendingen in de melodieën en is er die licht hese stem, maar dit alles wordt gevat in een spannend grotestadsgeluid dat internationaal klinkt.
Tekstueel houdt ze het open, er is veel ruimte voor eigen interpretatie. Op eerdere platen stopte ze de liedjes vol met tekstuele spitsvondigheden, nu gaat er een serene rust vanuit. Persoonlijke belevenissen beschrijft ze filmisch en soms surrealistisch. In een interview eerder dit jaar zegt ze hierover “het is als een boek met minder woorden, maar met meer essentie”. Uitgangspunt in veel teksten is de liefde, de relatie met haar partner.
Ik zag je in m’n droom/ik zag schimmen van ons/Ik wilde naar jou/jij wilde naar mij.
Uit het nummer Kom Op is de tekst nog vrij direct en dat geldt ook voor de beschrijvingen in het titelnummer Bitterzoet:
Stop/We parkeren aan de rand van de stad/Ik check in en laat m’n jas in het hotel/Onze stappen klinken luid in de hal/In de lift kijken we samen in de spiegel/We zijn boven voor het vallen van de avond/Door het raam zien we de rood doorlopen hemel al vervagen.
Maar verderop in het refrein dan toch:
Zie je niet misschien?/Je weet toch zeker dat die bubbel bijna barst dan?/Zie je niet, je verblindt me/Het tegenlicht blijft, het blijft/Verblind me, het tegenlicht blijft, het blijft.
En zo blijft Eefje de Visser ook op deze plaat intiem en dicht bij zichzelf. Haar kenmerkende poëtische teksten worden ditmaal gedragen door een spannend en groots modern geluid dat ze live prachtig weet over te brengen maar waarin ik me op deze stormachtige zondagavond ook heerlijk kan verliezen.
Door: Jan Berends
Eefje de Visser gaat op een grote tournee. Zie hier alle livedata.