En toen was er plotseling een nieuw album van Nick Cave. Hij maakte het album samen met Warren Ellis, zijn rechterhand uit The Bad Seeds. CARNAGE is half improviserend opgenomen, en dat hoor je. Niet aan onaffe of richtingloze nummers, maar aan de spontaniteit en oneffenheid van de tracks. Er is weinig weggepoetst of gladgemaakt.
Er staan 8 songs op CARNAGE. Onze (voorlopige) voorkeur gaat uit naar het beschouwende Balcony Man. Was Nick Cave vroeger op zijn best als hij zich boos maakte en zijn Bad Seeds opzweepte tot bijna kakofonische uitbarstingen, tegenwoordig schittert hij als crooner, als indie-equivalent van Frank Sinatra. Of Fred Astaire wiens naam hij noemt in Balcony Man. Verder horen we een treurende piano, een Cohen-esque vrouwenkoor en half verborgen violen. Met minimale middelen weten Cage en Ellis een maximaal effect te sorteren.