Zou Pale Blue Eyes vernoemd zijn naar de klassieker van The Velvet Underground? De vraag stellen, is ’em beantwoorden. Pale Blue Eyes is voor ons een nog vrij nieuwe band. Vorig jaar kwam het trio uit Devon en Sheffield met een debuutalbum en draaiden we de spacende single Dr. Pong. In weinig lijkt PBE op The Velvet Underground, ook niet op het aanstaande tweede album This House dat op 1 september uitkomt.
De band maakt melancholische indie met veel aandacht voor psychedelische tunes en synths met een lekkere groovy gitaar en sixties zang zoals op IJsbreker Hang Out. Wij krijgen van de nieuwe single een Django Django gevoel. Die melancholie is niet zo vreemd als je weet dat het debuutalbum handelt over de dood van de vader van Matt Board’s, de zanger/gitarist van de band. Het nieuwe, tweede album is dan weer gemaakt in de nasleep van zijn moeders overlijden in hun eigen teruggetrokken home studio. Gelukkig weet Matt daar met zijn vrouw Lucy (drums, synths) het verdriet om te zetten in creativiteit. Samen met bandlid, bassist Aubrey Simpson en mixer Dead Honer van The Moonlandingz (werkte al met Róisín Murphy, Jane Weaver en The Human League) is een boeiende, sterke sound neergezet waar we veel van verwachten.