The Soft Moon – Criminal (Secret Bones/Konkurrent)
Luis Vasquez, die in zijn eentje The Soft Moon vormt, gaat op zijn vierde plaat de strijd aan met zijn demonen. Daarom is Criminal gevuld met agressiever werk dan we van hem gewend zijn. Ook met sterkere vocalen, want hij laat nu pas voor het eerst het achterste van zijn tong zien. Letterlijk dus.
De Amerikaanse postpunker resideert (tijdelijk) in Berlijn en de stad die nooit vies is geweest van obscure elektronica laat duidelijk zijn sporen na. Vasquez klinkt in elk geval geïnspireerder dan ooit en legt alle kaarten op tafel. Hij is al jarenlang met zichzelf in gevecht. “I’ve been spending the last eight years trying to heal myself, and it hasn’t been working, so Criminal is kind of an act of desperation”, liet hij zich recentelijk ontvallen. Zoals we weten groeien de mooiste bloemen nog altijd op de mestvaalt en dat is nu ook weer het geval. Vasquez excelleert.
Zonder gêne is hij opener dan ooit. “I’ve cried so long, it kills. I can’t break the fall. Stuck inside of me, there’s no way out”, zingt hij, vervormd, in It Kills.
Een nummer waarin overduidelijk sporen van Nine Inch Nails en Front 242 zijn terug te horen. Hetzelfde geldt voor The Pain, dat industrial koppelt aan dance en menig dansvloer gaat vullen. Daar waar fans van The Cure, Joy Division en Bauhaus in de buurt zijn. Die gaan zonder twijfel ook los op het knallende Like A Father, als hij zijn vader, die hij nooit gekend heeft, ervan langs geeft. Pieter Visscher
LIVEDATUM 17/02 Botanique, Brussel