Cowboyy – Plastic

Cowboyy kreeg vorig jaar een vinkje achter hun naam als band om in de gaten te houden. Aanleiding was debuutsingle Gmaps, een kort en kordaat gitaarliedje dat deed denken aan de springerige new wave van bands als The Feelies en (vroege) Talking Heads. Nu is Cowboyy terug met een nieuwe toptrack, Plastic.

Cowboyy frontman Stanley Powell zingt niet, maar declameert zijn teksten. Die post-punk-praatzang stijl is inmiddels een beetje sleets, maar niet zoals Powell het doet. Die is bijzonder goed van tongriem gesneden. Daarnaast spuit hij zijn teksten met de snelheid van een Aalsmeerder veilingmeester.

Maar wat de band uit het Britse Portsmouth echt bijzonder maakt is het virtuoze gitaarwerk van Kai Smith. Smith is misschien wel de beste Britse gitarist sinds Johnny Marr.  We hopen Cowboyy heel snel op een NL podium te zien, bijvoorbeeld op dat van London Calling.

Cowboyy – Gmaps

Die praat-zang stijl waarmee bands als Dry Cleaning, Yard Act en Fontaines DC furore maakten, kennen we nu wel. Je moet van goede huize komen om daar nog iets interessants mee te doen. Enter Cowboyy!

Wat het debuterende kwartet uit Zuid Engeland doet, is niet zo zeer nieuw, maar anders genoeg om positief op te vallen. De woordvoerder van het stel steekt zijn verhaal af in een moordend tempo. Hij is net zo rap van tong als een veilingmeester in Storage Wars. Ondertussen maakt de band er een vrolijk zooitje van met countrygitaren, math-rockovergangen en punkakkoorden. Na 2 minuten Gmaps alweer voorbij en ben je verkocht.