Ten tijde van crises viert punk hoogtij. Zo was het en zo is het nog steeds. Alleen is punk anno nu wel wat meer dan een ongeleide woedeuitbarsting van een stel ongeschoolde schoffies met gitaren. Punk is er nu in alle soorten en maten, van poëtisch aangelegde postpunkbands via punkgroepen met jazzinvloeden tot en met de nieuwste trend, een subgenre dat we voorlopig moshpop of popcore hebben gedoopt; hardcore bands die (ook) muziek uitbrengen die je met enige fantasie radiovriendelijk zou kunnen noemen. In ieder geval Pinguin Radio vriendelijk. In die laatste categorie vallen bands als Scowl dat onlangs IJsbreker scoorde met Psychic Dance Routine en ook Destroy Boys dat leven in de brouwerij brengt met Beg For The Torture.
Destroy Boys heeft zich altijd al aan de poppy kant van de hardcore punkscene opgehouden. Met drie albums op hun conto en ruim een miljoen Spotify luisteraars per maand zou je het trio zelfs als pioniers van het moshpop genre kunnen zien. Destroy Boys is een trio, bestaande uit two California girls en een boy. Hun grootse succes to noch toe heeft de veelzeggende titel, ‘I Threw Glass at My Friend’s Eyes and Now I’m On Probation’.
Een deel van ons luisterpubliek zal opgelucht adem halen bij de wetenschap dat Beg For The Torture maar anderhalve minuut duurt. Tussen start en finish wordt echter meer energie opgewekt dan op het complete oeuvre van The National en Bon Iver tezamen.