Tag: Etta Marcus

Met de nieuwe single van Etta Marcus begeven we ons een beetje op een hellend vlak.

Teenage Messiah is namelijk een powerballad en dat is een genre dat we graag aan anderen overlaten. Maar Etta is wel de zangeres van door Pinguins getroetelde schijven als Theatre en het recente Girls Are God’s Machines. Er zitten gelukkig genoeg weerhaakjes in de productie van Teenage Messiah die airplay op Sky Radio c.s. in de weg staan. Die onregelmatigheden hebben de vorm van door Etta geslaakte kreten en een sterk vervormde gitaarsolo. Ook de songtitel is niet echt geschikt voor de massa. Zeker niet sinds de recente moordpartij in de V.S. Al met al vestigt miss Marcus zich met deze single als diva in spe en bevestigt ze het eerder geuite vermoeden een van de beste zangeressen van haar generatie te zijn.

Etta Marcus zou je nog kunnen kennen van Theatre (2023) dat in de Graadmeter heeft gestaan of van het iets oudere Ghost (2022).

Etta’s handelsmerk is dat ze geen handelsmerk heeft, geen specifieke stijl. Dat komt niet omdat ze niet kan kiezen, maar omdat ze niet wil kiezen. Ze wil gaan daar waar haar songs haar leiden. Om die reden heeft ze waarschijnlijk ook haar jazzopleiding niet afgemaakt. Op nieuwe single Girls Are God’s Machines klinkt de 24 jarige zangeres uit London een beetje als een boze Blondie. Haar feministische strijdlied komt later dit jaar op een nieuwe EP die ze Devour heeft gedoopt.

Het beste wat Etta Marcus waarschijnlijk is overkomen is dat ze van de jazzacademie is afgekickt. De baas van het Trinity Conservatorium in Londen vond haar daar niet op haar plaats.

Hij had gelijk, eindeloos toonladders instuderen was niets voor Etta en er is ook nog zoveel meer tussen hemel en aarde dan jazz. Over Etta’s muzikaliteit bestaat geen twijfel. Het dikke dozijn songs dat ze heeft uitgebracht is divers en van hoge kwaliteit. Misschien herinner je je het prettig springerige Crown nog, een nummer dat we een jaar geleden regelmatig voorbij lieten komen. Nu is er Theatre, een powerballad met een sterke opbouw die aan kracht wint door een sobere productie die Etta alle ruimte laat om vocaal te schitteren.

Vijf nummers duurde het voordat er een major label bij Etta Marcus op de stoep stond met een aanbieding die zijn niet heeft geweigerd. Vaak gaat een deal met een grote platenmaatschappij ten koste van de authenticiteit van een artiest, er moeten platen worden verkocht, maar in geval van de pas 21 jarige singer-songwriter uit Londen lijkt er eerder sprake van het omgekeerde.

Crown is Etta’s korzeligste nummer tot nu toe. Waar haar in eigen beheer uitgebrachte songs zijn sierlijk en romantisch zijn, is Crown is prettig nerveus en ongekuist. We treffen Miss Marcus op Crown in een wraakzuchtige bui. Haar is onrecht aangedaan en het ligt niet in haar aard om zielig in een hoekje te gaan zitten huilen. Integendeel! ‘I Won’t Stop Tryna Break Your Crown, I Will Catch You Out And Tear You Down’. Veelbelovend.