Tag: Fleur

Fleur – Fille Sauvage

Bij de vorige single van Fleur constateerden we al een omslag, van fluistermeisje naar rockchick. Die ontwikkeling wordt op haar nieuwe album doorgezet.

De voertaal is en blijft Frans, maar de muzikale stijl is Angelsaksisch. File Sauvage (wilde meid) is het titelnummer van disque numero trois van Floor ‘Fleur‘ Henkelman. Werkte Fleur op haar vorige albums met leden van The Kik, meesters in de pastiche, haar nieuwe album maakte ze met Mark Ten Hoor die componeerde en produceerde. Mark uit Meppel heeft een punkverleden en dat hoor je, maar zijn muzikale hart ligt in de sixties en dat hoor je nog veel meer. Samen hebben Fleur en Mark een sterk album gemaakt waarvan het titelnummer een uitstekend uithangbord is.

Fleur – Nous Continuerons a Marcher Ensemble

Fleur de diva van de polder Yé Yé meldt zich weer. Haar nieuwe single is weliswaar Franstalig, en de sound weer vertrouwd sixties.

Dit keer put Fleur echter niet uit het songbook van monsieur Gainsbourg, maar uit dat van Lennon & McCartney. De gitaarriff van Nous Continuerons a Marcher Ensemble is naaste familie van die van Daytripper van The Beatles. Met zijn gepeperde gitaarsolo voelt Nous Continuerons a Marcher Ensemble ook wat pittiger dan oudere chansons van Fleur en dat kan ze hebben. Magnefique!

Fleur – Le Capharnaüm

Om met de songtitel te beginnen, Capharnaüm was een Hebreeuwse nederzetting waar Jezus nog een tijd zou hebben gewoond. Om de een of andere reden heeft Le Capharnaüm in het Frans de bijbetekenis van chaos, zooitje gekregen. O.a. een restauranthouder in Bordeaux en een antiquair nabij Saint-Gervais vonden Capharnaüm wel een leuke naam voor hun nering. 

Lang verhaal kort; to de tekst van de nieuwe single van Fleur online komt hebben we geen idee waarover ze zingt. En misschien zelfs dan nog niet. Wat we wel weten is dat Fleur in haar element is in dit heerlijke neo-retro chansonneke waarin een swinging hammondorgel net niet de show steelt. Achter de schermen zijn heren van The Kick actief die hebben de diva in spe ‘une son des années soixante’ meegeven die bijna nog authentieker klinkt dan de oorspronkelijke Yé Yé sound. Chapeau!

Fleur – La Tribu Des Trompettes

Fleur is de nom de plume van Floor Elman. Fleur maakt Franstalige popmuziek in een stijl die in de popencyclopedie staat vermeld onder de Y van Yé Yé.

De naam is een verfransing van Yeah, het woord dat The Beatles zo’n zevenentwintig keer zingen in She Loves You. Yé Yé stamt dus uit de jaren zestig. De naïeve stijl werd meestal, maar niet exclusief beoefend door meisjes. Yé Yé was consumptiepop bij uitstek, maar heeft de tand des tijds wonderwel doorstaan. Bekende namen in het genre zijn Francoise Hardy, France Gall en Jacqueline Taïeb. De roemruchte Serge Gainsbourg was een van de belangrijkste leveranciers van liedjes.

Fleur heeft haar debuutalbum gemaakt met Dave von Raven en Arjen Spies van The Kik, twee heren die zijn gespecialiseerd in jaren zestig muziek, met name de (zo goed als) drugs-loze periode van voor 1966. Fleur‘s songs klinken tres authentiek, maar zijn zeker geen pastiches, laat staan parodieën. De nummers getuigen van liefde voor muziek en de periode, die zich in geval van onze favoriet La Tribu Des Trompettes ook niet beperkt tot Frankrijk.  Je hoort ook de invloed van Joe Meek, een Britse producer die al vroeg in de jaren zestig in de weer was met elektronische instrumenten. De venijnige gitaarsolo in La Tribu Des Trompettes is weer van alle tijden.  

Retro heeft zelden zo tijdloos geklonken.