Vandenberg’s MoonKings – Rugged And Unplugged (Mascot Records)

Vandenberg's MoonkingsWanneer je hard aan het werk bent is het soms wel fijn om even een pauze te nemen en als tussendoortje een breaker, yoghurt uit een knijpzakje, te consumeren. Hoe gek het ook klinkt, het nieuwe album van Vandenberg’s MoonKings voelt als hun breaker. Op ‘Rugged And Unplugged’ is Ad Vandenberg even helemaal klaar met het harde rockwerk en de grote orkestrale arrangementen. Samen met zanger Jan Hoving trekt hij zich terug in zijn thuisstudio en in Hoving’s boerderij. Op deze locaties nemen ze, naast de klassieker Burning Heart, akoestische versies op van een aantal nummers van de twee MoonKings albums.

De bedoeling van ‘Rugged And Unplugged’ is om alle nummers zodanig uit te kleden dat alleen een gitaar en zang overblijven. Zo gezegd, zo gedaan. Alleen op Out Of Reach zijn de basgitaar, drums en violen ook uitgenodigd terwijl op Walk Away een shaker en tamboerijn te horen zijn. En eigenlijk is hiermee het meeste over de uitvoeringen op deze plaat al wel gezegd. Naast het weghalen van de meeste arrangementen hebben Vandenberg en Hoving zichzelf niet uitgedaagd met het heruitvinden van deze ‘kale’ nummers. Er wordt steeds erg braaf en netjes vastgehouden aan het origineel. Dit hoeft natuurlijk helemaal niet zo erg te zijn, maar het besef dat de tracklist van ‘Rugged And Unplugged’ vrijwel geheel bestaat uit nummers die op de vorige albums al semi-akoestisch waren trekt de toegevoegde waarde van deze plaat in twijfel. Op One Step Behind na was elk nummer al gebaseerd op een akoestisch gitaartokkeltje. Deze composities hoor je ook nu in dezelfde vorm weer terug en dit versterkt toch een beetje het gevoel dat dit album weinig spannends te bieden heeft. Het was voor de luisteraar misschien interessanter geweest als een paar van deze nummers een creatieve draai hadden meegekregen. Of nog beter, ik was benieuwd geweest naar hoe de volledig elektrische hardrock nummers hadden geklonken als ‘gestripte’ versie. Maar met het oog op het akoestische gedeelte van hun liveshows, waar ook het idee voor dit album uit is ontstaan, kiezen Vandenberg en Hoving voor de veilige en wellicht makkelijke optie om de uitvoeringen zo simpel en klein mogelijk te houden.

Dit zorgt er echter niet voor dat Hoving zijn zangstijl aanpast. Vanaf het eerste nummer What Doesn’t Kill You schreeuwt hij al de longen uit zijn lijf alsof de volledige band nog meespeelt. Deze rock-n-roll manier van zingen past natuurlijk goed bij Vandenberg’s repertoire, maar juist bij deze uitgeklede versies is het contrast tussen het rustige gitaarspel en de recht-door-zee zang soms groot. Blijkbaar is ‘maximaal rock-n-roll’ de enige stand waarin Hoving opereert. Dat gaat ten koste van de gevoeligheid, maar de overtuiging staat als een huis. Overtuigend is ook het gitaarspel van Vandenberg. Hij bewijst dat nummers als Sailing Ships en Burning Heart zelfs met één gitaar nog steeds indrukwekkend klinken. Met een mooi helder geluid zijn alle gitaarpartijen zeer aangenaam om naar te luisteren waardoor de gitaarsolo’s, die veelal zijn weggelaten, niet worden gemist. Vandenberg sluit het album zelf af met een nieuw instrumentaal nummer, Sundown. Op een vroege zomeravond zat hij een beetje te pingelen op zijn gitaar toen deze mooie melodie tevoorschijn kwam. Met een lengte van anderhalve minuut en voorafgegaan door zeven andere akoestische nummers ben ik wel geneigd mezelf af te vragen wat dit korte gitaarstukje dan nog toe te voegen heeft. Maar eigenlijk past dit nummer hier uitstekend. Na een zware werkdag, terwijl de zon onder gaat, is Sundown het ideale tussendoortje om mee tot rust te komen.

Dat is waar ‘Rugged And Unplugged’ steeds weer op terugvalt. Het is rugged en unplugged… maar meer ook niet. Het voelt misschien een beetje als een verzameling bonustracks waarvan een op zichzelf staande cd is gemaakt. Een rustmoment voor de fans en de band tussen de echte studioalbums door… een tussendoortje dus. En zoals een breaker energie geeft aan harde werkers om verder te kunnen gaan, geeft dit tussendoortje hopelijk energie aan Vandenberg’s MoonKings om door te blijven gaan met rocken. Tekst Blues Magazine.nl | Jurgen Bakker

LIVEDATA
16 november De Pul, Uden
23 november Metropool, Hengelo
24 november
Iduna, Drachten
07 december
P3, Purmerend
08 december Gebouw-T, Bergen Op Zoom
13 december
Luxor Live, Arnhem
14 december
Biebob, Vosselaar (BE)
21 december
Fluor, Amersfoort
05 januari Grenswerk, Venlo

 

Live Foto Review: Judy Blank @ Podium Victorie, Alkmaar

Live Foto Review: Judy Blank @ Podium Victorie, Alkmaar
02 november 2018
Foto’s Patrick Daniel

Met een koffer vol nieuwe liedjes over klein geluk, Louisiana en je draai proberen te vinden in de wereld is Judy Blank terug op de podia.
Judy Blank haar debuutalbum ‘When The Storm Hits’, die in 2014 uitkwam, kreeg een viersterrenrecensie in OOR. Kleurrijk ingevulde pianonummers, sterke melodieën en een krachtig, authentiek stemgeluid. Ze speelde op North Sea Jazz, Lowlands en Pinkpop, en reisde het land door met haar eerste clubtour. Begin dit jaar kwam haar nieuwe single ‘Mary Jane’ uit, en september 2018 is het nieuwe album ‘Morning Sun’ uitgekomen.

Lees hier ons interview met Judy Blank & JW Roy.

LIVEDATA
09/11 Xinix, Nieuwendijk
16/11 Iduna, Drachtern (met JW Roy)
23/11 Effenaar, Eindhoven (met JW Roy)

Judy Blank Judy Blank Judy Blank Judy Blank Judy Blank Judy Blank