Drie dingen die je niet vaak hoort op Pinguin Radio: Zwarte acts, familiebands en zanggroepen. Infinity Song is alle drie.
Abraham, Angel, Israel en Momo Boyd (en nog vijf andere broers en zussen) komen oorspronkelijk uit Detroit. Hun waarschijnlijk nogal ambitieuze ouders verhuisden met de hele clan naar NYC in de hoop en verwachting daar een platencontract in de wacht te kunnen slepen. Na 12 jaar zingen in parken en op andere publieke plekken verscheen Jay Z ten tonele en werd de droom eindelijk werkelijkheid. De rapper bood de Boyds een platendeal aan en garandeerde ze de volledige artistiek vrijheid. In 2020 verscheen het debuutalbum van Infinity Song en vorige week de langverwachte opvolger, Metamorphosis.
Vanwege de connectie met Jay Z en hun Afro-Amerikaanse achtergrond zou je misschien denken dat Inifinity Song van de hip hop en/of r&b is. Maar dat is niet het geval. Bij de Boydjes geen beats uit een doosje, maar ‘echte’ instrumenten. Geen raps, maar zang, samenzang vooral. Het gros van de songs op Metamorphosis zal de door de meeste Pinguin-luisteraars worden afgedaan als softe shit. Maar zelfs de meest verstokte indie-fan zal onder de indruk raken van de muzikaliteit van de familie Boyd. En. Er staat (minstens) één nummer op het nieuwe album dat prima pas binnen ons muziekbeeld, het met piano en gitaren aangeklede, vrij freaky maar serieus goede Comedy.