Is het soul? Jazz? Psychdelica? Dream pop? Het valt niet mee om een duidelijk labeltje te plakken op deze bedwelmende tweede plaat van de uit Los Angeles afkomstige Kadhja Bonet, die Childqueen bijna volledig in haar eentje opnam.
Klassiek geschoold is ze, dat hoor je er vanaf. The Visitor, haar debuut uit 2016, kreeg lovende recensies, maar werd hier nog niet door veel mensen opgemerkt. Dat gaat zeker veranderen, want Childqueen is niet alleen opvallende, maar ook erg goede plaat, waarna Bonet werkte in studio’s en hotelkamers in diverse Europese steden, waaronder Amsterdam waar ze vorig jaar al te zien was in de Sugar Factory.
Hoewel ze soms gebruik maakt van vette bassen is Childqueen geen uitbundige plaat. Eerder een betoverende. Bonet roept net zo makkelijke klassieke orkestrale soulplaten uit de jaren zeventig in herinnering, als het meer recente chillwavegenre. Hoewel er in de muziek van alles gebeurt en er telkens nieuwe dingen opvallen, klinkt het album zeker niet ontoegankelijk, wat wellicht is te danken aan haar prachtige stem.
Met recht een Luistertrip. Op basis van deze sterke en zeer bijzondere plaat verwachten we in de toekomst bovendien nog veel meer grootse dingen van deze eigenzinnige muzikante. Tekst Mania | Marco van Ravenhorst