Mijlpaal voor de band, want de dubbelaar Live In Buenos Aires betekent de eerste keer dat Coldplay een concert in zijn geheel uitbrengt. In november 2017 vond het optreden in de Argentijnse hoofdstad plaats, in het Estadio Ciudad de La Plata. Een geliefde locatie voor de groten der aarde, met zijn capaciteit van zo’n 50.000 toeschouwers. Zo gaven ook onder meer The Rolling Stones, Paul McCartney, Depeche Mode, U2, Metallica en Pearl Jam er acte de présence.
Coldplay speelt een staalkaart uit haar oeuvre, dat nogal wat stadionfähige nummers blijkt te bevatten. Chris Martin en consorten hebben het Grote Gebaar dan ook nooit geschuwd. Soms dreigt dat wat uit de hand te lopen, wanneer Paradise uitmondt in een danceversie, compleet met autotune. Dan wordt zelfs het uitzinnige publiek in het stadion overschreeuwd. Toch, het werkt, omdat het aanstekelijk is, opzwepend en smaakvol wordt toegepast. Met het kleine liedje Always In My Head, dat compositorisch niet tot het belangrijkste behoort wat Coldplay op plaat heeft gezet, wordt de massa weer tot rust gebracht. Maar dat grote gebaar van de heren pakt wel vaker aardig uit, zo krijgt God Put A Smile Upon Your Face een stampvoetende, licht versnelde aanpak, die ook wonderwel goed uit de verf komt. Tussen de nummers door bedient Martin zijn gehoor van Spaanse teksten, roemt hij de dames en is dirigent van een massaal olé, olé, olé, terwijl ook de oh, oh, ohs niet van de lucht zijn, al heeft de band die zelf in haar songs geschreven.
Zo nu en dan worden de Britten wel héél erg overschreeuwd door de massa en had daar productietechnisch nog wel wat aan geschaafd kunnen worden. Rik Simpson zat al zes platen van Coldplay achter de knoppen en laat de muziek zo nu en dan verzuipen in het kabaal van de dolgelukkige Argentijnen. Een haastklus kan niet worden uitgesloten, hoewel de aanwezige Argentijnen daar vast schijt aan zullen hebben wanneer ze zichzelf zo luid en duidelijk terughoren. Pieter Visscher