Mei Semones – Animaru

Mei Semones is en blijft een vreemde eend in de indie-bijt, maar dat zijn vaak juist de meest bijzondere zo niet de beste artiesten.

De Japans- Amerikaanse zangeres-gitariste fuseert jazz en folk tot een eigen  genre (J-indiepop?). Er zijn wel verwante artiesten, maar niemand die zo klinkt als Mei Semones met haar wendbare liedjes, virtuoze gitaarspel en levendige begeleiding van bas, drums en violen. En ze kan nog zingen ook! Animaru, Japans voor dier is het titelnummer van Mei’s debuutalbum. Jammer dat ze vooralsnog alleen in de V.S. optreed, maar gelukkig hebben we Youtube nog.

Mei Semones – I can do what I want

Niet dat je nooit eerder zoiets gehoord hebt als I can do what I want van Mei Semones, maar i.i.g. niet bij ons. Gezongen fusion is, zeg maar niet ons ding.

Toch zijn we gevallen voor de jongste single van de muzikale omnivoor uit Brooklyn, NY.  Omdat het anders is dan we gewend zijn. Omdat I can do what I want is een zeer intrigerend nummer is en uiteindelijk omdat het goed en bijzonder is wat Mei maakt. De Japans-Amerikaanse zangeres, componiste en (akoestische) gitarist brengt al vanaf 2020 muziek uit. In totaal zijn er 26 tracks beschikbaar. Het ene nummer is wat jazzier dan het andere, soms speelt ze bossa nova dan zingt ze weer in het Japans, maar alles draagt haar stempel en is ondanks de geëtaleerde virtuositeit van alle muzikanten toch meer indie dan jazz jazz. Waar dat precies aan ligt? Moeilijk uit te leggen, maar zowel Lowlands als North Sea Jazz hebben een hele goede aan Mei Semones.