Rapture is het zesde album van Sven Hammond en zijn vier kompanen, gestaag bouwend aan hun repertoire. Zij blijven zich ontwikkelen en vernieuwen en komen uitermate sterk voor de dag met dit gevarieerde album waar werkelijk geen zwak nummer op staat. Of het nu een een ballad, een funky soultrack of een rocknummer (om de ritmische bluesy tunes maar niet te vergeten) is, alles ijzersterk geproduceerd en gebracht door fantastisch goed musicerende muzikanten met daarbij dat heerlijk ronkende, rollende, grommende, stomende maar voor alles bedwelmende orgelgeluid van Figees Hammond.
Kan ook haast niet anders; de meerderheid van de band speelt al meer dan tien jaar samen. Je zou denken dat dit genre al helemaal uitgemolken is, maar fantastisch hoe deze band met het tegendeel op de proppen komt. Nitty Gritty Dirty Soul for your ears and body… Tekst Mania | Paul Maas
50 jaar geleden debuteerde The Velvet Underground met The Velvet Underground & Nico, een van de meest invloedrijke albums uit de rockgeschiedenis. Deze plaat gaat dit najaar op tour en zal negen grote podia door het hele land aandoen.
Tijdens deze tour zal het album integraal worden gespeeld door een all-star gelegenheidsformatie bestaande uit: Carol van Dyk (Bettie Serveert) Maurits Westerik (Bewilder) Henk Koorn (Hallo Venray) Jerry Hormone The Tambles
Ten tijde van de release was het album maar weinig succesvol, maar groeide toch uit tot een van de meest invloedrijke rockalbums aller tijden, met de iconische bananenhoes van Warhol en elf tracks waarbij rock-’n-roll en avant-garde elkaar afwisselden.
Het is een plaat die met haar rauwe, unieke sound het verloop van de muziekgeschiedenis veranderde en artiesten uit diverse generaties (nog steeds!) inspireerde, zoals David Bowie, The Kinks, The Rolling Stones, Joy Division en Sonic Youth. Het is het vinyl-album dat de meeste muziekliefhebbers kapot gedraaid en verfomfaaid in hun platencollectie hebben staan. Met deze tour vieren we The Velvet Underground & Nico!
Soul- en rocksensatie Sven Hammond brengt vandaag – 22 september – een nieuw album uit. Rapture is het vijfde studioalbum van een van Nederlands populairste live-acts.
Dit jaar bestaat de band 11 jaar en die ervaring hoor je aan alle kanten op Rapture! De nieuwe plaat werd door de band zelf geschreven, opgenomen en geproduceerd, bevat veel one-takes, improvisaties en invloeden van soul, rock-‘n-roll en lekkere rhythm & blues. Verder staan er features op het album met onder anderen Kris Berry, de jazzzangeres met Caraïbische roots.
Nieuwe album Rapture winnen?
Mail ons de voor- en achternaam van Hammondorgelvirtuoos Sven. Mail je antwoord naar prijsvraag@pinguinradio.com en dan sta jij straks uit volle borst mee te zingen bij de aankomende clubtour van Sven Hammond.
De Haarlemse singer-songwriter LAKSHMI omschrijft haar muziek als dark electronic pop: een mix van poëtische teksten en donkere violen en synths. In december 2014 stond zij in de finale van de Grote Prijs van en ze was te zien in het tv-programma De Beste Singer-Songwriter.
In maart 2016 verscheen haar debuut-EP Come Sin With Me gevolgd door haar tweede EP Sinister. In dat jaar wordt zij ook uitgeroepen tot 3FM Serious Talent. Ook was ze samen met haar band te gast bij De Wereld Draait Door. In maart van dit jaar verscheen haar, naar zichzelf vernoemde, debuutalbum.
Ze is een frêle, meisjesachtige verschijning. Maar vergis je niet: deze volbloed zangeres – voluit Lakshmi Swami Persaud geheten – is een pittige jonge vrouw die precies weet wat ze wil. Vernoemd naar de godin van de liefde, bezingt ze op dit debuutalbum de liefde in al haar vormen. Prachtige, persoonlijke verhalen – verpakt in die atmosferische dark electronic pop-klanken: denk aan een driehoeksverhouding tussen Lana Del Rey, Warhaus en Massive Attack…!
LAKSHMI LIVEDATA14/10 Victorie, Alkmaar* 19/10Hedon, Zwolle20/10 Burgerweeshuis, Deventer* 21/10 Doornroosje, Nijmegen* 27/10Patronaat, Haarlem*02/11 Mezz, Breda* 03/11 Neushoorn, Leeuwarden* 05/11 De Helling, Utrecht* 10/11 Metropool, Hengelo*23/11Paard, Den Haag*24/11 Gigant, Apeldoorn* 25/11 De Meester, Almere* 26/01 Cultura, Ede
Deze 4 übercoole Britten van Black Honey hebben nog geen album uit, maar alle singles en EP’s die ze tot nog toe de wereld inslingerden zijn allemaal raak. Bundel ze tot album en je hebt gelijk een greatest hits album zonder vullers te pakken.
Super aanstekelijke indiepop dus want uit dat vaatje wordt getapt. Elk nummer heeft een geweldige hook die zich tussen je oren nestelt om daar de rest van de dag te blijven zitten en dat is geen straf. Catchy singles als Hello Today, All My Pride en Somebody Better konden ook in ons land rekenen op veel radio en blog support. Live weet de band ook van wanten en met een charistmatische frontvrouwis de band verzekerd van een in het oog springend boegbeeld.
Black Honey wordt beschouwd als één van de grote beloftes van het moment. Dat is ook Royal Blood niet ontgaan en daarom hebben ze hen uitgenodigd als support tijdens hun UK tour in november. Dat is een prachtige mijlpaal voor de groep die intussen te boek staat als absolute must-see act.
We zien haar nog zo het podium betreden van het Workers Podium op het Rotterdamse Metropolis Festival in het Zuiderpark. Het is een warme zondag in juli 2015. Een mooi jong blond meisje, hippe kleding, kauwgom kauwend en een uitdagende, licht arrogante blik. Terwijl zij haar elektrische gitaar omhangt kijkt ze het publiek aan dat ze begroet met “Hello honeys“. Izzy B Philips heet ze en ze is, net als alle andere bands vandaag, van plan om samen met die drie jongens in haar band de wereld te veroveren. We zijn inmiddels twee jaar verder en het lijkt er sterk op dat het aardige rockbandje uit Brighton daadwerkelijk slaagt in die opzet.
Tekst Jeroen Bakker
Black Honey speelt momenteel alle festivals in Europa plat en mag heel grote zalen opwarmen voor de optredens van Royal Blood. Met de sexy frontvrouw praten we over de succesvolle opmars van Black Honey, een zwaar beschadigde Cadillac en haar betrokkenheid bij het ongeluk, het ananassenverbod en haar obsessie voor vuurwapens.
“Neeee, is het echt waar??”, klinkt het vol verbazing aan de andere kant van de lijn wanneer wij haar vragen of ze ook op de hoogte is van het vandaag aangekondigde ananassenverbod dat tijdens het aanstaande Reading en Leeds Festival van kracht zal zijn. De festivalorganisatie heeft in een officieel persbericht laten weten dat na drones, wapens en glas ook ananassen niet zijn toegestaan op het festival. “De wereld draait door!”, reageert ze. De aangescherpte veiligheidseisen tijdens festivals, door sommigen ook wel ‘schijnveiligheid’ genoemd, lijkt geen grenzen te kennen. Black Honey speelt op beide festivaldagen waar de affiche wordt gedeeld met Glass Animals. Fans van laatstgenoemde hebben de gewoonte om en masse ananassen mee te nemen naar de optredens van hun favoriete band. De organisatie maakt zich ernstig zorgen over dit bijzondere fenomeen. VUURWAPENS
Wie het videodagboek van Izzy B volgt zou zich beter zorgen maken over haar vermoedelijke obsessie voor vuurwapens. “Je bedoelt het pistool in de clip van Hello Today zeker?”, vraagt ze op onschuldige toon naar de bekende weg. Ja, en ook de beelden waar zij voorafgaand aan het optreden met Royal Blood op sexy wijze poseert en met haar handen een pistool vormt. “Nee ik ga je niet vertellen op wie ik het pistool in de clip heb gericht en wat we met het lichaam hebben gedaan. Zoals je ziet heb ik het hart van die persoon ergens begraven.”
Snel voegt zij er aan toe absoluut niet gewelddadig te zijn en het liefst ieder conflict uit de weg gaat. Het simuleren van gevechtsscènes met de jongens in de band is een leuk tijdverdrijf wanneer je zo lang moet wachten voordat je weer op het podium staat. “Ik kan me overigens prima handhaven hoor als enige vrouw in het gezelschap.” Ze geeft aan enorm te genieten van alle drukte die de tournee met zich mee brengt. “Het is een prachtige combinatie van vakantie en muziek maken. Het voelt soms alsof ik in een roes ben terechtgekomen waar geen einde aan komt. Er is nauwelijks tijd om alles te kunnen bevatten. De hoogtepunten blijven zich maar opstapelen. De tournee met Royal Blood is een groot feest. Twee weken geleden stonden we in de stralende zon aan de zee tijdens Ibiza Rocks en vorige maand hebben we voor de eerste keer op Glastonbury gespeeld. Iets waar we altijd van hebben gedroomd.”
CADILLAC
Onlangs speelden de vier tijdens het Welcome To The Village Festival in Nederland, een optreden waar met veel plezier op wordt teruggeblikt maar dat ook tot enige consternatie leidde. Via social media verscheen een foto waarin Izzy betrokken leek te zijn geraakt bij een auto-ongeluk. “I can’t look forwards, I can only look back”, twitterde de zangeres vanuit een waanzinnige en goed geconserveerde Cadillac uit de jaren vijftig, terwijl zij haar make-up bijwerkt via de binnenspiegel. “Ja het leek me wel leuk om iets shockerends te posten. Ik heb geen meter gereden in die auto hoor. We zijn gek op alles wat uit die tijd komt en besloten ter plekke om misschien beelden te maken voor een eventuele video-clip.”
Ze wil niet heel veel meer kwijt over de plannen met betrekking tot een volwaardig album. Behoudens enkele EP’s heeft de band nog niet zoveel uitgebracht. Wellicht dat later dit jaar zal worden opgenomen in de studio. Een album-release zou dan begin volgend jaar gerealiseerd kunnen worden. Wel verklapt zij dat er nog enkele grote verrassingen zullen plaatsvinden maar ook wat dit betreft houdt zij de kaken stijf op elkaar. Op dit moment staat alles in het teken van de festival-optredens, de naderende clubshows, waaronder de optredens in Hengelo en Den Haag in september en de daaropvolgende, inmiddels zwaar uitverkochte show als support-act van Royal Blood in de AFAS Live later dit jaar. De twee jongens van Royal Blood zijn zeer gecharmeerd van hun stadsgenoten en er is een sterke klik met de bandleden onder elkaar. De rauwe gruizige rock met het licht psychedelische randje blijkt eveneens goed aan te slaan bij de fans van het duo.
FANBASE
Het zelfverzekerde imago dat Black Honey op het podium uitstraalt blijkt niet gespeeld. “Het vertrouwen in ons eigen kunnen is inderdaad ruimschoots aanwezig. Daar hebben we keihard aan gewerkt door heel veel te spelen. Bovendien zijn we allemaal heel erg gefocussed als het de muziek aangaat. Iedereen spreekt steeds maar over een ‘buzz’ maar wij zijn daar zelf niet zo mee bezig. Het klopt dat de pers en de media ons snel hebben opgepikt en allemaal mooie dingen schrijven over ons maar wij doen gewoon ons ding. We hebben in korte tijd een hondstrouwe fanbasis opgebouwd. We zien bij ieder optreden veel bekenden die de longen uit hun lijf schreeuwen. Wij hebben altijd gezegd dat als we ooit eens naar Glastonbury gaan, we daar ook zullen spelen. Is dit arrogant? Het was inderdaad de eerste keer dat we daar waren. Het is zeker een droom die werkelijkheid is geworden en eerlijk is eerlijk, we konden het zelf ook nauwelijks bevatten. Wat denk je trouwens hoe het voelt om steeds jouw muziek op BBC Radio 1 te horen?”
Vijftig jaar na de release van hun gelijknamige debuutalbum brengt het legendarische Ten Years After 20 oktober een volledig nieuw album uit, A Sting In The Tale getiteld. Naast de oorspronkelijke leden Ric Lee (drums) en Chick Churchill (keys) bestaat de band sinds 2014 uit bas-icoon Colin Hodgkinson (Peter Green, Spencer Davis, Chris Rea) en meervoudig British Blues Award-winnaar Marcus Bonfanti (Van Morrison, Ginger Baker, Ronnie Wood) op gitaar en zang.
Ten Years After brak in 1969 bij het grote publiek door na hun optreden op het legendarische Woodstock-festival. Hun unieke combinatie van jazz, blues en rock zorgde ervoor dat ze een van de populairste bands van begin jaren 70 werden. De band ging in 1974 uit elkaar, maar in de decennia erna gaven zij nog enkele reünieoptredens. In eerste instantie maakte de enigmatische frontman Alvin Lee nog deel uit van de line-up, later werd de rol van de vroegtijdig overleden zanger en gitarist door anderen overgenomen.
De huidige line-up toert sinds 2014 de wereld over en heeft inmiddels ruim 150 shows op haar conto staan. Om het hervonden vuur vast te leggen heeft de band 12 fonkelnieuwe tracks opgenomen in de Londense studio van Bonfanti. Thema’s lopen uiteen van herinneringen aan het opgroeien in het naoorlogse Groot-Brittannië, tot de verliezen die geleden worden door het rock-’n-rollleven, maar ook wordt tevreden teruggekeken op de levens die geleefd zijn. Hoewel de band de nodige bezettingswisselingen heeft gekend en zij zich op muzikaal vlak al 50 jaar aan het ontwikkelen zijn, is de sound van de band onherroepelijk gefundeerd op de stijl die de band al sinds het einde van de jaren 60 bezigt. A Sting In The Tale wordt door Butler Records uitgebracht. De lp verschijnt via Music On Vinyl. De gelimiteerde eerste oplage wordt door hen op goudkleurig vinyl geperst.
Ten Years After is de nieuwste aanwinst van Butler Records, het label waarop zowel internationale artiesten (Lamb, Felice Brothers, Lori Lieberman) als nationale artiesten (Batmobile, Anneke van Giersbergen, Donnerwetter, Mercy John, Ruben Hoeke) albums hebben uitgebracht.
Liefhebbers van Ten Years After luisteren uiteraard naar Pinguin Classics.
De Amsterdamse indieband MOSS klinkt als herboren en heeft zich weer helemaal op de kaart gezet met het onlangs verschenen Strike.
De laatste drie albums Never Be Scared / Don’t Be A Hero (2009), Ornaments (2012) en We Both Know The Rest Is Noise (2014) werden al enorm goed ontvangen, maar de kritieken op Strike slaan werkelijk alles.
De plaat is groots, zowel qua geluid als emotioneel. En zelfs als je niet naar de teksten luistert, dan hoor je dat Dorleijn wel wat van zich af moet zingen. Zowel van het Parool als de Volkskrant kreeg Strike vijf sterren en volgens OOR is het nieuwe album “een ontspannend meesterwerkje van Neêrlands beste indieband”. Dat moet natuurlijk live gehoord worden!
In het voorprogramma staat Nouveau Vélo. Deze Brabantse band maakt rauwe indiepop met sterke gitaarrifs waar de liefhebbers van R.E.M en Real Estate wel warm van zullen worden.
“Resurrecting the Alternative Rock of the 90’s”. Drie muzikale broers met een (soms stronteigenwijze) DIY-mentaliteit die ze, met een explosieve liveshow, in ruim 6 jaar tijd transformeerde van een gretige sympathieke jongehonden-rockband naar een begrip in de Nederlandse rockeredivisie.
Paceshifters klinkt overdonderend maar catchy. Rauw en toegankelijk tegelijk. Verontrustend en toch rustgevend. Maar bovenal met een nietsontziende passie voor alternative rock.
LIVEDATA 28/09 De Casino, Sint-Niklaas (BE) ** 14/10Beerland @ Metropool, Hengelo21/10 Podium Victorie, Alkmaar 26/10Cul de Sac, Tilburg27/10 Burgerweeshuis, Deventer 28/10 Undergroud, Lelystad 02/11 Neushoorn, Leeuwarden 03/11 De Spot, Middelburg 04/11 Nirwana, Lierop 09/11 Grenswerk, Venlo 10/11 De Oefenbunker, Landgraaf 11/11 Fluor, Amersfoort 12/11 Patronaat, Haarlem17/11 De Helling, Utrecht 23/11 Merleyn, Nijmegen 24/11 Vera, Groningen 25/11 Rotown, Rotterdam 09/12 Come As You Are Festival @ de Effenaar, Eindhoven 29/12 Hedon, Zwolle***
**Supporting Dave Hause
*** Live album recording @Hedon Zwolle
Niet iedereen kan uit de voeten met het immer eigenzinnige repertoire van Frank Zappa. En omdat moeilijk misschien een beetje een negatieve klank heeft, houden wij het liever op complex. De composities van Frank mogen dan complex zijn, muzikaal gezien zijn ze baanbrekend en de output van de man is enorm. Frank Zappa is al jaren niet meer onder ons, maar laat zoon Dweezil Zappa nou nét zo goed gitaar kunnen spelen als z’n pa.
En laat hij nou ook nog eens een neus hebben voor topmuzikanten die dan weer deel uitmaken van zijn band. Die band speelt het beste van 50 jaar Zappa. En wat het beste van Zappa is, is natuurlijk voer voor discussie, maar die gaan we hier niet voeren.
Proeven we enig venijn in de titel van de show Dweezil Zappa plays whatever the fuck he wants? Vroeger trad hij op onder de naam Zappa Plays Zappa, want dat is natuurlijk precies wat het is. Maar de kinderen van Frank zitten niet meer op één lijn aangaande de muzikale nalatenschap, en zijn verwikkeld in een juridisch conflict wat ertoe heeft geleid dat Dweezil niet meer onder die naam mag optreden.
Het resultaat is in elk geval zichtbaar in de titel van de tournee die Dweezil met zijn band onderneemt. En geen enkele familievete weerhoudt Dweezil ervan te doen wat hij al jaren met verve doet: live spelen. Dat zal ook nu niet anders zijn. Bij het vorige bezoek aan ons land zagen we Dweezil en band in bloedvorm en kregen we het album One Size Fits All integraal te horen. Wat deze avond gaat brengen weten we niet want Dweezil Zappa plays whatever the fuck he wants. Dat het weer smullen wordt voor liefhebbers van Zappa is een ding dat we wel weten en we zijn dan ook verheugd met de terugkeer van deze meestergitarist en zijn fenomenale band!
Sven Hammond – Rapture (Caroline)
50 jaar geleden debuteerde 
Soul- en rocksensatie 
