Je zou het het ‘t Phil Collins effect kunnen noemen. Bepalend bandlid verlaat om wat voor reden dan ook het schip waarna een ander opbloeit en wel op zo’n manier dat de ‘deserteur’ totaal niet wordt gemist. Zo iets is er aan de hand bij het Texaanse Midlake.
De voortijdige bandverlater is Tim Smith, zijn bevlogen vervanger heet Eric Pulido. In 2013 brengt Midlake met Antiphon een album uit waarop ze laten horen dat het vertrek van Smith niet onoverkomelijk is. Daarna wordt het echter angstig stil. Tot eind vorig jaar een nieuwe single verschijnt en begin dit jaar nog een en afgelopen week weer een, tegelijk met het ‘For The Sake Of Bethel Woods’ album. Bedoeling was dat een en ander al in 2019 uit zou zijn gekomen, maar ja Corona en zo.
Maar nu is Midlake dus weer terug. Dat is extra goed nieuws omdat de band met Pulido als voortrekker minstens net zo goed is al toen met Smith aan het roer. En ook flink anders. Point in case is Exile dat prettig onrustig klinkt, een beetje spooky zelfs met zijn bewerkte gitaren, zweverige fluit en dwarse beat. Het nummer roept eerder de sfeer van de moerasgebieden van Louisiana op dan de lieflijke wouden van het dorpje Bethel uit de albumtitel, waar in 1969 het Woodstock Festival plaats vond.
