Tag: MorMor

Fans van MorMor (Seth Nyquist) weten dat het enige dat ze van hun held kunnen verwachten het onverwachte is. De Canadese omnivoor scoorde met een stel hoog gezongen ballads. Maar hij heeft ook een paar Prince achtige rockers op zijn conto en aantal nummers waar geen enkel etiket op blijft plakken.

Nieuwe single Don’t Cry is weer anders. Mormor‘s tiende single is ‘not a love song’ zingt hij, maar wat dan wel? Met zijn gefluisterde zang en mistige koortjes is Don’t Cry best wel spooky. Een snelle beat contrasteert met de trage zanglijn. Die wordt vlak voor het slot onderbroken door een stem die uit een diepe put lijkt te komen. Of uit een paralel universum. Zoals gezegd een spooky, nummer maar wel weer erg goed. 

Some Place Else van Mormor staat al een aantal weken in de wacht. Het is een geweldig mooi nummer maar een paar streepjes gepolijster dan we doorgaans draaien.

Het opdrogen van de release in deze zomermaanden maakt dat we twijfelgevallen nog eens tegen het licht houden. Mormor‘s Some Place Else heeft dus alsnog het voordeel van die twijfel gekregen. Ook omdat we een vorige single van de Canadees, Outside wel hebben gedraaid. En daar goede reacties op kregen.

Mormor is het alias van Seth Nyquist, een singer-songwriter multi-instrumentalist uit Toronto. Als je goed luistert hoor je dat Mormor is opgegroeid op een menu van James Blake, Radiohead, Pink Floyd en andere acts bij wie ambiance een belangrijke rol speelt. Some Place Else is een koptelefoon op ogen dicht nummer, kalm en sierlijk door de schrijver met een kopstem gezongen en spaarzaam geproduceerd zodat het refrein alle ruimte krijgt om te ademen.

Some Place Else is zo rustgevend dat artsen het zouden kunnen voorschrijven ter voorkoming van een burn out. Het is het titelnummer van een mini-album waarop nog vijf soortgelijke helende nummers te vinden zijn.

Mormor is de nom du disque van Seth Nyquist, een ingezetene van Toronto Canada, die zich niet voor één muzikaal gat laat vangen. Eclectisch heet dat.

Seth’s ouders hadden gehoopt op een wetenschappelijke loopbaan voor hun zoon, zijn moeder doceert Engels aan de universiteit, maar het bloed stroomt enzovoorts. Het zal waarschijnlijk niet lang meer duren voordat pa en ma Nyquest zullen moeten toegeven dat hun zoon er niet onverstandig aan heeft gedaan om voor het muziekpad te kiezen. Tenzij zijn managers die ook Adele en Rick Rubin onder hun hoede hebben zich vergissen natuurlijk.

Mormor onderscheidt zich met hoogwaardige songs, die zich dus moeilijk laten rubriceren. Outside bijvoorbeeld is wat duistere 80’s aandoende track gebouwd rond een akoestische gitaar en aangekleed met ruimtelijke synthesizers. Centraal staat de zang  van Mormor, die hier klinkt als een poppy Thom Yorke.

Helaas komt dit bericht een beetje al mosterd na de maaltijd, want vorige week was Mormor in het land voor een optreden in de kleine zaal van Paradiso. Reken er op dat zijn volgende bezoek aan ons land niet onopgemerkt voorbij zal gaan.