Parquet Courts – Sympathy For Life (Rough Trade/Konkurrent)
Het lijkt alsof Parquet Courts een gedeelte van het luchtalarm dat elke eerste maandag van een nieuwe maand ter horen is in Nederland heeft gesampled in het openingsnummer van het zevende album: Sympathy For Life. Dat luchtalarm kan menigeen gestolen worden, waarschijnlijk, terwijl het nu erg efficiënt gebruikt wordt in het melodieuze Walking At A Downtown Pace (geweldige video ook).
Of de titel Sympathy For Life een parodie is op Sympathy For The Devil van The Rolling Stones is onduidelijk, terwijl we het nauwelijks kunnen uitsluiten. Zo sluiten we ook niet uit dat Parquet Courts op Sympathy For Life inspiratie haalde uit het werk van Talking Heads. Invloeden uit de artrock van David Byrne en zijn band zijn hoorbaar, opgeteld bij de funky elementen die voor een extra feestelijke sensatie zorgen op Sympathy For Life. Parquet Courts is duidelijk een band die de coronaperiode heeft benut om tot andere muzikale inzichten te komen. Is zo’n pandemie toch nog ergens goed voor.
De nieuwe kunstzinnige uitspattingen van de band, waardoor ook meer ruimte is gecreëerd voor de nodige elektronica, krijgen ook gestalte in de artisticiteit op zowel de voor- als achterkant van de hoes. Hier is over nagedacht, denk je dan. Hoewel Parquet Courts zich toch al nooit liet verleiden tot obligate bandfoto’s op de cover van een album. Aan één Kiss hebben we genoeg moeten ze hebben gedacht. Hoewel die vier daar wel altijd even de tijd voor namen, qua schmink.
Zo zie je maar dat de stap van Parquet Courts naar Kiss niet eens zo’n heel grote is, terwijl er muzikaal geen raakvlakken zijn. Zeker niet in de huidige vorm van eerstgenoemde, de band uit New York. Die Sympathy For Life heeft laten produceren door Rodaidh McDonald (The XX, Hot Chip) en John Parish (PJ Harvey, Dry Cleaning). Die keus kun je een meesterzet noemen. Zonder dat de band overdreven veel concessies heeft gedaan aan zijn identiteit.
Parquet Courts klinkt aanstekelijker dan ooit tevoren, dat wel. We horen zelfs wat Franz Ferdinand en Primal Scream terug in het geluid. Het levert dansbare, hitgevoelige songs op, zoals Black Widow Spider, Walking At A Downtown Pace en Homo Sapien. Je kunt maar één ding concluderen: Parquet Courts verkeert in bloedvorm. Pieter Visscher