Poppodium Volt heeft de eer om vrijdag 1 juni een speciale ‘Warm Up’ show te mogen hosten voor The Sore Losers. Ze komen dit jaar nog met een nieuwe plaat en ze spelen in augustus op Pukkelpop. In Belgie is deze band sowieso al behoorlijk van formaat. Het AB uitverkopen is niet voor alle bands weggelegd.
Jij bent in de afgelopen jaren aanwezig geweest bij een show van The Sore Losers en daarom ontvang je voor een keer deze mailing, zodat jij nu als eerste de kans krijgt om bij deze warm-up show aanwezig te zijn.
Het wordt een intieme show en er zijn maar 150 tickets beschikbaar. Mocht je gebruik willen maken van deze aanbieding, zorg dan dat je snel je tickets scoort.
Het is niet iedere band gegeven de release van een nieuw album te vieren in een uitverkocht Paradiso. DeWolff dus wel. En het spreekwoordelijke dak ging er af. DeWolff is begonnen aan het elfde jaar van hun bestaan, maar vertoont nog geen enkel teken van slijtage. Thrust heet het nieuwe werkstuk, dat als DeWolff studioalbum nummer zes de boeken ingaat.
Pablo, Luka en Robin klinken op Thrust misschien nog wel gretiger dan ooit. De songs zijn compacter en lijken meer het resultaat van ambachtelijk componeren en arrangeren dan van jammen en kijken wat er uitkomt. Ook is er engagement geslopen in de songteksten. De plaat telt verschillende maatschappijkritische tracks, niet in de laatste plaats, nieuwe single Big Talk, waarin -zonder dat hij bij naam genoemd wordt- Geert Wilders een veeg uit de pan krijgt. Wat niet is veranderd is de bron waaraan de band zich laaft, die bevindt zich in het zuiden van de V.S, niet ver van de stad Macon in de staat Georgia. Daar zetelde ooit het befaamde Capricorn label met een stal vol paradepaarden, waaronder Wet Willie, The Marshall Tucker Band en The Allman Brothers, die het traject uitstippelden dat DeWolff al weer ruim een decennium met succes volgt.
Ze zijn pas halverwege de twintig, hebben vanaf zes studioplaten op hun naam staan en spelen inmiddels al tien jaar samen. De mannen van DeWolff waren best een beetje zenuwachtig toen ze in de zomer van 2017 weer de studio indoken voor hun zesde plaat. Want wat nou als er niks tofs meer uit zou komen? Gelukkig gebeurde dat wel. Het resultaat werd het nieuwe album Trust, dat de band vrijdag 4 mei releasede in een uitverkochte grote zaal van Paradiso.
Tekst Nadieh Bindels
Toen Luka, Pablo en Robin begonnen met schrijven voor Trust, hadden ze al anderhalf jaar geen nieuw nummer meer gemaakt. DeWolff was continue aan het touren en optreden en tijd voor de studio was er niet. Luka: “We waren dus wel een beetje nerveus, want samen schrijven was lang geleden. Gelukkig ging het balletje meteen weer rollen toen we in de studio bij elkaar gingen zitten en kwamen er ideeën voor nummers uit. Het was echt fijn om te merken dat het dus niet op raakt. ” Tien jaar met z’n drieën in een band is best lang en zou kunnen gaan vervelen. Maar daar hebben de mannen van DeWolff helemaal geen last van. Luka: “De afwisseling tussen het optreden en schrijven houdt het interessant en we zijn altijd bezig met ons te blijven ontwikkelen. Met Trust hebben we ook hele andere dingen geprobeerd en gedaan dan we voorheen deden. Dat houdt het voor ons alle drie boeiend.”
Eigenheid
De band heeft zich altijd laten beïnvloeden en inspireren door andere bands, maar op deze plaat is ze meer een eigen weg ingeslagen. Robin: “Ik denk dat iedere band wel inspiratie haalt uit andere bands. We halen nog steeds veel inspiratie uit zowel oude als nieuwe muziek en allerlei genres, maar we zijn er bij dit album wel anders mee omgegaan. Eerder was het dat we een nummer luisterden en zeiden ‘oh zoiets moeten we ook doen’. Inmiddels zijn onze inspiratiebronnen zo uitgebreid, dat er automatisch iets heel nieuws uitkomt. We hadden bij Trust geen specifieke plaat in gedachte zoals het zou moeten klinken. Waar we eerst meer referentie hadden, zijn we deze keer veel meer de nummers gaan schrijven uit het niets.” Luka: “Misschien dat we na tien jaar ook wel meer zelf kunnen doen en putten uit de ervaring die we hebben opgedaan.”
De band had zichzelf het doel gesteld om met Trust meer een live gevoel in de sound te krijgen. Na jaren te hebben geoefend en geprobeerd in hun eigen studio, is het volgens de mannen nu gelukt om de energie die ze op het podium uitdragen op het nieuwe album vast te kunnen leggen. Luka: “Onze andere studioplaten klinken allemaal wat rustiger en met dit album klinkt een groot deel van de nummers veel heftiger. Ze dragen meer de sound mee die we live ook hebben.” Robin: “We hebben nu ook de switch gemaakt naar nummers die wel groovy en sexy klinken, maar moeilijk zijn om te spelen. Zo blijven we onszelf uitdagen, ook op het podium. We schrijven heel erg voor onszelf. Dus de nummers moeten wel leuk en interessant zijn om live te spelen.”
Maatschappelijke bewustwording
Waar DeWolff jaren geleden ging voor de meer psychedelische en poëtische teksten, is de band nu ook wat songwriting betreft een andere weg ingeslagen. Er komen meerdere maatschappelijke onderwerpen op Trust voorbij, iets waar de band eerder niet echt mee bezig was. Zo gaat het nummer Big Talk over de schreeuwers in de maatschappij en de mensen die alles dat wordt gezegd en in het nieuws voorbij komt, opzuigen zonder na te denken. Deceit and Woo gaat over Trump. Luka: “Het kwam eigenlijk een beetje vanzelf dat we over maatschappelijke onderwerpen gingen schrijven. Het is niet dat ik heel veel naar het nieuws kijk, maar om sommige dingen kan je gewoon niet heen. Als ik kijk naar teksten uit onze beginperiode denk ik wel eens ‘waar gaat dit over?’. Je kan je vastpinnen op verhalende of fictieve teksten, maar we hadden het gevoel dat het eerlijker was om over dingen te schrijven die dicht bij ons staan en dingen de we echt meemaken of zien gebeuren.” Robin: “Vroeger luisterden we veel naar bands met psychedelische teksten zoals The Doors en Pink Floyd en waren we bezig met spacy teksten. We zijn nu ook veel meer naar andere artiesten gaan luisteren, die meer down to earth schrijven. En we zijn natuurlijk ook ouder geworden en bewuster bezig met wat er om ons heen gebeurt en waarom. Dat bijvoorbeeld Trump president werd, was voor ons alle drie best shockerend en we begrepen het helemaal niet. Onze reactie daarop was een nummer schrijven, want we moesten er echt iets mee.”
LIVEDATA 11/05 Maassilo, Rotterdam 12/05 Doornroosje, Nijmegen (Sold Out) 19/05 Poppodium Volt, Sittard 24/05 De Oosterpoort, Groningen 25/05 013, Tilburg 24/06 Parkpop, Den Haag 22/07 Kneistival, Knokke Heist (BE) 28/07 Bostheater Ommen, Ommen 03/08 Zeverrock Festival, Gent (BE) 04/08 Swingin’ Hulsen, Hulsen (BE) 18/08 Lowlands, Biddinghuizen 25/08 Once In A Blue Moon Festival, Amsterdam 17/11 Helldorado Festival, Eindhoven 29/12 TivoliVredenburg, Utrecht
Na drie jaar komt Sophie Hunger dit najaar eindelijk weer terug naar Nederland. Ze speelt drie shows die in het teken staan van haar nieuwe album Molecules, welke op 31 augustus aanstaande uitkomt. De kaartverkoop voor deze shows start aankomende vrijdag 4 mei om 10:00 uur.
Sinds de release van haar vorige album Supermoon, uit 2015, is er veel veranderd voor de Zwitserse singer-songwriter en multi-instrumentalist Sophie Hunger. Na haar verhuizing naar Berlijn heeft ze zich hartstochtelijk gestort op analoge synths en electronische muziek. Haar kenmerkende klassieke instrumenten zijn ingeruild voor een drumcomputer en een softwarepakket om, vrijwel helemaal alleen, een volledig Engelstalig album te schrijven.
Molecules is nog steeds te herkennen als een échte Sophie Hunger plaat, met het muzikale minimalisme wat doet denken aan Laura Marling en Feist en technische uitspattingen waarbij direct de link gelegd wordt met Beth Orton en Regina Spektor. Maar Sophies nieuwe passie voor electronische muziek is overduidelijk te horen.
Ongetwijfeld zal Sophie Hunger live de nieuwe muzikale richting uitdiepen, maar ze staat nog wel met de vertrouwde bandleden op het podium om ook haar oude werk te kunnen laten horen. Sophie Hunger is klaar voor de volgende stap in haar eigenwijze, maar succesvolle carrière!
Meer dan een halve eeuw na de eerste hits van Johnny Cash weten de Eindhovenaren van Def Americans Johnny Cash Tribute de swing, sfeer en rebellie van een optreden van deze legendarische Amerikaanse outlaw verbluffend goed te raken.
De songs die The Man In Black zelf met zoveel liefde en bevlogenheid wist te brengen worden nieuw leven ingeblazen door Def Americans Johnny Cash Tribute. Moeiteloos schakelt Def Americans tussen Cash’ rockabillykrakers op het Sun-label, de rebellie van de Folsom Prison- en San Quentin-live-albums en de broze, kale sfeer op de American Recordings.
Het moment dat Johnny’s muze en grote liefde June Carter Cash zich bij hem op het podium voegde was altijd heel bijzonder. En zo is het ook bij een Def Americans show: Met Kim ‘Carter’ Wolterink in de rol van June beleven de concerten van Def Americans hun hoogtepunt met de beste June & Johnny songs.
Def Americans bestaat dit jaar tien jaar. Behalve ongeveer elke zaal van Nederland hebben ze in die tijd ook vele grote festivals aangedaan. Enkele festivals: Paaspop, Zwarte Cross, Moulin Blues, Solar, Speedfest, Dauwpop en Festyland. In 2013 kregen ze een groot eerbetoon, ze werden namelijk door Tommy Cash, Johnny’s jongere broer benaderd om hem te begleieden tijdens zijn My Brother Johnny concerten in Nederland.
Begin april verscheen nog de geweldige tribute CD – Johnn Cash : Forever Words met bijdrage van oa. Chris Cornell, Jewel, Alison Krauss & Union Station, Elvis Costello, The Jayhawks en Rosanne Cash, de oudste dochter van Johnny.
Downhill Festival in Poppodium Volt te Sittard is inmiddels alweer toe aan haar twaalfde editie. Het evenement is uitgegroeid tot een belangrijk, welbekend en gerespecteerd evenement dat liefhebbers trekt tot ver over de Nederlandse grens.
Verwacht bands die een scherp randje hebben, innovatief zijn, een onderhoudende theatrale show meenemen en meestal niet in het zuiden van Nederland te zien zijn. Het belooft weer een divers weekend te worden!
WEEKENDTICKETS
LET OP! Je kunt voor 6 en 7 april losse tickets kopen, maar er zijn ook weekendtickets beschikbaar! Deze kosten €35 en zijn hier verkrijgbaar.
Fleddy Melculy komt terug naar Sittard en dit keer neemt hij vrienden mee! Het gaat hier niet om zomaar een show, maar een waar festival: FleddyPalooza! Wat begon uit liefde voor hardcore, metal en flinke dosis entertainment is inmiddels uitgegroeid tot een fenomeen in zowel België als Nederland!
Fleddy en zijn mannen hebben hun mallotige mix van brute hardcore, zwaarmetalen mokerriffs en stand-up comedy — gratis tombola, iemand? — al mogen vertonen op festivals als Pukkelpop, Graspop en Zwarte Cross en zelfs in het voorprogramma van niemand minder dan Guns N’ Roses! Brulboei Jeroen Camerlynck, tevens frontman van De Fanfaar (backingband van Urbanus) schotelt het publiek anthems over verloren sleutels, lege broodzakken en andere zwaar onderschatte first world problems voor aan het publiek en die gaan er even lekker in als een Bifiworsten na een uurtje circlepitten.
FLEDDYPALOOZA
Op zaterdag 17 maart komt deze geoliede metalmachine opnieuw van leer trekken in Poppodium Volt en wel met een aantal special guests!
Rectum Raiders De band Rectum Raiders heeft de afgelopen jaren naam gemaakt met krankzinnige, shockerende live-shows. Glam metal in de hoogste versnelling gecombineerd met Schultenbräu, komkommers en homo-erotische uitspattingen. Sinds 2008 wordt ieder podium omgetoverd tot een vunzig studentenfeest.
Goe Vur In Den Otto Zet je schrap voor de metalen waanzin van Johnny Jailbait en Pete Da Bomber, aka Goe Vur In Den Otto. Het is nog altijd gissen van onder welke steen deze twee individuen zijn komen kruipen, maar als we heel eerlijk zijn kan ons dat geen hol schelen. GVIDO draait namelijk de ene metalklassieker na de andere en weet als geen enkel ander dj-duo hoe een metalfeestje hoort te klinken!
Bizkit Park Bizkit Park brengt op spectaculaire wijze hulde aan één van de meest illustere subgenres uit de alternatieve muziek: nu-metal! Alle knallers uit dit weergaloze tijdperk passeren de revue in een wervelende en naadloze set. Vaak onderschat en verguisd door de critici heeft nu-metal voor de soundtrack van een hele generatie gezorgd en Bizkit Park geeft dit genre de tribute die het verdient.
Willie Darktrousers & de Splinters Willie Darktrousers & de Splinters speelt Nederlandstalige garage doom, rock, swing punk en noise folk. Afkomstig uit popmetropolen Groningen en Leeuwarden raggen ze er vies en fruitig er op los.
Bark Met aanstekelijke vieze riffs en een stem die je uit elkaar scheurt dient deze band hun tunes rauw, ongepolijst, zanderig en donker op. Ze noemen zichzelf de Antwerpse zwerfhonden van het extreem geluid. Debuut Voice of Dog kreeg lovende kritieken en wordt omschreven als de meest dolle release van het jaar. Listen to the Sound of the Hound, listen to the Voice of Dog!
Oko Yono bundelt de krachten van Patricia Vanneste (Balthazar), Annelies van Dinter (Echo Beauty), Birsen Uçar (Hydrogen Sea) en Myrthe Luyten (Astronaute) in een bijzondere samenwerking, in het kader van Internationale Vrouwendag. Op 9 maart staan ze in Poppodium Volt te Sittard.
De inspiratie wordt gehaald uit de vrouwen rond Serge Gainsbourg. Van France Gall tot Françoise Hardy en Jane Birkin: deze dames hebben zelf óók heel fijne muziek gemaakt. Het vertrekpunt is hun muziek waaruit de kracht van deze vrouwen spreekt en deze liedjes worden op een geheel eigen wijze bewerkt totdat er soms nog maar één woord uit de originele tekst overblijft. Het resultaat is een mooie voorstelling waarin Annelies, Birsen, Myrthe & Patricia hun muzikale veelzijdigheid tonen en afwisselend de rol van frontvrouw op zich nemen.
INTERNATIONALE VROUWENDAG
Het project werd begin maart (niet geheel toevallig) vlak voor Internationale Vrouwendag gelanceerd. Het past bij het concept om de muziek juist dan naar buiten te brengen. “Vandaag de dag zijn er heel veel sterkte vrouwen in de kunstsector, maar er schort ergens nog wel iets. Het merendeel van de muziek op de radio wordt nog steeds door uitsluitend mannen gemaakt, en vrouwen die muziek maken worden nog wel eens seksistisch behandeld. Het is belangrijk dit aan te blijven kaarten. Maar het draait in de eerste plaats om de muziek.”
Live wordt Oko Yone aangevuld met een strijkerstrio, een drummer en visuals. Een zeer bijzonder project dat echt de moeite meer dan waard is!
DeWolff geeft extra gas op nieuwe single, California Burning. De eerste single van Thrust, het nieuwe album van het Limburgse powertrio is niet geïnspireerd door de recente bosbranden in de Golden State, maar door het huidige politieke klimaat in de V.S. Een soort anti California Dreaming dus.
DeWolff zal extra betrokken zijn bij de ontwikkelingen in Trump-country, want dat is waar de band al zeven albums lang zijn mosterd vandaan haalt. Terwijl de tekst van het lied lekker linksig is, blijft de band muzikaal gezien bewust conservatief. Aan nieuwigheden als synthesizers en sequencers doen ze niet. Eigenlijk houdt men alles wat er na -zeg- 1978 gebeurd is op artistieke afstand.
Die liefde voor het analoge tijdperk trekt de band zelfs door naar de clip van California Burning, die is geschoten op VHS en 8MM, maar gelukkig wel gewoon online te zien. Maar los van alle ideologieën rockt de band er weer lustig op los en zal California Burning deze zomer menig festivalweide in vuur en vlam
De single komt op het nieuwe album THRUST welke op 4 mei wordt gepresenteerd in Paradiso Amsterdam.
DeWolff over de nieuwe single
“Met trots presenteren we jullie de eerste single van onze nieuwe plaat: California Burning! Anders dan de titel doet vermoeden gaat het eigenlijk helemaal niet over bosbranden. Het gaat over het leven in een schreeuwerige wereld waarin de mensen die het hardst schreeuwen altijd krijgen wat ze willen, of dat nu geld, macht of… het presidentschap is. De video is tijdens DeWolffest door Sven Signe Den Hartogh en Edwin van der Sande geschoten op VHS en Super 8 film. Een heavy song van een heavy plaat, bij voorkeur te beluisteren op een heavy volume!”
THRUST is de titel van het zevende studio-album van de psychedelische blues rockers. Het nieuwe album zal op vrijdag 4 mei in de Paradiso gepresenteerd worden.
DeWolff behoeft geen tot weinig introductie. Sinds de oprichting in 2007 is de band bestaande uit Pablo van de Poel op zang/gitaar, broertje Luka van de Poel op drums en Robin Piso op Hammond orgel uitgegroeid tot een van de grootste en meest gewaardeerde live bands van het land.
Het is Leon Russell meets Deep Purple, Black Keys meets Allman Brothers. Maar DeWolff is toch vooral DeWolff; een oude ziel in een jong lichaam, een stronteigenwijze en snoeihard rockende jonge band met inmiddels 6 studioplaten en een liveplaat op zak.