S.G. Goodman is een verhalenverteller. Die vaak uit haar eigen leven gegrepen vertellingen giet ze in rudimentaire songs die niet afleiden van de inhoud. Zie haar (hoor haar?) als een vrouwelijk Lou Reed, maar dan van het Amerikaanse platteland ipv uit de grote stad.
Dus eigenlijk moet je eens goed gaan zitten voor Snapping Turtle. Daarin vertelt de boerendochter over een stel kids dat een snapping turtle mishandelt met een stok. Zo’n beest is nogal bijtgraag en heeft daarom een slechte reputatie maar dat is volgens Stacey Greene Goodman nog geen reden om hem te martelen. Dus grist ze de stok uit hun handen en geeft ze hen een koekje van eigen deeg. Uiteraard staat die bijtschildpad symbool voor iets anders. Net als de ik-persoon die de wrakende taak van god op zich neemt.
Goodman, die zich identificeert als gay groeide op in streng christelijk Kentucky en heeft derhalve nogal wat issues om uit te vogelen. Haar muziek helpt haar daarbij. Je hoeft ook niet echt naar haar teksten te luisteren om te horen dat ze een bevlogen artiest is en niet bang om met de billen bloot te gaan. Figuurlijk dan hé. Album Planting By The Signs komt over een maandje.