Bardo is een naam voor de tussenfase. Dat kan een wachtkamer zijn, maar ook het Vagevuur. Afgaand op de sound en naam van het Texaanse trauma ray zal het het laatste zijn.
De derde single van het debuutalbum van de schoenenstaarders uit Forth Worth is de vlezigste van de drie. De ritmesectie zit dicht op je gezicht, maar de gitaren zwemmen in een bad van galm. De zang zit er tussenin. In het (de?) Bardo dus. De sfeer is duister, het volume hoog. trauma ray lijkt een prima band voor een festival als Roadburn. Toch hebben hun songs ook iets toegankelijks om niet te zeggen iets poppy’s. Kortom best wel verwarrend dat trauma ray, maar dat zijn vaak de beste.
Chameleon komt uit op 25/10.
