Bittersweet Demons is het titelnummer van een album waarop een band te horen is die -misschien wel tegen wil en dank – volwassen is geworden. The Murlocs begon ooit als hobby van Ambrose Kenny-Smith naast zijn hoofdband King Gizzard & The Lizard Wizard. Bij hen moet Ambrose goed opletten anders mist hij een maatwisseling, een nieuw akkoordenschema of een onverwachte modulatie. Met zijn bijband maakt, of beter dus maakte hij simpele garagerock, muziek die hij zonder veel nadenken kan spelen, onder invloed van wat dan ook.
Op het nieuwe album zijn de teksten persoonlijker en is de stemming beschouwender. Niet altijd natuurlijk. Het eerder op single verschenen Francesco is bar-rock van de bovenste plank. Maar The Murlocs blijkt nu ook een nuchtere kant te hebben, meer te zijn geworden dan een hobbybandje. En zoals Bittersweet Demons laat horen is dat goed nieuws.