Hoewel goedbeschouwd pas zijn derde solo album sinds 2012, kan niemand zeggen dat Jack White geen drukbezet baasje is. Zijn label Third Man, inclusief bijbehorende platenzaak, floreert, en is inmiddels uitgebreid met een uitgeverij. Maar uiteindelijk willen we gewoon muziek van de man, en onze honger wordt zeker gestild met Boarding House Reach.
Qua sound en aanpak kan er geen twijfel over bestaan dat dit dezelfde jack White is als die van Blunderbuss en Lazaretto, maar muzikaal is de ontwikkeling groot. De keiharde rock ’n roll, gedrenkt in de oude gospel blues, wordt nu gelardeerd met waanzinnig strakke electro funk en hip hop. In de line up zien we dan ook roots muzikanten als C.W. Stoneking, met een zeer fraaie spoken word performance, en de McCrary Sisters gebroederlijk naast bijdragen van mensen als NeonPheonix, die we kennen van Kanye West en Jay-Z, en Anthony Brewster (Fishbone).
Het resultaat is een soort ultra-Americana, waarbij een nummer als Corporation zowel de erfenis van Son House en Hank Williams meedraagt, als vol de woede en angst van de 21e eeuw belichaamt. White’s eigen gitaarwerk is zoals altijd meedogenloos, getuige gejaagde solo’s in Over And Over And Over en het harde Respect Commander.
Door gebruik te maken van zeer simpele methoden, het hele album is vastgelegd op een 4-Track recorder, heeft de plaat een prachtige vintage sound, slechts vergelijkbaar met de sound die Dan Auerbach weet neer te zetten, hoewel White die vergelijking waarschijnlijk niet kan waarderen. White heeft het grote talent om bestaande liefhebbers volledig aan hun trekken te laten komen, terwijl hij tegelijkertijd compleet nieuwe doelgroepen weet aan te boren. Het derde meesterwerk op rij. Tekst Mania | Jurgen Vreugdenhil
LIVEDATA 02/07 AFAS Live, Amsterdam (Sold Out) 07/07 Rock Werchter, Werchter (BE)