Author: Flip van der Enden

Dinosaur Pile-up – Big Dogs

‘Big Dogs is een log nummer over het feit dat als je rijk en beroemd bent je alles voor niks krijgt, maar als je geen cent te makken hebt je de kolere kunt krijgen’. Dat is -vrij vertaald- het thema van de nieuwe Dinosaur Pile-up single.

Dat roept natuurlijk de vraag op; hoe rijk zijn de leden van het Britse alt-rock trio? Niet echt, maar als ze verstandig met hun geld omgaan hoeven ze geen baantje naast de band te hebben. Ruim 330 k luisteraars per maand is geen vetpot, maar ook geen droog brood. Zeker niet omdat ze ook een paar vette hits hebben. Dinosaur Pile Up is even uit de running geweest. Frontman Matt Bigland is herstellende van een ziekte waarvan we alleen weten dat die levensbedreigend kan zijn. Dat verklaart het gat van zes jaar tussen het nieuwe en het vorige album. Het lekker primitief rockende Big Dogs (cowbell!) is single 3 van album 5 en een uitstekende smaakmaker. Het gaat inmiddels weer de goede kant op met Bigland. Het nieuwe album heet niet voor niets ‘I’ve Never Felt Better’. Eind augustus komt-ie uit, In september gaat de band ook weer op tournee. 

Winter – Just Like A Flower pts 1& 2

Vlak voor de zomer een nieuwe single van Winter!

Je zou haar nog kunnen kennen van Graadmeterhitje The Lonely Girl en/of van  Hear A Whiser, haar duet met Terraplane. De Amerikaans/Braziliaanse Samira Winter rockt harder op haar nieuwe single dan we van haar zijn gewend. Sporen van shoegaze/dreampop zijn nog wel aanwezig op Just Like A Flower, maar het tempo ligt een stuk hoger dan gangbaar in het genre. Vertrouwd zijn het tapijt van gitaren en de (zucht)meisjeszang van de zangeres-componiste. Miss Winter is al even bezig. Ze is al aan haar vijfde album toe, maar dit keer staan de sterren echter gunstiger dan ooit. Nog een paar juweeltjes als Just Like A Flower en haar kostje is gekocht.

De release van Adult Romantrix staat gepland voor 8 augustus.  

White Lies – Nothing On Me

Na 3 jaar stilte vond White Lies het wel weer eens tijd om iets van zich te laten horen. Dat iets heet Nothing On Me en is een energieke, gestroomlijnde door elektrobeat voortgestuwde song met breed uitgesmeerde gitaren, heldhaftige zang en een opvallend lang instrumentaal einde met een gitaarsolo die net niet in het geweld verdrinkt. Indie is het niet, maar goed wel. Als je er van houdt.

Concert: 26/2/26 AFAS, Amsterdam.

Rocket – One Million

Het duurde even maar oud IJsbreker Take Your Aim belandde uiteindelijk in toch de top 10 van onze Graadmeter. Er bestaat een redelijke kans dat ook One Million hoge ogen gaat gooien.

Net als zijn voorganger is de nieuwe single van Rocket een geslaagde hybride van frisse pop en grungy rock. Die pop zit hem vooral in de fijne stem van boegbeeld Ali Tuttle. De rest van de band rockt beheerst, maar als de finish in zicht komt grijpen gaan gitaristen alsnog los. Nog niks over een album, maar dat zal slechts een kwestie van tijd zijn.

Girl Time – crack in the screen

Het intro, een eigentijdse replica van het befaamde drumintro van Be My Baby van The Crystals laat horen dat Girl Time bekend is met de girl-group erfenis.

Maar dat kan ook toeval zijn. De rest van de nieuwe single van het broer-zus duo uit San Francisco klinkt vooral als oude new wave. Ian en Michaela  Vachuska lieten in 2020 het eerste van nu twaalf liedjes los; introverte songs die ze soms samen maar vaker apart schrijven en ook zingen. Al is dat niet altijd even makkelijk te horen. Hun stemmen lijken sterk op elkaar. Crack In The Screen lijkt gezogen door Micha. Waarschijnlijk speelt zij keyboards en hij gitaar maar dat kan ook andersom zijn. De beats komen uit een doosje. Door hun vooralsnog geringe succes is er nog niet veel bekend over Girl Time. Als het aan ons ligt komt daar dus snel verandering in. Hun sfeervolle muziek verdient veel meer liefde.

Men I Trust – Billy Toppy (2025)

Eigenlijk was er niks mis met de oorspronkelijk versie van Billy Toppy uit 2022. Een remake was dus niet nodig.

Toch zijn we blij dat Men I Trust zich eraan heeft gewaagd. De verschillen zijn subtiel, maar het effect van de renovatie is groot. De versie die op het recent verschenen Equus Caballus staat is frisser, vlotter en laat beter horen aan wie de band tijdens het schrijven en opnemen van het nummer in gedachte had: The Cure. Er staan meer interessante revamps op het nieuwe Men I Trust album, hun tweede dit jaar. 

Popwarmer: U.S. Girls – Like James Said

De nieuwe single van U.S. Girl is meer pop dan indie, maar gedurende de laatste minuut horen we een gitarist zo lekker uit zijn dak gaan dat de twijfel omslaat in het voordeel van de artiest.

En de rest van de song is ook niet misselijk. U.S. Girls is de artiestennaam van de Canadees-Amerikaanse ex-punk Meghan Remy. Miss Remy is een muzikale duizendpoot en omnivoor die met smaak en inzicht, maar zonder gêne grasduint in de pophistorie en steelt, leent en imiteert wat in haar kraam te pas komt. Dat levert prachtige muziek op: aanstekelijk, gedreven en vaak ook prettig gestoord. Of gewoon maf zoals de negen minuten durende voorganger van Like James Said. En wat zei James? Dat je moet dansen als je je niet zo senang voelt. De video geeft het goede voorbeeld.

Petey USA – Two Different People Drift Apart

Er hangt alleen tijdje een synthipop revival in de lucht. Opvallend is dat die uit de V.S. lijkt te komen en niet uit de U.K. waar het genre begin jaren 80 zijn eerste bloeiperiode beleefde.

Maar misschien is de nieuwe single van Petey USA ook geen goede indicator. Petey stoeit doorgaans met gitaren en Two Different People Drift Apart is daarom voor hem een atypisch nummer. De opvolger van Graadmeter hit The Milkman is dus een met elektronica ingekleurde rocksong. Niet alleen die vintage synth-sound geeft de track een 80’s smaakje ook Petey’s wat weemoedige zang in de coupletten doet denken aan bands als OMD en Ultravox. Daar staan refreinen tegenover die puur ‘Murican rawk’ zijn. Dat levert een werkzaam contract op en alweer een prima single van TikTok fenomeen Peter C Martin. 

Turnstile – LOOK OUT FOR ME

Net nu we ons erbij neer hebben gelegd dat Turnstile het iets rustiger aandoet komen ze met een nieuwe single waar de vonken weer van afslaan. Hoewel?

In de eerste drie minuten van LOOK OUT FOR ME herkennen we de relschoppers van vroeger. Maar na die vliegende start krijgen we een best wel lang stuk dat we als dromerig (dreampunk?) zouden willen omschrijven. Wie hoopt op een reprise van de rock-eruptie van het begin heeft pech. Het outro heeft nog het meest weg van een drums ‘n’ bass track. Ruim zes en halve minuut duurt LOOK OUT FOR ME dat we nog wel wat keer vaker moeten horen om te kunnen bepalen wat voor vleesch er nou precies in de kuip zit. Intrigerend is het wel. Nieuw album NEVER ENOUGH komt over iets maar dan een week.

Teethe – Magic Of The Sale

Het Texaanse Teethe laat zich lastig rubriceren. Bijna al hun nummers hebben een andere stijl.

Dat zou verwarrend om niet te zeggen schizofreen zijn als de songs geen herkenbare elementen zouden delen: meerstemmige zang van de dame en drie heren, een scherp, orkestraal gitaargeluid en vaak een opvallend traag tempo. The Magic Of The Sale heeft een wat Trump-achtige titel, maar als alumni van de Noord-Texaanse universiteit mogen we er vanuit gaan dat de Teethe leden ruimer denken dan het gros van hun staatsgenoten. Ook de complexiteit van de muziek wijst op bovengemiddelde hersenactiviteit. Het rijk geschakeerde The Magic Of The Sale, het titelnummer van het tweede album van Teethe zal je niet snel in een hitparade tegenkomen, behalve dan in die van ons.