Author: Flip van der Enden

Wednesday – Chosen to Deserve

Wednesday verscheen vorig jaar op onze radar via MJ Lenderman, die een IJsbreker scoorde met Tastes Just Like It Costs. MJ is gitarist en co-componist van Wednesday, een band uit Ashville, North Carolina, die net als hij een soort fuzzy country maakt. Stel je een kruising voor tussen Screaming Trees en Neil Young, maar dan met een zangeres.

Haar naam is Karly Harzman. Zij schrijft de teksten en speelt ook gitaar. Het is goed mogelijk dat Wednesday vernoemd is naar de dochter van Gomez en Mortricia Addams, maar niet naar de nieuwe serie met Jenny Ortega. De band is ouder. Een eerste album verscheen in 2018, in april wordt het vijfde verwacht, Rat Saw God geheten. Op albumaanjager Chosen To Deserve koppelt Wednesday een Tom Petty achtige riff aan een weemoedige tekst over opgroeien in een klein stadje ‘fucking around and doing stupid shit’. Zo helder als op Chosen to Deserve klonk Wednesday nog niet eerder. Alleen de charmant wiebelige zang van verraadt het lo-fi verleden van de band.

Caroline Rose – Miami

Het heeft even geduurd, maar het lijkt er op dat Caroline Rose haar muzikale draai heeft gevonden.

De native New Yorker flirtte in het verleden met country, rockabilly en pop. Haar teksten waren afwisselend maatschappijkritisch (America Religious), grappig (Jeannie Becomes A Man) of zeer persoonlijk (Freak Like Me). Nieuwe single Miami suggereert dat Caroline op haar nieuwe album, The Art Of Forgetting voor een meer rock-achtig geluid gaat.

Miami begint met een akoestische gitaar, maar de rust wordt al snel verstoord door staccato drums en elektrische gitaaruitbarstingen. Caroline bezingt de tegenstrijdige gevoelens die opdoemen na een breuk; woede, verdriet, wanhoop en opluchting.  Miami eindigt met een diepe zucht. Prachtig!

Josephine Odhil – Rye

Josephine Odhil tovert weer met woorden en akkoorden op Rye, een van de prijsnummers van haar nieuwe album, Volatile.

Wat opvalt is niet alleen hoe fraai Josephine zingt, maar ook hoe verzorgd Rye is geproduceerd. Met subtiele stem dubbelingen, welgeplaatste galmpjes en keyboards die ketsen als een kei op het water creëert ze een magisch universum waarin ook Kate Bush, Björk en Tori Amos zich thuis zullen voelen.

Marathon – Mosquitos & Flies

Single twee van Marathon hakt er weer lekker in. Met zijn hoekige riff doet Mosquitos & Flies denken aan oude wave bands als het Belgische TC Matic met Arno Hintjes en het New Yorkse Bush Tetras. Punk, of zo je wilt postpunk, maar met een beat.

Maar er is wel wat veranderd in de afgelopen 40 jaar. De producties van toen klinken iel en mager vergeleken met de muur van geluid die Marathon hier optrekt. Marathon is opvallend karig met nieuwe liedjes, Mosquitos & Flies is pas de tweede single sinds de band twee jaar geleden de Amsterdam Popprijs won. Maar wat ze loslaten is dus raak!

The Luka State – Matter of Fact

The Luka State rockt zoals rock is bedoeld op nieuwe single Matter Of Fact. De immer sterk zingende Conrad Ellis zit mooi midden in de mix omsingeld door een stel bronstige gitaren en scherp gehouden door een opgewonden ritmesectie met precies op het juiste moment een bevrijdende gitaarsolo.

Lang bleef The Luka State een singlesband met in tien jaar tijd slechts één album. De Britten vieren hun tweede lustrum met een langverwachte opvolger, More Than This dat begin maart moet gaan uitkomen. Het album wordt uiteraard ingeleid met een series singles, daarvan is Matter Of Fact de vijfde. Producer is de van zijn werk met U2 en Foo Fighters bekende Adrian Busby.

boygenius – $20

Vorige week verraste powervrouwentrio boygenius ons met niet één, niet twee, maar met drie nieuwe nummers! boygenius voor wie het even kwijt is, is de naam van het amicale en muzikale verbond dat Phoebe Bridgers, Lucy Dacus en Julien Baker een paar jaar geleden hebben gesloten.

Onze voorkeur gaat uit naar het ietwat stevige $20, niet in de laatste plaats omdat Phoebe tegen het einde van het nummer zich de longen uit haar broze lijf schreeuwt. Haar hartekreten geven $20 een intensiteit die je maar zelden hoort in een popsong.   

 $20 komt net als het erg mooie Emily I’m Sorry en geslaagde True Blue van het eerste echte boygenius album dat de dames simpelweg The Record hebben gedoopt. Of ‘the record’. boygenius hanteert voor alle schriftelijke communicatie kleine letters behalve voor de songtitels die schrijven ze wel om de een of andere reden wel met kapitalen. 31 maart komt het album uit.

Adwaith – Sudd

Adwaith is een meidentrio uit Wales, West Wales om precies te zijn, Carmarthen om volledig te zijn.

Holly, Gwenllian en Heledd zingen zoals ze gebekt zijn, ergo in hun eigen taal. Dat bemoeilijkt een doorbraak in andere delen van het Verenigd Koninkrijk, maar is voor ons geen probleem. Sudd betekent overigens sap. Zoals Adwaith duidelijk maakte met hun show op ESNS verdient de band ons aller aandacht. De persdienst van ESNS stopte Adwaith in het postpunk hokje postpunk. In onze oren klinken Sudd en de meeste andere song op hun tweede album, Bato Mato meer als poppunk dan postpunk, want compact en melodieus. Niet dat dat verder uitmaakt. Waarschijnlijk komen we Adwaith  komende zomer wel ergens tegen in festivalland.

Temples – Gamma Rays

Niet dat we Temples vergeten waren, we hadden alleen al een tijdje niet aan ze gedacht.

Vorige single Paraphernalia (2020) klonk als een Oost Europese Eurovisie inzending en ook met meest recente album, Hot Motion (2019) hield niet over. Maar op Gamma Ray heeft Temples de juiste balans tussen pop en psychedelisch weer bij de lurven. En er wordt weer met pit gemusiceerd! Ook daar ontbrak het de laatste tijd aan. Al met al zijn de verwachtingen voor het nieuwe album, Exotica (14/4) plots een stuk hoger gespannen. En ja ex Pauw drummer Rens Otting is nog steeds van de partij, mocht je je dat afvragen.

Screaming Females – Brass Bell

De females -er is er overigens maar één- screamen al een kleine twintig jaar, maar zijn nog lang niet uitgeschreeuwd.

Het helpt dat het door hen beoefende genre, rock met een punky nasmaak tijdloos van aard is. Brass Bell is bedoeld om de grond bouwrijp te maken voor een achtste album van de band uit New Jersey. De nieuwe single is misschien iets subtieler, iets minder van dik hout en de planken dan dat we van Melissa, Jarrett en King zijn komen te verwachten. Brass Bell is poppy en psychedelisch, maar ook weer typisch Screaming Females. Want doorspekt met gitaarsolo’s. En zo is everybody happy, de fans kunnen de luchtgitaar weer afstoffen en de band heeft een leuk nieuw speeltje. Nieuw album, Desire Pathway volgt op 17 februari.

The National – Tropic Morning News

Het tempo van de nieuwe single van The National mag dan up zijn,  onze Matt is zijn gebruikelijke serieuze zelf.   

Berninger schreef (met hulp van zijn vrouw) Tropic Morning News toen hij  diep in de put zat. Gelukkig hielp het schrijfproces hem om weer op te krabbelen. Hij zingt over de futiliteit van persoonlijke sores terwijl de wereld in brand staat. Of zo iets.

Het deels live in Hamburg opgenomen nummer is de eerste trekker van alweer album number nine van The National, ‘First Two Pages of Frankenstein’ waaraan ook Sufjan Stevens, Phoebe Bridgers en Taylor Swift een steentje hebben bijgedragen. De releasedatum is 28 april.