Author: Flip van der Enden

Gengahr – Under The Skin

Of Gengahr een bijdrage wilde leveren aan de soundtrack van Seizoen 3 van American Gods? ‘Yes please’, was het antwoord en Under The Skin het resultaat. Voor wie (het boek van Neil Gaiman of) de Amazon serie niet kent. American Gods gaat over de strijd tussen de oude, traditionele goden en de nieuwe (zeg Zeus vs Media) op het Noord Amerikaanse continent.

Een onalledaags verhaal vraagt om onalledaagse muziek. En dat kan je wel overlaten aan Gengahr. De band van Before Sunrise en She’s A Witch is nog wel herkenbaar, maar alleen voor de ingewijden. Under The Skin is een proggy rocktrack met hoge herenzang, hemelse koortjes en een flinke portie gitaar. De onderhuidse spanning van het nummer past perfect bij de schemerige sfeer van American Gods. Conclusie het eerste uitstapje van Gengahr richting filmwereld mag als zeer geslaagd worden bestempeld.

NewDad – Slowly

De gitaren sprankelen weer op de nieuwe single van NewDad. Slowly is de opvolger van Graadmeter hit I Don’t Recognise You en wederom een nummer dat gehoord mag worden.

Het Ierse kwartet vertegenwoordigt de gitaarafdeling van de dreampop beweging. Waar een band als Beach House roes opwekt met elektronische keyboards brengt NewDad ons in vervoering met 2 x 6 snaren en niet te vergeten de verleidelijke zang van de altijd net een klein beetje verkouden klinkende Julie Dawson.

Slowly komt op de nieuwe EP van NewDad, Waves die voor 26 maart staat. Een voordeel van een nadeel is dat de band vanwege de lockdown extra tijd heeft om aan nieuwe muziek te werken. Een volgende EP zal ook ook niet zo heel lang op zich laten wachten.

Whispering Sons – Satantango

Nieuwe muziek van Whispering Sons is altijd de moeite van het checken waard, zeker als de band het over een iets andere boeg gooit. De Vlamingen maakten naam en wonnen zieltjes met een eigen variant op de befaamde Britse new wave sound van bands als Joy Division, ouwe Cure en vroege U2.

Nieuwe single Satantango heeft nog wel die doemgalm, maar is eigener, spannender en ook funkier dan ouder werk. Ook b-kant Surgery laat een vernieuwde en verbeterde sound horen. Net als Satantango heeft Surgery iets dreigend.

Beide tracks zouden niet misstaan op de soundtrack van een horrorfilm. Dat we toch met Whispering Sons van doen hebben hoor je aan de donker getinte stem van frontvrouwe Fenne Kuppens, die hier klinkt alsof zij de duivel op de hielen zit. En niet andersom.

Heavenward – MJ-12

Als je op zoek bent naar vernieuwing en experiment ben je bij Heavenward aan het verkeerde adres. Als je hunkert naar luidruchtige, moddervette alt-rock met grunge en shoegaze trekjes kan je je hart ophalen aan nieuwe single MJ12.

Heavenward is een nieuwe naam aan het rockfront. MJ-12 is pas hun derde single, of beter zijn derde single. Het is namelijk een eenmansproject. De solist heet Kamtin Mohager. Hij komt uit San Jose in California, USA.

Kamtin doet Heavenward er een beetje bij. Hij maakte naam en fortuin met The Chain Gang Of 1974. Daarmee produceert hij elektronische muziek – ergens tussen EDM en synthipop in. Iets heel anders dus. Blijkbaar schuilt er ook een rock demoon in Kamtin’s muzikale lijf. Om die een uitlaatklep te geven heeft hij Heavenward in het leven geroepen. Laten we hopen dat de demoon zich wat vaker roert, want MJ-12 smaakt naar meer. Naar veel meer.

Waltzburg – Inbetween

Waltzburg heeft het voorjaar in het hoofd. De nieuwe single van de Nijmeegse band is een vrolijk stemmend lenteliedje met een touwtjespring ritme een klaterende gitaar en een refrein type oorwurm.  

Inbetween is de perfecte soundtrack van tattoo-day, de eerste aangename dag van het jaar waarop de tattoos kunnen worden ontbloot, die een winter lang verborgen hebben gezeten onder mouwen, broekspijpen en t-shirts.

De single komt van een nieuwe EP, Let’s All Pretend die later deze maand uitkomt.

Major Murphy – Unfazed

Aan het intro van Unfazed kun je al horen dat er een lekker lange gitaarsolo zit aan te komen. Dat komt ook omdat de eerste tonen op gitaar direct aan de oude Young doen denken, en die liet geen gelegenheid onbenut om eens even lekker aan zijn snaren te plukken. Unfazed is het derde liedje dat we van Major Murphy oppikken. Eerder draaien we Access en In The Meantime. Alle drie komende ze van het binnenkort te verschijnen tweede album van de band uit Grand Rapids, Michigan.

Major Murphy maakt wat in vaktermen adult oriented rock (AOR) heet, popmuziek voor volwassen. En door volwassenen. Baas van de band, Jacob Bullard is getrouwd met de bassiste Jacki Warren. Ze hebben een zoontje. Het ouderschap uit zich in de beschouwende tekst van Unfazed. Daarin zingt Jacob, ‘It’s A Sad Time We’re Living In, Not To Say That It’s Ruined Yet’. Sfeer en tempo van Unfazed sluiten naadloos aan bij te tekst; gelaten, maar hoopvol.

Major Murphy komt overigens met de aanbeveling van Waxahatchee, de band begeleidde haar tijdens een recent tv-optreden en ze schreef de liner notes van het Access-album dat op 2 april uitkomt.

Darjeeling – Noyau

In onze nimmer aflatende zoektocht naar pareltjes voor de Pinguins stuitten we op Noyau van het voor ons onbekende Darjeeling. Dat we nog niet eerder van de band hebben gehoord is niet zo vreemd. Het trio komt uit het dal van de Wupper, Duitsland dus en is in die heimat ook alles behalve beroemd. Of daar door Noyau verandering in gaat komen is nog maar de vraag, maar dat hier sprake is van een bijzonder nummer staat buiten kijf.

Wat Noyau zo bijzonder maakt is een ongedefinieerd instrument dat zich als een boa-constrictor om het nummer heen slingert. Het zou een keyboard kunnen zijn of een gitaar, of een combinatie van beiden, maar dan door een of andere digitale mangel gehaald. Het tempo van Noyau is lekker lui, maar net als je begint weg te dromen wordt er nog even op het gas getrapt en ben je er weer helemaal wakker.

 

Babyhair – Nature Full Blown

Babyhair is een een project van Stijn van de Voorde en Otto-Jan Ham. De heren werken (o.a) bij Studio Brussel. Stijn maakt ook een wekelijkse podcast waarin Otto-Jan regelmatig komt opdraven om dik te doen over een nieuw muzikaal project waar hij mee bezig zou zijn.

Nu blijkt dat het niet alleen maar grootspraak van Otto-Jan is en dat Stijn in het complot zit. De debuutsingle van Babyhair is beter dan je mag verwachten van twee hobbyrockers. Nature Full Blown is een pittig Amerikaans aandoend psychedelische getint gitaarliedje dat met smaak, liefde en hoorbaar plezier is gemaakt. Begonnen als grap dus, maar  geslaagd en voor herhaling vatbaar. 

Matty – Videogames

Matthew ‘Matty’ Tavares leidt een dubbelleven, een drie dubbelleven zelfs. De 30 jarige Canadees is oprichter van BADBADNOTGOOD en co-auteur van hits van o.a. Rosalia, Camila Cabello en Kali Uchis. Daarnaast runt hij ook nog een eigen winkel onder de naam Matty.

Met zijn band appelleert Matty aan jazz fans en collega muzikanten. Met zijn schrijfpartners bewandelt hij wegen die naar de hitparade leiden. Als hij het helemaal zelf voor het zeggen heeft, maakt hij genre-fluïde muziek zonder direct doel of doelgroep.

Solo hoeft Matty met niemand rekening te houden. Dat levert intrigerende songs op als Videogames. De eerste single van wat waarschijnlijk zijn derde album gaat worden is een new/dark waverige synthipop ballad die eindigt als een etude voor barokviool. Voor fans van Thom Yorke en Woodkid.

St. Vincent – Pay Your Way In Pain

Eind jaren zestig vond James Brown de funk uit, een stijl die vergeten noch versleten is. Voorbeeldige leerlingen waren o.a. Sly Stone en George Clinton, maar ook Bowie en Prince maakten zich de mix van r&b en jazz eigen. Op haar nieuwe album gaat  ook Annie Clark alias St Vincent op de funk toer.

Funk betekent oorspronkelijk vies of goor als in ‘funky socks’. Vies is misschien niet het woord om de nieuwe St Vincent single te beschrijven, maar vet wel. Dubbel vet zelfs als in vette plaat, maar ook als in lekker smerig en kleverig. De meeste funk nummers gaan over seks. Die van Annie niet. Ze kreunt, steunt en leunt weliswaar op een sexy groove, maar de tekst gaat over iets heel anders.

De 50 Shades of Grey achtige titel ten spijt gaat Pay Away Your Pain over de veroordeling van haar vader voor gesjoemel met geld. Het hele nieuwe St Vincent album, Daddy’s Home album is geïnspireerd door de aanvaring met de wet en de daaruit volgende schuld en boete van Clark Sr, die inmiddels weer op vrije voeten is.

Voor haar nieuwe album heeft Annie zich een nieuwe muzikale identiteit  aangemeten, een metamorfose zoals we die kennen van David Bowie. Desondanks lijkt Daddy’s Home een zeer persoonlijk album te worden.