Author: Flip van der Enden

Daniel Romano – Rat Without A Tale

Daniel Romano begon zijn loopbaan tien jaar geleden als discipel van Gram Parsons en andere countryrockers van het eerste uur. En dat is hij nog steeds. Alleen lang niet meer zo klakkeloos als voorheen.

Parson’s was een visionair. Met The Byrds, Flying Burrito Brothers en solo poogde hij een nieuw genre in het leven te roepen, Cosmic American Music, een mix van country, gospel, blues en rock’n’ roll. De naam is niet blijven plakken, we spreken tegenwoordig van Americana, maar dankzij acts als The Band, Tom Petty, Wilco en Daniel Romano is Parson’s droom helemaal uitgekomen.

Rat Without A Tale is de voorbode van How Ill Thy World Is Ordered, dat voor 18 september staat. De nieuwe single is een krachtige ballad, gelardeerd met koper, koortjes en vurig gitaarwerk; Kortom Cosmic American Music op zijn best.

The Dangerous Summer – Fuck Them All

AJ Perdomo is de drijvende kracht van The Dangerous Summer, een Amerikaanse rockband met een wisselende bezetting maar constante output. De teller staat momenteel zeven albums.

The Dangerous Summer is stevig en krachtig, maar zelden echt hard. De band kent meer emoties dan woede en boosheid. Dat de frustratie af en toe heel hoog zit, mag je afleiden uit de titel van nieuwe single, het ietwat weemoedige Fuck Them All. Een deel van die frustratie zit hem in het feit dat de band na bijna vijftien jaar hard werken nog steeds niet algemeen wordt erkent als een van de betere bands van het hardere marktsegment.

Als we daar een reden voor moeten geven, hebben we dat eigenlijk al gedaan. The Dangerous Summer is te subtiel voor rockers die voor spanning en sensatie gaan. Perdomo is een expressieve zanger, en een man van many moods. Toch is er wel degelijk erkenning voor de band. Lees de comment op Youtube bij bijvoorbeeld Fuck Them All en je ziet dat hun inspanningen wel degelijk effect hebben. 

Nation Of Language – Rush & Fever

Party like it’s 1981! Aan de opnamekwaliteit hoor je dat Rush & Fever een eigentijdse opname is, maar verder is de single van Nation Of Language een perfecte facsimile van de synthipop zoals die begin jaren 80 klonk in de Noord Engelse industriesteden.  

Toch is het niet (alleen) om nostalgische reden dat Rush & Fever zo in de smaak valt. Naast de kraakheldere synth-sound en het sterke spanningsveld maakt ook zanger Ian Delaney indruk met zijn sonore stem en zelfverzekerde zangpartij. Hij geeft de band smoel en karakter.

Nation Of Language is dan ook meer dan een stel retronauten, dat oude tijden laat herleven. Rush & Fever staat met nog negen soortgelijke synhtipopwerkjes op het eerder dit jaar verschenen debuutalbum van het New Yorkse trio.

Psychedelic Porn Crumpets – Mr Prism

Het is opvallend hoeveel psychedelische bands er zijn in Australië. Dat zal zeker te maken hebben met het succes van Tame Impala, pioniers op het gebied van  paddo-pop of ‘shroom-rock. Succesvol voorbeeld doet goed volgen. Maar het is ook niet helemaal uit te sluiten dat er ‘iets’ in het water zit down under. Of dat paddo’s daar welig tieren en wild plukken een nationale hobby. 

Niet dat je ons hoort klagen. Bands als King Gizzard & The Lizard Wizard, Rolling Blackout Coastal Fever en The Lazy Eyes zijn welcome gasten in dit gitaararme tijdperk.  Net als de makers van de IJsbreker van deze week Psychedelic Porn Crumpets, een band uit Perth.

Aan de bandnaam kan je al zien dat de bandleden aan geestverruiming doen. Mocht je daar nog aan twijfelen hoef je alleen maar naar Mr Prism te luisteren. Het stoomwalsende begin van Mr Prism doet even aan King Gizzard denken, maar al snel betreedt de band een eigen universum waarin de twee gitaristen heer en meester zijn.  

Er zijn vijf Crumpets. Een apocrief verhaal is dat de bandleden elkaar leerden kennen via hun dealer. Aannemelijker is dat de band is ontsproten uit een studieproject van bandleider Jack McEwan. De Crumpets debuteerden in 2017 met het High Visceral album,  een jaar later gevolgd door High Visceral 2. Het woord High is hier van belang. De songs op beide album schieten alle kanten op; van strakke jazzrock via dromerige ballads tot semi-geïmproviseerde prog-rock. Op het vorig jaar verschenen, And Now For Whatchumacallit toont de band al wat meer discipline. De songs zijn zelden langer dan 4 minuten en de experimenten blijven de binnen de perken.

Ondanks zijn vele en barokke wendingen is Mr Prism het meest ‘gewone’  nummer van PPC tot nu toe.  Gewoon betekent overigens niet normaal. Dat zal Psychedelic Porn Crumpets niet snel worden. Hopen we.

Oliver Malcolm – The Machine

Oscar Malcolm is een 20 jarige net buiten Londen getogen Zweed, die naam maakte in de Amerikaanse hip hop wereld als bedenker van bruikbare beats. O.a. Joey BadA$$ en MC Doom hebben van zijn diensten gebruik gemaakt.

Blijkbaar kan Ollie zelf niet zo goed rappen, want onder eigen naam maakt hij meer punky dan funky muziek. Echt zingen doet hij overigens ook niet. The Machine klinkt zoals de titel al aangeeft mechanisch, maar ook organisch. Je kunt single vier van Oliver Malcolm qua sound ergens tussen The Clash en MGMT plaatsten, twee namen die hij opgeeft als favoriet en zijnde van invloed op zijn stijl. 

Phoenix – Identical

Elke ochtend rond 8 uur zetten we een nieuwe clip online. Vandaag is dat Identical, de nieuwe single van het Franse Phoenix. De band schreef het nummer voor de nieuwe film van Sofias Coppola, On The Rocks.

Soof is de partner van Phoenix zanger Thomas Mars, de lijntjes zijn dus kort. Maar is Identical een goed nummer? Wij zijn er nog niet helemaal over uit.

Vanavond om 22:00 uur de 130db Rock&Metal Top 40 week 34

De Rock&Metal Top 40 is een programma waar je de aller nieuwste Rock & Metal tracks voorbij hoort komen. Gerangschikt naar views op YouTube. Waar luisteren de Rock & Metal liefhebbers het meeste naar? Iedere week wordt dit uitgezonden op donderdagavond tussen 22 en 24 uur bij Pinguin Radio. Met hier de playlist van vandaag:

Week 34 Playlist R&M Top 40 van 130db

UUR 1

  1. Neal Morse – Seemingly Sincere
  2. Skeletal Remains – Congregation of Flesh
  3. Benediction –  Rabid Carnality
  4. Paradise Lost – Darker Thoughts
  5. Kamelot – Under Grey Skies
  6. Stardust – 2nd Hand Love
  7. Obstruktor – Wrong Hands
  8. Pain of Salvation – Panther
  9. In Flames – Bullit Ride
  10. Armored Saint – End Of The attention Span
  11. Pride of Lions – Carry Me Back

UUR2

  1. Anaal Nathrakh – Endarkment
  2. The Unguided – Crown Pronce Syndrome
  3. Sinner’s Blood – Kill Or Die
  4. Primal Fear – The Lost $ The Forgotten
  5. Nachtblut – Das Puppenhaus
  6. Alestorm – Pirate Metal Drining Crew
  7. Amaranthe – Viral
  8. Devildriver – Nest Of Vipers
  9. Finntroll – Forsen
  10. Unleash the Archers – Abyss
  11. Alestorm – Big Ship, Litte Ship
  12. Amaranthe – Strong
  13. Mushroomhead – The Heresy
  14. John Petrucci – Terminal Velocity

 

Men I Trust – Pierre

Elke dag rond 8 uur posten we een nieuwe clip. Vandaag is dat die van Pierre van Men I Trust. Emma Proulx en haar twee begeleiders benutten de  concertloze periode om sfeervolle clipjes te maken bij songs van hun vorig jaar verschenen Oncle Jazz album. Dat is leuk om te doen en heeft als bijkomend voordeel dat de liedjes de songs weer even in de schijnwerper komen te staan. Neem nou Pierre. Op het album viel het nummer niet echt op tussen alle pareltjes  maar los geweekt van de omgeving blijkt Pierre misschien wel het mooiste liedje van allemaal te zijn.

Babeheaven – Cassette Beat

Babeheaven klinkt als de titel van een mannenmagazine, maar is de naam van de band rond de Britse chanteuse Nancy Anderson. Met Cassette Beat hebben de dame en heren een nummer afgeleverd dat misschien niet per se des Pinguins is, maar te lekker om te laten liggen. 

Cassette Beat klinkt als een verloren gewaande track van Portishead, zwoel, weemoedig en tijdloos. Trip hop zoals trip hop bedoeld is. Ideale zondagochtend muziek. Als Cassette Beat goed is geland raden we je aan ook wat andere songs van Babeheaven aan te klikken. Tenzij je een hard core punk bent of een fanatieke metalhead zal je als een blok vallen voor de charmes van miss Nancy Anderson. 

The Cribs – Running Into You

Elke dag rond een uur of 8 plaatsen we een nieuwe clip die o.i. de moeite waard is. Vandaag is dat de nieuwe video van de aloude Cribs. Het is even stil geweest rond het trio. Het laatste levensteken stamt uit 2017, maar nu is de band terug met Running Into You, een lekkere no nonsense indie-rocktrack van het soort waar ze al sinds het begin deze eeuw patent op hebben.

Nieuw album, Night Works staat voor 13 november.