I Prevail – Breaking News

Als je wilt weten hoe Amerikaanse metal anno nu klinkt, kan je bijna geen beter voorbeeld bedenken dat Breaking News van I Prevail.

De productie is gestroomlijnd, maar niet glad. Er wordt afwisselend gezongen en gegrunt. Er zijn meer tempowisselingen dan in de dagelijkse  file op de A 27 en de sfeer is groots en meeslepend. En -niet onbelangrijk- de duvel en zijn ouwe moer zijn in geen velden of wegen te bekennen. Breaking News is auto-bio en gaat over depressies. De tijd dat metal bands elkaar niet alleen in volume, maar ook in met horror-teksten probeerden de loef af te steken ligt ver achter ons. 

I Prevail is nog maar twee albums oud. De band begon zo’n zes jaar geleden in Southfield, een plaats inde Amerikaanse staat Michigan. Het debuutalbum heet ‘Lifelines’, het nieuwe dat eind maart het licht zal zie, Trauma. Vrij naar Shakespeare, ‘What’s in an Album Title?’

Ondanks de mantel van lawaai gaat het hier dus om gevoelige jongens, die hun muzikaal talent gebruiken om grip te krijgen op de leven. Dat is metal anno 2019.

Rolling Blackouts Coastal Fever – In The Capital  

Goed nieuws voor fans van Rolling Blackouts Coastal Feveren wie is dat niet?  De band laat horen al helemaal zomerklaar te zijn met een gloednieuwe single.

Rolling Blackouts Coastal Fever heeft met die andere lang genaamde Australische rockband gemeen dat ze geen gebrek hebben aan nieuw materiaal. Hun debuutalbum is nog vrij warm, maar met de release van In The Capital neemt de band alweer een voorschot op langspeler 2. De nieuwe single is een rustig rockende track van ruim vier minuten, in sfeer misschien iets ingetogener dan voorheen, maar net zo rijkelijk besprenkeld met gitaren als we van de band gewend zijn.

LIVEDATUM: 5-7 juli Down The Rabbit Hole, Beuningen. 

Anna Of The North – Leaning On Myself

We hebben even getwijfeld of de nieuwe single van Anna Of The North wel des Pinguin’s is. Haar stem is meisjesachtig op een poppy manier en andere songs zijn een beetje plat. 

O.i. heeft Leaning On Myself echter voldoende elementen om toch tot draaien over te gaan. Allereerst is er de tekst, waarin Anna tot de wijze conclusie komt dat je als puntje bij paaltje komt je er toch echt alleen voor staat. En dan is er de ‘hook’, een zacht gezongen en hypnotisch ‘ahoe’, maar het deel dat het Leaning On Myself echt tot grote hoogte laat opstijgen is de synthesizer-solo, een perfecte ‘illustratie’ van de tegenstrijdige gedachten die door het hoofd spoken van de gekwetste zangeres.

Kortom redenen genoeg om de nieuwe single van 27 jarige Anna Lotterund, die echt uit het noorden komt uit Noorwegen om precies te zijn het voordeel van de twijfel te gunnen. Mocht je het niet met onze keus eens zijn, laat dan een commentaar achter in de player op onze site.

Foals – On The Luna

Single twee van de eerste van twee albums, die Foals dit jaar gaat uitbrengen is een moderne interpretatie van de klassieke new wave sound zoals die in de jaren tachtig is bedacht en beoefend door bands als Simple Minds aan de Britse en Talking Heads aan de Amerikaanse kant.

Van de Minds heeft On The Luna het volle, symfonische van de Heads het hypnotische tempo en de gebundelde vocalen. Eigentijds is de volvette productie waarin de gaten zijn gedicht met funky gitaren, repeterende keyboards en analoge handclaps. Het moment nadert waarop het vijfde Foals album zal worden gelanceerd. Op 6 maart al verschijnt ‘Everything Not Saved Will be Lost’ part 1. Part 2 volgt in het najaar.

LIVEDATA: 19 mei. Paradiso, Amsterdam. 5-7 juli Down The Rabbit Hole.

Palm Springsteen – Hey There Cowgirl

De naam Palm Springsteen geeft al aan dat we de zogeheten band niet al te serieus moeten nemen. Voor wie de woordspeling niet doorheeft, het is een samenvoeging van de naam van de woestijnstad Palm Springs in California en de achternaam van de Boss.

Hey There Cowgirl is de debuutsingle van Palm Springsteen. De band heeft een sound die we steeds vaker horen, een mix van scherpe electronica en hard rockende gitaren, Badflower, Call Me Karizma en Grandson zijn recente voorbeelden van de stijl, die we voorlopig computer-rock zullen noemen.

Omdat Palm Springsteen nog maar net komt kijken is informatie schaars. Ze zijn met zijn vieren maar, alles lijkt te draaien om één man, ex punk, voormalig dj en Led Zeppelin coverband frontman Nick Hinman. De promotekst op Spotify verraadt enige kennis van de pophistorie, Palm Springsteen omschrijft hun muziek als ‘ Alan Vega screaming at Peter Hook to turn up that Jesus & Mary Chain record’. Ter verduidelijking, Alan Vega was een Iggy Pop achtige zanger uit New York, die rond 1980 furore maakte met een soort electro-punk. Peter Hook was de bassist van Joy Division en The Jesus & Mary Chain de grondleggers van het shoegaze genre.

Een fan op Youtube heeft het over ‘electro pixies’. Allemaal hebben ze gelijk.

Archive – Nothing Remains (feat. Band Of Skulls)

Samenwerkingen zijn hip. Kijk naar de hitparade en je ziet de ene ‘feature’ na de ander. De achterliggend gedachte is dat twee (of drie of vier) min of meer bekenden namen een groter publiek bereiken dan één. Marketing dus. Oorspronkelijk zochten acts elkaar op omdat de een iets had wat de ander miste.

Dat is de motivatie van het artistieke samengaan van de Britse trip hop band Archive en het eveneens Britse indie-duo Band Of Skulls.

Hoewel niet zo bekend als Massive Attack en Portishead maakte Archive deel uit van de eerste golf trip hop acts, die een kwart eeuw geleden vanuit de Britse eilanden de muziekwereld overstroomde. Archive kwam met het basisidee van Nothing Remains, programmeerde de beat en verzorgde de productie. Band Of Skulls nam de gitaren voor hun rekening en Emma zingt ook een paar coupletten. En inderdaad samen zijn ze sterker.

Er zijn drie versies van het sfeervolle, shoegazerige Nothing Remains, een van ruim zeven, een van ruim vijf en een single edit van iets meer dan drie minuten. Wij kozen voor de middelste, die gelijk is aan de lange versie minus het uitgesponnen intro.

Nothing Remains is de eerste van in totaal acht nieuwe tracks waarmee Archive hun 25 jarig bestaan viert. De collectie, ’25’ verschijnt op 10 mei. In september zal de band in Nederland te zien zijn.

LIVEDATUM: 29 september TivoliVredenburg, Utrecht.

Sure Sure – Warm Animal

Er zijn maar twee plekken op deze aardkloot waar Sure Sure vandaan kan kan komen, Californië of Frankrijk. Van de Amerikaans west-kust wegens hun zonovergoten sound, uit la douce France vanwege de finesse van hun  producties.

Grof gezegd, Sure Sure klinkt als een kruising tussen The Beach Boys en Phoenix.  Warm Animal is misschien wat gelikter dan je van ons bent gewend, maar man man man wat een lekker liedje. Sure Sure stamt dus uit het zonnige California, uit L.A. om precies te zijn. De grootste hit van de band tot dusver is een zomerse cover van This Must Be The Place van Talking Heads te vinden op hun vorig jaar verschenen debuutalbum.

Sure Sure maakt dus welluidende, gedetailleerde sunshine pop, maar waakt voor gladheid. Hun songs zijn eerder onder dan overgeproduceerd. Met zijn haperende ritme, West-Coast harmonieën en lekker close klinkende leadzang is Warm Animal -naar verluidt hun eerste liefdesliedje-  een van hun sterkste songs tot nu toe. In mei volgt een EP. 

The Grand East – Sweet Boy

Even een inhaalactie. The Grand East *is een van de niet weinige Nederlandse bier en bluesrock-bands, gestoeld op Amerikaanse leest. Dachten we.

Omdat dat soort bands beter gedijen in kroegen en clubs dan op de radio meenden we het tweede album van de band te kunnen overslaan. Foutje van de redactie hebben we ontdekt, want het ‘What A Man’ album van de oosterlingen laat een heel andere band horen.  De sound is nog steeds bluesy en Amerikaans, maar waar de band op hun debuutalbum een betreden pad bewandelde, is de koers op album twee een stuk oorspronkelijker. 

The Grand East rockt nog steeds als een stoomlocomotief op een bergroute, maar er is een nieuw gevonden balans tussen de heupen en de hersens.    Een deel van de koersverandering zal zijn geïnspireerd door producer Simon Akkermans ( Bombay/Binkbeats/Kytopia), maar hij kan niet iets uit de band halen wat er al niet inzat. Nieuwe single Sweet Boy is representatief voor The Grand East anno nieuw, beheerst en bezeten, geconcentreerd en gedetailleerd. Meer De Staat dan DeWolff, maar vooral heel erg eigen.

LIVEDATA: 8 maart Neushoorn, Leeuwarden. 9 maart Metropool, Hengelo. Muziekcoöperatie, Meppel. 16 maart De Amer, Amen. 22 maart Burgerweeshuis, Deventer. 23 maart Victorie, Alkmaar. 29 maart Wilhelmina , Eindhoven. Voor meer optredens zie *

Fews – More Than Ever

Fews is een Zweeds-Amerikaanse band met Londen als standplaats. De band kwam een kleine drie jaar geleden met een debuutalbum dat geruisloos aan ons voorbij is gegaan.

Dat dreigde ook te gebeuren met album twee, althans met de twee singles van die plaat, die eind vorig jaar zijn verschenen ware het niet dat onze vrienden van The Daily Indie aan Fews is gaan hangen.

Zij presenteerden het optreden van Fews in Amsterdam twee maanden geleden en sloegen de trom voor het inderdaad geweldige More Than Ever, single drie van het nieuwe Fews album. More Than Ever is Fews op zijn best, een onbehoorlijk rockende song met gelijke delen punk en glam en heerlijk achteloze zang van de zanger wiens naam we niet konden achterhalen. Wel weten we dat hij een eigen opvatting heeft wat betreft de uitspraak van de Engelse taal, want wat hij van de titel maakt is..eh..bijzonder. Net als het nummer dus. Album is uit op 1 maart.

LIVEDATA: 16 maart Vera, Groningen. 17 maart V11, Rotterdam.

Altitude -Attitude – Late

‘When two giants meet’. Want giants mag je Frank Bello en David Ellefson toch wel noemen. Voor wie moeite heeft om namen te onthouden, Frank is van Anthrax en David van Megadeth. Beiden zijn van de afdeling bas.

Late is een track van het net verschenen album dat de basbeesten samen maakten. ‘Get It Out’ is het langverwachte vervolg op de EP, die het koppel in 2014 uitbracht onder de naam Altitude -Attitude.

De krachtenbundeling van Bello en Ellefson is niet zo maar een tussendoortje, op het album staan songs die persoonlijk zijn, autobiografisch en om die reden moeilijk pasten tussen het duivelse geweld dat de heren produceren met werkgevers. Dat is wellicht ook de reden dat Altitude -Attitude iets milder klinkt dan we van beide heren zijn gewend, het was niet de bedoeling dat de tekst zou verzuipen in lagen van lawaai.

Single Late is solid rock, stevig, maar melodieus en gaat gepaard met een gitaarsolo, die uitdrukt wat moeilijk in woorden te vatten is.

Voor de opnamen van het debuutalbum van Altitude -Attitude hebben Bello en Ellefson de hulp ingeroepen en gekregen van een aantal heavy collega’s zoals daar zijn Ace Frehley van Kiss, Jeff Friedl van A Perfect Circle en Satchel van Steelpanther.