Author: Flip van der Enden

Om met een kritische noot te beginnen, There She Goes, de nieuwe single van Stopcontact is te kort. De hook is zo verslavend dat je meer wilt en meer. Gelukkig is er de repeat toets, maar toch. Dit gezegd hebbende; Stopcontact is misschien wel de beste onbekende band van Nederland. Beroemd en berucht in de hoofdstad en omstreken, maar daarbuiten nog grotendeels terra incognita. Dat is jammer want, niet alleen is Stopcontact heel goed, het duo is ook vrij bijzonder. Songs, sound en stijl zijn volkomen eigen. Er is dan ook geen andere band die klinkt als het Amsterdamse duo. De naam zegt het al, Stopcontact maakt elektronische muziek. Geen EDM, maar ELD, elektronische luistermuziek, soms experimenteel, vaak met humor. Invloeden lopen van Ennio tot Eno, van J.S. Bach tot Bas Bron en van James Last tot James Blake. De muzikanten, die de energiebronnen beheren zijn Dave Wismeijer (gelijkstroom) en de Russische Amsterdammer Akim Moiseenkov (wisselstroom). Niet onvermeld mag blijven dat Stopcontact ook live zijn gelijke niet kent. Het duo improviseert en experimenteert er lustig op los zodat het zomaar kan gebeuren dat een song als There She Goes twee keer zo lang duurt als op plaat.

Niet echt een officiële single en ook geen voorbode van een nieuw album, maar te lekker om te negeren. Where Are You Now is de bijdrage van Royal Blood aan de soundtrack van de Amerikaanse tv-serie Vinyl. Na een aanvankelijk opwinding lijkt de belangstelling voor de productie van Mick Jagger en Martin Scorcese wat geluwd, want niet erg realistisch. Over de soundtrack van de serie hoor je niemand klagen, dankzij een uitstekende collectie oldies, welgekozen covers en sterk nieuw werk zoals Royal Blood’s Where Are You Now.

Van een band met de naam Sticky Fingers zou je verwachten dat er een zekere liefde voor de Stones doorsijpelt in hun muziek. Niet dus. De Australiërs plunderen naar hartelust uit de pophistorie maar gaan zelden verder terug dan de late jaren zeventig. Begonnen als een stel straatmuzikanten is Sticky Fingers uitgegroeid tot alternatief feestorkest. Zeven jaar zijn de mannen uit Sydney nu actief, waarvan de laatste paar jaar ook buiten Australië. Terwijl de band op de bühne nauwelijks kwaad kon doen, bleef het op het platenfront relatief rustig. Singles als Australia Street en hun versie van Ghosttown van The Specials waren alleen bij ons te horen. Outcast At Last dat geïnspireerd lijkt door The Clash ten tijde van Sandinista verdiend een bredere ontvangst. Wij geven de voorzet, wie kopt hem er in?

Een van de minder populaire IJsbrekers van vorig jaar was het zes minuten durende countryrock epos van The Wild Feathers, The Ceiling. Wij vinden het nog steeds een sterke track, maar zijn dus duidelijk in de minderheid. Daarom lijkt het misschien niet erg verstandig om een nieuw nummer van de band uit Nashville te gaan draaien. En nog een a capella nummer ook?! Zijn ze gek geworden die Pinguins? Ja en nee. Er lijkt de laatste paar maanden iets veranderd, de wind is gedraaid. Was The Wild Feathers vorig jaar nog een van de weinige bands die zich op het countryrock pad begaven nu is er sprake van een trend. We noemen namen, Whitney, Marlon Williams, Fraser A. Gorman, er hangt zelfs een Wilco revival in de lucht. Wishful thinking? Misschien. Maar ook al zitten we er helemaal naast, Lonely Is A Lifetime is een bijzonder en breekbaar liedje dat het verdient om gehoord te worden.

Asylums is eigentijdse punkband met een ouderwetse ethos. Het kwartet uit het Britse Southend doet alles zelf, van opname tot promotie. Dat doen ze niet omdat er geen enkel label is dat ze wil hebben, maar omdat ze onafhankelijk willen zijn, financieel en artistiek. Een platenmaatschappij stopt een band als snel in een keurslijf zeker als er sprake is van succes en dat wil Ayslums dus ten alle tijden vermijden. Baas in eigen band is het streven. Het zou zo maar kunnen dat deze idealistische beslissing zakelijk heel goed kan gaan uitpakken. De meeste DIY bands doen zo erg hun beste om punk te zijn, dat hun actieradius beperkt blijft tot de reeds bekeerden. Asylums dus niet. De band maakt uitstekend klinkende platen, musiceren op hoog niveau en schrijven genre-overschrijdende songs. Het meest opvallend aan de sound van Asylums zijn de dubbele leadgitaar partijen, die een verwantschap met King Gizzard And The Lizard Wizard sugeren. Necessary Appliances is de eerste single van een eerste album dat momenteel wordt gemixt door Chris Sheldon (Foo Fighters/Drenge/Bloc Party).

One Day is single twee van Max Meser, de Spaanse Nederlander die vorig jaar zeer sterk voor de dag kwam met zijn debuutsingle, Weak For Love. Net als zijn startschot is One Day een sterk Brits aandoend duet voor zanger en elektrische gitaar, met kop en staart, een refrein dat voor herhaling vatbaar is en een klassieke brug! Het geheel duurt nog geen drie minuten. Je mag Max een traditionalist noemen. Niet alleen houdt hij zich (min of meer) aan de conventies van de klassieke popsong. Op zijn debuutalbum, Change staat ook nog een het heerlijk ouderwetse aantal van 14 songs! 14 nieuwe nummer in één worp, dat is sinds 1966 nog maar zelden vertoond! Daaruit mag je overigens ook afleiden dat Max geen gebrek heeft aan inspiratie. Hij doet het overigens niet allemaal alleen, de jonge rocker heeft een sterk team om zich heen waarvan producer Matthijs ‘Duif’ van Duivenbode niet ongenoemd mag blijven.

Trends komen, hypes gaan, maar Ben Harper blijft altijd bestaan. Dat heb je als je gewoon je eigen gang gaat, muziek maakt die uit je hart komt. Nou heeft Ben natuurlijk mazzel dat er een wereldwijd publiek bestaat voor zijn in blues gedrenkte folk rock. Debet aan het bijna een kwart eeuw durende succes van de integere muzikant is ook zijn vaardigheid op de Weissenborn slide gitaar, een instrument dat nooit ver buiten handbereik is. Daarnaast is Ben als platenmaker zo betrouwbaar als The Big Ben. Om de twee jaar ligt er wel een nieuw album in de winkel. Zijn nieuwe plaat meegerekend staat de teller nu op 13 studio en 5 live-albums. Een andere verklaring voor Ben’s continue succes is de paplepel theorie. Opa en oma van moeders kant runden een muziekwinkel, die zich speciaal richtte op folkartiesten. Vaste klanten in de shop van Ben’s grootouders waren o.a. Leonard Cohen, Taj Mahal en David Lindley (de slide speler van Jackson Brown). Dit alles plus zijn sterke materiaal en innemende bühnepresentatie maken Ben Harper en zijn muziek onbeperkt houdbaar.

Het gevaar dat Rita Zipora slachtoffer wordt van de wet van de remmende voorsprong is niet ondenkbeeldig. Het ‘heerst’ namelijk, zingende meisjes met hun moerstaal als voertaal. Rita is dus niet de zoveelste, maar één van de eersten. Bang om te worden ingesneeuwd hoeft ze ook niet te zijn zolang ze trefzekere songs maakt als Tik De Box, een nummer waarin tekst, zang en begeleiding vrij perfect in balans zijn. Tik De Box is te vinden op het tweede album van de Amsterdamse toondichteres. Titel van die langspeler (die eigenlijk een samenvoeging is van twee EP’s) is Stroom, een toepasselijke titel gezien Rita’s vrijwel geheel elektronische instrumentatie. Er is nog iets waardoor Rita boven het maaiveld uitsteekt, haar shows zijn zowel muzikaal als visueel vrij spectaculair. Zie elders voor data.